Ապահունիք

Մեծ Հայքի Տուրուբերան նահանգի գավառ

Ապահունիք (նաև՝ Աբագունիք[1]), գավառ Մեծ Հայքի Տուրուբերան նահանգի կազմում[1], Տարածվում էր Վանա լճի առափնյա շրջաններում[2]։

Ապահունիք
ԵրկիրՄեծ Հայք Մեծ Հայք
Կարգավիճակգավառ
Մտնում էՏուրուբերան
Հիմնական լեզուհայերեն
Ազգային կազմհայեր
Կրոնական կազմհեթանոսներ (մինչև՝ 301 թ․), քրիստոնյաներ (սկսած 301-ից)
Պատմական շրջան(ներ)Մեծ Հայք

Աշխարհագրություն

Տարածվում էր Հարքից հյուսիս-արևելք՝ Արածանիի ափերին։

Այլ անվանումներ

Ապահունիք գավառի հետ է նույնացվում Հնագույն Հայաստանում եղած Աբագունիք երկրամասը[1]։

Պատմություն

Տանուտիրական Հայքի դարաշրջանում, պատկանել է Հայկ Նահապետից սերած Ապահունիների իշխանական տանը։ Գավառի տարածքում էին գտնվում Մանավազկերտ քաղաքը և Ծումբ բերդը։

Գավառի նշանավոր պատմական վայրերից էր Թոնդուրակ (Թոնդրակա) բնակավայրը, որից իր անունն է ստացել 9-11-րդ դարերում Հայաստանում լայն տարածում ստացած թոնդրակյան աղանդավորական շարժումը։

Տես նաև

Ծանոթագրություններ

Գրականություն

  • «Հայաստանի պատմական աշխարհագրություն», Թ.Խ. Հակոբյան, «Միտք», Երևան, 1981։

Արտաքին հղումներ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 501