Բոբի Մորոու
Բոբի Ջո Մորոու (անգլ.՝ Bobby Joe Morrow, հոկտեմբերի 15, 1935, Harlingen, Քեմերոն շրջան, Տեխաս, ԱՄՆ - մայիսի 30, 2020[1][2][3], San Benito, Քեմերոն շրջան, Տեխաս, ԱՄՆ[4]), ամերիկացի արագավազորդ, որը 1956 թվականի Օլիմպիական խաղերում նվաճել է երեք ոսկե մեդալ։ Նրան անվանել են «1950-ականների գերիշխող արագավազորդ» և «բոլոր ժամանակների ամենահանգիստ արագավազորդը, նույնիսկ ավելի շատ, քան իր հերոս Ջեսսի Օուենսը»[5]։
| Բոբի Մորոու | |
|---|---|
 | |
| Անձնական տեղեկություն | |
| Սեռ՝ | արական |
| Բնօրինակ անուն՝ | անգլ.՝ Bobby Morrow |
| Մասնագիտացում՝ | վազորդ, թեթևատլետ, ագարակապան և woodworker |
| Երկիր՝ |  ԱՄՆ |
| Ծննդյան ամսաթիվ՝ | հոկտեմբերի 15, 1935 |
| Ծննդավայր՝ | Harlingen, Քեմերոն շրջան, Տեխաս, ԱՄՆ |
| Մահվան ամսաթիվ՝ | մայիսի 30, 2020[1][2][3] (84 տարեկան) |
| Մահվան վայր՝ | San Benito, Քեմերոն շրջան, Տեխաս, ԱՄՆ[4] |
| 186 սանտիմետր | |
| Քաշ՝ | 75 կիլոգրամ |
Վաղ կյանք
Մորոուն ծնվել է Տեխաս նահանգի Հարլինգեն քաղաքում[6], 1935 թվականի հոկտեմբերի 15-ին[7] և մեծացել է Տեխաս նահանգի Սան Բենիտո քաղաքի ծայրամասում գտնվող բամբակի և գազարի ֆերմայում[8][9]։ Մինչ արագավազորդ դառնալը Մորոն ֆուտբոլ էր խաղում Սան Բենիտո ավագ դպրոցում[8]։ Մորոուն նաև արագավազորդ էր Աբիլեն քրիստոնեական համալսարանում[8] և 1955 թվականին դարձել է Frater Sodalis տղամարդկանց ակումբի անդամ[10]։
Կարիերա
Մորոուն 1955 թվականի Սիրողական Ատլետների Միության (ՍԱՄ) 100 յարդ մրցավազքում նվաճել է չեմպիոնական տիտղոսը։ Նրա ամենահաջող մրցաշրջանը եղել է 1956 թվականին, երբ Sports Illustrated-ի կողմից ընտրվել է «Տարվա մարզիկ»[8]։ Մորոուն նվաճեց կրկնակի արագավազքի ազգային քոլեջի առաջնություններում և պաշտպանեց իր AAU տիտղոսը։ Մորոուն այնուհետև գնաց Մելբուռնի 1956 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերին, որտեղ նա նվաճեց երեք ոսկե մեդալ և դարձավ ամերիկյան մրցավազքի հավաքականի առաջատարը։ Նախ՝ 100 մետր վազքում հաղթեց։ Այնուհետև նա գլխավորեց ամերիկացիների մեդալները 200 մետր վազքում, մինչդեռ այդ տարածության համաշխարհային ռեկորդը հավասարեցրեց 20,6 վայրկյան ժամանակով (ոչ պաշտոնապես ավտոմատ ժամանակով 20,75 վայրկյան)։ Նա նվաճեց իր երրորդ ոսկին՝ խարսխելով 4×100 մետր փոխանցումավազքի թիմը համաշխարհային ռեկորդային ժամանակում[6][11][12]։ Նա 1936 թվականի Ջեսի Օուենսից հետո առաջին արագավազորդն էր, ով ոսկե մեդալներ նվաճեց այդ երեք մրցաձևերում[13]։
Մորոուն մեծ համբավ ձեռք բերեց իր երեք ոսկե մեդալները նվաճելուց հետո և հայտնվեց Life և SPORT, ինչպես նաև Sports Illustrated-ի շապիկներին։ Նա հայտնվեց Էդ Սալիվան շոուի և «Արթուր Գոդֆրին և իր ընկերները»-ի եթերում և ելույթ ունեցավ Տեխասի օրենսդիր մարմնի համատեղ նիստում[14]։
Մորոուի հաջողությունները ազգային մակարդակում շարունակվեցին Օլիմպիական խաղերից հետո, բայց նա թոշակի անցավ 1958 թվականին՝ դառնալով ֆերմեր և փայտագործ։ Նա կարճ վերադարձ կատարեց 1960 թվականի Օլիմպիական խաղերից առաջ, բայց չկարողացավ որակավորվել ԱՄՆ-ի օլիմպիական հավաքականում[10]։
Հիշատակ
2006 թվականի հոկտեմբերին Սան Բենիտո ավագ դպրոցը համանուն վայրի իր նոր՝ 12000 նստատեղ ունեցող սպորտային հաստատությունը, որն օգտագործվում էր ամերիկյան ֆուտբոլի և ֆուտբոլի համար, անվանեց Բոբի Մորոու մարզադաշտ[15]։
Մորոուն պատրաստ էր օգնել նոր հաստատությունը նվիրաբերելու։ 1989 թվականին նա դարձավ ԱՄՆ թեթև ատլետիկայի փառքի սրահի անդամ[16], իսկ 2016 թվականին՝ Տեխասի թեթև ատլետիկայի մարզիչների փառքի սրահի անդամ[17]։
Անձնական կյանք
Մորոուն ամուսնացած էր Ջո Էնն Սթրիքլենդի հետ, ում հետ ծանոթացել էր ավագ դպրոցում[9], ինչը նկարագրվում էր որպես «հեքիաթային ամուսնություն»[10]։ Նրանք տեղափոխվեցին Օդեսա, իսկ ավելի ուշ՝ Հյուսթոն, որտեղ նա վերսկսեց իր բանկային գործի կարիերան, որը դադարեցրել էր 1960 թվականի Օլիմպիական խաղերին մարզվելու համար։ Նրանք ամուսնալուծվել են մոտ 1968 թվականին[10]։ Այնուհետև նա տեղափոխվեց Օհայո, որտեղ հանդիպեց և ամուսնացավ Ջուդիի հետ[10]։
Մորոուն մահացել է իր բնական մահով 2020 թվականի մայիսի 30-ին, Տեխաս նահանգի Հարլինգեն քաղաքում գտնվող իր տանը՝ 84 տարեկան հասակում[8][18]։
Ծանոթագրություններ
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բոբի Մորոու» հոդվածին։ |