Բոլշայա Կոկշագա (արգելոց)

Հիմնադրվել է 1993 թվականի մարտի 14-ին Ռուսաստանի Դաշնության Նախարարների խորհրդի որոշմամբ՝ Բոլշայա Կոկշագա գետի ավազանի եզակի բնական համալիրները պահպանելու և ուսումնասիրելու համար^[2]։ Ավելի վաղ Մարի Էլի այս բնական գոտում կար «Մարիական» արգելոց, սակայն այն 1972 թվականի շոգ չոր ամռանն ամբողջությամբ այրվել և վերացվել է^[3][4][5]։

Ավելի վաղ արգելոցի տարածքով անցնում էր Նոլկա՝ Նոր Ցինգլոկ երկաթուղային գիծը, սակայն այն ապամոնտաժվել է 90-ականներին։

Բոլշայա Կոկշագան տեղակայված է նույնանուն գետի միջին հոսքում՝ Ստարոժիլսկ գյուղից մի փոքր վերևում՝ Յոշկար Օլայից 40 կմ դեպի արևմուտք։ Արգելոցի տարածքը 21 428 հա է^[2]։

Արգելոցի տարածքով հոսում են Բոլշայա Կոկշագա, Շեժեներ, Վիտյում, Շամկա, Արիա գետերը։ Այնտեղ է գտնվում Շուշեր լիճը։

Լայն տարածում ունեն սոճու անտառները (քարաքոսեր, մամուռ, հապալաս, սֆագն)։ Խոշոր տարածքներ են զբաղեցնում նաև կեչու անտառները։ Բոլշայա Կոկշագա գետի երկայնքով կան կաղնու և լորենու անտառներ՝ թեղիով։ Այստեղ հանդիպում են սև եղջերու պուրակներ։ Ճահիճները հիմնականում անցումային են։ Բուսական աշխարհը ներառում է ավելի քան 700 բուսական տեսակ։

Կենդանիները բնորոշ անտառային են՝ որմզդեղն, սպիտակ նապաստակներ, սկյուռ, վայրի խոզեր, գիշատիչների մեջ հանդիպում են կզաքիս, աքիս, գայլ։ Կա գորշ արջ, 186 թռչնատեսակ։ Տարածված են խլահավը և ցախաքլորը։ Կան միգրացնող (կռնչան բադ, մոխրագույն կռունկ, մոխրագույն տառեղ) և գիշատիչ (ցախաքլորաորս, լորաճուռակ) թռչուններ։ «Ռուսաստանի Կարմիր գրքում» ընդգրկված հազվագյուտ թռչուններից է ջրարծիվը։ Ջրամբարներում հանդիպում են գայլաձկներ, գետի թառ, կարմրակն, ծածան, լին և այլն^[6]։

• 
  Բոլշայա Կոկշագա գետ
• 
  Քաղցրահամ երկփեղկ կակղամորթներ
• 
  Սուսակ, ջրային բույս, որը բնորոշ է Բոլշայա Կոկշագայի բուսական աշխարհին
• 
  Սոճու անտառը բարձր ափին
• 
  Վայրի բադի ճտեր
• 
  Արջի հետքեր
• 
  Ապուզան՝ Բոլշայա Կոկշագայի ափին
• 
  Վայրի կարմիր հաղարջ

• «Արգելոցի մասին ԳԻՍ տարածքի կայքում». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 6-ին.
• Պահպանված տարածքների դաշնային համակարգ
• «Բոլշայա Կոկշագա» պետական բնական արգելոց