Հայկական ռադիո
| Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
«Հայկական ռադիոյի» կամ «Երևանի ռադիոյի» անեկդոտները շատ սիրված էին Խորհրդային Միությունում և նախկին Վարշավայի պայմանագրի կազմակերպություն մյուս երկրներում (մասնավորապես՝ Գերմանիայի Դեմոկրատական Հանրապետությունում) և Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետությունում[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10] , նույնիսկ հետխորհրդային տարիերին[11], սկսած 20-րդ դարի երկրորդ կեսից։
Որոշ անեկդոտներ, հիմնականում նվիրված կնոջ և տղամարդու հարաբերություններին տպագրվում էր մամուլում կամ ժողովածուներում, սակայն զգալի մասը, որոնք քննադատում էր խորհրդային իրականության թերությունները հրապարակվում էր միայն արևմուտքում և փոխանցվում էր բանավոր։
Այս անեկդոտները հարց և պատասխան տիպի են, ենթադրաբար Հայկական ռադիոյի հարց և պատասխան շարքից։
Անեկդոտի ձևաչափը հետևյալն է՝
Հայկական ռադիոյին հարցնում են. «<...>»
Հայկական ռադիոն պատասխանում է. «<...>»
հաճախ նաև
Հայկական ռադիոն պատասխանում է. «Ընդհանրապես այո/ոչ, բայց <...>»
Հայկական ռադիոյի անեկդոտներ
- Հայկական ռադիոյին հարցնում են.
«Ինչո՞ւ են կանայք այդքան աշխատում իրենց արտաքինի, այլ ոչ ինտելեկտի վրա»։
Հայկական ռադիոն պատասխանում է.
-Որովհետև կույր տղամարդիկ անհամեմատ ավելի քիչ են, քան հիմարները։
- Հայկական ռադիոյին հարցնում են.
Տեղի կունենա՞ նոր համաշխարհային պատերազմ։
Հայկական ռադիոն պատասխանում է.
Ոչ, սակայն խաղաղության համար պայքարը այնքան թեժ կլինի, որ քարը քարի վրա չի մնա։
- Հայկական ռադիոյին հարցնում են.
Ինչպե՞ս պատրաստել թուրքական սուրճ։
Հայկական ռադիոն պատասխանում է.
Սպանել հայկական սուրճի հատիկների խուրձ, այնուհետ հարյուր տարի ստել դրա վերաբերյալ։