Հենրի Ֆերֆիլդ Օսբորն
Հենրի Ֆերֆիլդ Օսբորն (անգլ.՝ Henry Fairfield Osborn, օգոստոսի 8, 1857[1][2], Ֆերֆիլդ - նոյեմբերի 6, 1935[1], Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ), ամերիկացի անվանի երկրաբան, եվգենիստ, հնէաբան։ Երկար տարիներ եղել է բնապատմության ամերիկյան թանգարանի նախագահը (Նյու Յորք)։ Ստեղծել է բրածո բազմաթիվ կենդանիների, այդ թվում՝ տիրանոզավրի (Tyrannosaurus rex) գիտական նկարագիրը։
Ընտրվել է ԱՄՆ գիտությունների ազգային ակադեմիայի անդամ (1900)[8], Լոնդոնի թագավորական ընկերության արտասահմանյան անդամ (1926)[9][10], Բավարիայի գիտությունների ակադեմիայի թղթակից-անդամ (1910)[11], գիտությունների ռուսական ակադեմիայի (1923)[12], ֆրանսիական ակադեմիայի թղթակից-անդամ (1927)[13]։
Կենսագրություն
Հենրի Օսբորնը ծնվել է Կոնեկտիկուտ նահանգի Ֆերֆիլդ քաղաքում։ Սովորել է Փրինստոնի համալսարանում։ 1883-1890 թվականներին եղել է համեմատական անատոմիայի պրոֆեսոր։ 1891 թվականին աշխատանքի է ընդունվել Կոլումբիա համալսարանում, ինչպես նաև բնության պատմության ամերիկյան թանգարանում։ 1896 թվականին դարձել է համալսարանի կենսաբանության պրոֆեսոր, 1908 թվականին՝ բնապատմության թանգարանի տնօրեն և այդ պաշտոնը վարել է մինչև 1933 թվականը։ Ստեղծել է հնէաբանների ու պրեպարատորների հմուտ թիմ, գիտարշավներ կազմակերպել ԱՄՆ-ի հարավ-արևմուտքում, Մոնղոլիայում, կուտակել բրածո մնացորդների՝ այն ժամանակների ամենալավ հավաքածուներից մեկն աշխարհում[14], որոնումներ իրականացրել մարդու նախնիների բրածո մնացորդներ հայտնաբերելու ուղղությամբ։
1897 թվականի նոյեմբերի 23-ին նա ընտրվել է Թեոդոր Ռուզվելտի և Ջորջ Բըրդ Գրինելի կողմից հիմնադրված բնապահպանական ընկերության՝ Բուն և Քրոքեթ ակումբի (Boone and Crockett Club) անդամ[15]։
1909-1925 թվականներին եղել է Նյու Յորքի կենդանաբանական ընկերության նախագահը։
1886 թվականին ընտրվել է Ամերիկյան փիլիսոփայական ընկերության անդամ[16], 1901 թվականին՝ արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիայի անդամ[17]։ 1903 թվականին նա գիտականորեն նկարագրել և անվանել է Ornitholestes-ը, 1905-ին՝ Tyrannosaurus rex-ը և Albertosaurus-ը, 1923-ին՝ Pentaceratops-ը, 1924-ին՝ Velociraptor-ը։
1929 թվականին Օսբորնը ԱՄՆ-ի գիտությունների ազգային ակադեմիայի կողմից պարգևատրվել է Դանիել Ժիրո Էլիոթի մեդալով[18]։
Նրա որդին՝ Հենրի Ֆերֆիլդ Օսբորն կրտսերը (1887—1969), նույնպես ճանաչված գիտնական էր. երկար տարիներ ղեկավարել է Նյու Յորքի կենդանաբանական ընկերությունը։
Օսբորնի առավել նշանակալի գիտական աշխատությունը The Proboscidea: A Monograph of the Discovery, Evolution, Migration and Extinction of the Mastodonts and Elephants of the World խորագիրը կրող երկհատոր մենագրությունն է, որը հրատարակվել է նրա մահից հետո՝ 1936 թվականին[19]։
Բնության պատմության ամերիկյան թանգարան
Օսբորնը մեծ ավանդ է ներդրել բնության պատմության ամերիկյան թանգարանի կայացման ու կատարելագործման ասպարեզում։ Կենսագիր Ռոնալդ Ռեյնջերը նրան բնորշել է որպես «գիտության առաջնակարգ կառավարչի և երրորդական կարգի գիտնականի»[20]։ Թերևս Օսբորնի ամենամեծ ներդրումը գիտության մեջ իսկապես էլ կայանում է նրանում, որ նա դիտողական միջոցներով հանրահռչակել է այն։ Նրա հորդորով բնության պատմության ամերիկյան թանգարանի աշխատակիցները նոր էներգիա են ներդրել ցուցադրության էական բարեփոխման համար, և արդյունքում թանգարանը դարձել է 20-րդ դարասկզբի տեսարժան առաջնահերթ վայրերից մեկը։ Թանգարանում նրա պաշտոնավարման ընթացքում արված որմնանկարները, դիորամաները և դիտողական այլ նյութերը գրավել են միլիոնավոր այցելուների և ոգեշնչել այլ թանգարանների՝ ընդօրինակելու նրա նորարարությունները[21]։ Բայց թանգարանի ցուցանմուշները և կրթական ծրագրերը իր ռասիստական ու եվգենիստական համոզմունքներով թաթախելու, ներծծելու նրա ջանքերը անհանգստացրել են իր ժամանակակիցներից շատերին և խաթարել նրա ներդրումների դերն ու նշանակությունը[22]։
Եվգենիկա
Օսբորնը, ով 1922 թվականին ակտիվորեն մասնակցել էր Ամերիկյան եվգենիստական ընկերության հիմնադրմանը[23], պաշտպանում էր այդ ժամանակների հասարակության վերին խավերում տարածում ստացած այն տեսակետը, որ ժառանգականությունը գերազանցում է շրջակա միջավայրի ազդեցությանը։ Նա ընդունում էր, որ գոյություն ունեն տարբեր ռասաներ ՝ ֆիքսված ժառանգական հատկանիշներով, և համարում էր, որ սկանդինավյան կամ անգլո-սաքսոնական «ռասան» ամենաբարձրն է։ Դրանից ելնելով՝ Օսբորնը եռանդուն կերպով պաշտպանում էր եվգենիկայի՝ «լավ» ռասայական պաշարը պահպանելու գաղափարը։ Իր այդ հայացքները նա առավել ցայտուն արտահայտել է Մեդիսոն Գրանտի The Passing of the Great Race գրքի երկրորդ և չորրորդ հրատարակությունների համար գրած ներածություններում[24]։ Ի դեպ, այդ գիրքը մեծապես ազդել է նաև Ադոլֆ Հիտլերի վրա, ով The Passing of the Great Race-ն անվանել է «իր Աստվածաշունչը», քանի որ այն քարոզում էր ընտրության կոշտ համակարգի ներդրում՝ վերացնելու համար նրանց, ովքեր, ըստ գրողի կարծիքի, պետք է դիտվեն որպես «թույլ» կամ «ոչ պիտանի»[25]։
Ի պատիվ Հենրի Օսբորնի անվանված տաքսոններ
Saurolophus osborni դինոզավր - անվանվել է Բարնում Բրաունի կողմից, 1912 թվականին։
Osteolaemus osborni աֆրիկյան գաճաճ կոկորդիլոս - անվանվել է Կարլ Պատերսոն Շմիդտի կողմից, 1919 թվականին[26]։
Աշխատություններ
- From the Greeks to Darwin: An Outline of the Development of the Evolution Idea (1894)
- From the Greeks to Darwin: An Outline of the Development of the Evolution Idea, 2-րդ հրատարակություն (1905)
- Evolution of Mammalian Molar Teeth: To and From the Triangular Type (1907)
- The Origin and Evolution of Life (1916)
- Men of the Old Stone Age (1916)
- The Age of Mammals in Europe, Asia and North AmericaԱրխիվացված 2021-08-03 Wayback Machine (1921)
- Evolution and Religion (1923)
- Man Rises to Parnassus', Critical Epochs in the Pre-History of Man (1927)
- Aristogenesis, the Creative Principle in the Origin of SpeciesԱրխիվացված 2016-10-21 Wayback Machine (1934)
- Present Problems in Evolution and Heredity (1892)
- Evolution And Religion In Education (1926)
- Aristogenesis, the Creative Principle in the Origin of Species (1934)
Ծանոթագրություններ
Գրականություն
- Осборн (Osborn) Генри Фэрфилд // Никко — Отолиты. — М. : Советская энциклопедия, 1974. — С. 548. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 18).
- Rainger, Ronald (2004). An Agenda for Antiquity: Henry Fairfield Osborn and Vertebrate Paleontology at the American Museum of Natural History, 1890–1935. University of Alabama Press. ISBN 978-0817350796.
- Regal, Brian (2002). Henry Fairfield Osborn: Race, and the Search for the Origins of Man. Ashgate. ISBN 978-0-7546-0587-4.
- Robertson, Thomas, "Total War and the Total Environment: Fairfield Osborn, William Vogt, and the Birth of Global Ecology," Environmental History, 17 (April 2012), 336–64.
- Spiro, Jonathan P. (2009). Defending the Master Race: Conservation, Eugenics, and the Legacy of Madison Grant. University of Vermont Press. ISBN 978-1-58465-715-6. (Madison Grant was a friend and collaborator of Osborn)
- National Academy of Sciences: Biographical Memoir of Henry Fairfield Osborn (1857–1935), by William K. Gregory, 1937
Արտաքին հղումներ
- Bibliography of the published writings of Henry Fairfield Osborn for the years 1877-1915
- Brief essay on Osborn's racial theories
- brief biographical sketch
- Henry Fairfield Osbornի գործերը Գուտենբերգ նախագծում
Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հենրի Ֆերֆիլդ Օսբորն» հոդվածին։ |
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հենրի Ֆերֆիլդ Օսբորն» հոդվածին։ |