Սուասոն

Կելտական դարաշրջանում Սուասոն հայտնի էր որպես սվեսսոն ցեղի հիմնական քաղաքն ու կոչվում էր Նովիոդունում կամ Օվգուստ Սուեսսիոն։ Լեգենդի համաձայն, Քրիսփինյան և Քրիսփին եղբայրները, քրիստոնյաների հետապնդման ժամանակ 280 թվականին Հռոմի Սայասոնում կոշիկ էին պատրաստում, ովքեր զոհվեցին և հետո ճանաչվեցին որպես սրբեր։ Հռոմեական կայսր Մայորիանի նախաձեռնությամբ 451 թվականին քաղաքը վերածվել է վերակազմավորվող ադմինիստրատիվ հյուսիսային Գալի կենտրոնի, որը հայտնի դարձավ որպես Սիուասսոնսկի մարզ։

464-486 թվականներին Սիագր քաղաքի ղեկավարությամբ վերածվում է գալլո-հռոմայական պետականության դեմ գերմանական զավթիչների դեմ պայքարի։ 486 թվականին գերմանացի առաջնորդ Կլովիսը հաղթեց հռոմեական հրամանատար Սիագրիուսին։ Իսկ 511 թվականին Սուասոնը դարձավ Նեյստրիի հիմնական քաղաքը։ Մատավորապես 557 թվականին Հլոտար I հիմնադրել է Սուրբ Մեդարդի աբբայությունը, որը հետագայում դարձել է կարևոր հոգևոր և քաղաքական կենտրոն։ 752 թվականին այս աբբայությունում օծվեց Պիպին Կարճահասակը թագավորության համար^[6]։

Սկսած 9-րդ դարից` գլխավոր քաղաքի կոմսություն Սուասսոնսկ, անցնել միջոցով գնման և ժառանգել բազմաթիվ անուններից շատերին, իսկ 1734 թվականին նրանք չեն ստանում ֆրանսիական թագը։ 1729 թվականին քաղաքում գումարվել է Սուասսոնսկի նիստը, որը հաստատել է իսպանացիների և բրիտանացիների միջև տարաձայնությունները։

1814 թվականին պատերազմի ընթացքում Սուասոն մի քանի անգամ անցավ ձեռքից ձեռք։ Փետրվարի 14-ին այն գրավեց գեներալ Չերնիշեմը, սակայն ռուսները հետագայում հրաժարական տվեցին, և 5 օր հետո ամրոցը կրկին գրավեց մարշալ Մորտեն։ Մարտի 2-ին Սուասոնում, որտեղ թողել են լեհական կայազորը (1600 մարդ) Գեներալ Մորոն հրաման տվեց շրջապատել Բլյուհերին և Բյուլովին։ Հաջորդ օրը բերդը հանձնվեց։

Ըստ Սուասոնի Բլուչերի Էնուի նահանջի, Ռուդզևիչի ռուսական կորպուսը մնաց։ Մարտի 5-ին նա հարձակման է ենթարկվել Մարշալլ Մորտեի և Մարմոնի զորքերի կողմից, որը չնայած ուժերի կրկնակի գերազանցությանը, չէր կարողանում գրավել բերդը։ Մարտի 7-ին Ռուդզևիչին հանձնարարվել էր, որպեսզի ազատի Սուասոնը, որ միանա Լանի մոտ գտնվող բանակին։

1870 թվականին սեպտեմբերին ֆրանս-գերմանական պատերազմի ժամանակ Սուասոնը շրջապատվել է 13-րդ գերմանական կորպուսի զորքերի կողմից և հանձնվել է պաշարման 36-րդ օրը։

Տաճարը գոթական, (12-րդ դար), երկու աշտարակ (70 և 75 մետր) և ավերված Սուրբ Սեն-Ժան-դը-Վինի առանձին աբբայություն։ Գրադարանով և թանգարանով քաղաքապետարան։ Հռոմեական ժամանակներից պահպանված ամֆիթատրոն, քանդակագործություն, խճանկարներ, ծաղկամաններ, մետաղադրամներ։ Միջնադարում Սեն-Պերի շրջակայքի մոտ է Սուրբ Մեդարդի հայտնի աբբաըւթյունը, որը հարյուր հազարավոր ուխտավորների ներգրավեց, սակայն մեր օրերում պահպանվում են միայն դարպասը, աշտարակն ու գմբեթը^[7]։

Բնակչության քանակի շարժընթաց

• Ֆրանսիայի շրջանների ցանկ

• «Liassez-vous conter Soissons» (PDF) (ֆրանսերեն). Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 5-ին.
• Национальный институт статистики
• Результаты муниципальных выборов 2014 года

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սուասոն» հոդվածին։