Ցեզիումի սուլֆիդ

• Ստացվում է տարրերի ուղղակի սիթեզով․

${\displaystyle ~{\mathsf {2\ Cs+S\ {\xrightarrow {100-130^{o}C}}\ Cs_{2}S}}}$

• Ստացվում է հիմքերի լուծույթի և ծծմբաջրածնի փոխազդեցությունից․

${\displaystyle ~{\mathsf {2\ CsOH+H_{2}S\ {\xrightarrow {\ }}\ Cs_{2}S+2\ H_{2}O}}}$

• Ստացվում է ցեզիումի և սնդիկի սուլֆիդի փոխազդեցությունից․

${\displaystyle ~{\mathsf {2\ Cs+HgS\ {\xrightarrow {\ }}\ Cs_{2}S+Hg}}}$

• Ստացվում է բյուրեղահիդրատը ջերմաստիճանային պայմաններում քայքայելով․

${\displaystyle ~{\mathsf {Cs_{2}S\cdot 4H_{2}O\ {\xrightarrow[{-H_{2}O}]{200-250^{o}C}}\ Cs_{2}S\cdot 2H_{2}O\ {\xrightarrow[{-H_{2}O}]{>T}}\ Cs_{2}S}}}$

Ցեզիումի սուլֆիդը առաջացնում է մուգ կարմիր բյուրեղներ (այլ տվյալներով անգույն)։

Անջուր ցեզիումի սուլֆիդը օդում ծխում է։

Լավ է լուծվում ջրում (հիդրոլիզվում է)։ Հիդրոսկոպիկ է, առաջացնում է տետրահիդրատ՝ Cs₂S•4H₂O բանաձևով, որը իրենից ներկայացնում է սպիտակ կամ թույլ դեղին բյուրեղներ։

• Ջրային լուծույթում դիսոցվում է՝ հիդրօքսիդ անիոն առաջացնելով․

${\displaystyle ~{\mathsf {S^{2-}+H_{2}O\ {\xrightarrow {\ }}\ HS^{-}+OH^{-}}}}$

• Փոխազդում է ուժեղ թթուների հետ․

${\displaystyle ~{\mathsf {Cs_{2}S+2\ HCl\ {\xrightarrow {\ }}\ 2\ CsCl+H_{2}S\uparrow }}}$

• Կոնցենտրիկ ծծմբական թթվի հետ փոխազդելով ցուցաբերում է վերականգնիչ հատկություն․

${\displaystyle ~{\mathsf {Cs_{2}S+3\ H_{2}SO_{4}\ {\xrightarrow {\ }}\ 2\ CsHSO_{4}+SO_{2}\uparrow +S\downarrow +2\ H_{2}O}}}$

• Ջրային լուծույթը կամաց-կամաց օդի թթվածնով օքսիդանում է․

${\displaystyle ~{\mathsf {Cs_{2}S\ {\xrightarrow[{-CsOH}]{O_{2}}}\ {\begin{matrix}{\mathsf {S\downarrow }}\\{\mathsf {CsS_{n}}}\\{\mathsf {Cs_{2}S_{2}O_{3}}}\end{matrix}}}}}$

• Կարող է օքսիդանալ մինչև սուլֆատ․

${\displaystyle ~{\mathsf {Cs_{2}S+2\ O_{2}\ {\xrightarrow {500^{o}C}}\ Cs_{2}SO_{4}}}}$

• Ծծմբի հետ տաքացման պայմաններում փոխազդելով առաջացնում է պոլիսուլֆիդներ․

${\displaystyle ~{\mathsf {Cs_{2}S+{\mathit {n}}S\ {\xrightarrow {100^{o}C}}\ Cs_{2}S_{n+1}}}}$

որտեղ n=2÷6.

• Փոխանակային եղանակով փոխազդում է ծծմբաջրածնի ջրային լուծույթի հետ՝ առաջացնելով հիդրոսուլֆիտ․

${\displaystyle ~{\mathsf {Cs_{2}S+H_{2}S\ {\xrightarrow {\ }}\ Cs_{2}S_{n+1}}}}$

• Лидин Р.А. и др. Химические свойства неорганических веществ: Учеб. пособие для вузов. — 3-е изд., испр. — М.: Химия, 2000. — 480 с. — ISBN 5-7245-1163-0.
• Справочник химика / Редкол.: Никольский Б.П. и др.. — 3-е изд., испр. — Л.: Химия, 1971. — Т. 2. — 1168 с.
• Плющев В. Е., Степин Б. Д. Химия и технология соединений лития, цезия и цезия. — М.: «Химия», 1970. — 408 с.
• Химическая энциклопедия / Редкол.: Зефиров Н.С. и др.. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1998. — Т. 5. — 783 с. — ISBN 5-85270-310-9.