D Muuldrummle isch e chliis Musiginstrumänt mit ere Durchschlagzunge, wohrschiinli eins vo de eltiste Musiginstrumänt. Draditionell wärde noch däm Brinzip uf dr ganze Wält Döön gmacht: Mä duet s Muul uf und hebt s Instrumänt nooch draa. Denn setzt mä die elastischi Zunge vom Instrumänt mit dr Hand in Schwingig, und die wird im Muul inne versterkt und dr Klang wird dur s Verändere vo dr Grössi vo dr Muulhöhli und dur s Schnuufe gänderet. Dr Doonumfang vo dr Muuldrummle isch chlii.Alli Oberdöön, wo mä cha mache, basiere uf em gliiche Grunddoon, wo mä immer ghört. Dorum zellt mä d Muuldrummle zu de Borduninstrumänt, de Brummbäss, ängl. Drone.
D Muuldrummle isch in de letschte 200 Johr as solistischs Musiginstrumänt fast ganz verschwunde. In dr Volksmusig het sä vo 1900 aa d Schnuuregiige verdrängt, wo noch eme ähnlige Brinzip Döön erzügt.
Leonard Fox: The Jew's Harp: A Comprehensive Anthology. Bucknell University Press, Lewisburg 1988, ISBN 978-0838751169
Regina Plate: Kulturgeschichte der Maultrommel; Orpheus-Verlag; ISBN 3-922626-64-5
Richard von Volkmann-Leander (1830-1889): Von der Königin, die keine Pfeffernüsse backen, und vom König, der nicht das Brummeisen spielen konnte. (Kunst)Märchen, nachgedruckt in: Vom unsichtbaren Königreich. Zürich 1958
