Analitičko slikarstvo je slikarska praksa čiji cilj je afirmiranje slikarskog postupka. U analitičkom slikarstvu slika postaje bitna kao objekat a boja tek kao fizikalna činjenica. Ova slikarska praksa stoji u sprezi sa konceptualizacijom umjetnosti šezdesetih godina tako da se može uzeti i kao posljednja etapa štafelajne umjetnosti tj. njeno usmrćenje.Neki od predstavnika u bosanskohercegovačkoj umjetnosti su Radoslav Tadić, Edin Numankadić i Vojo Dimitrijević.Osnivač pravca Pavel Filonov (njegov rad, desno), je napisao teoretski rad Ideologija analitičkog iskustva[1] i izdao ga 1930.
Nedovršeni članak Analitičko slikarstvo koji govori o umjetnosti treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.