Agjërimi

Agjërimi (geg. ninimi, njinimi) është mospranimi me dëshirë i disa ose i gjithë ushqimit ose i pirjes së lëngjeve për një kohë të caktuar, për arsye shëndetësore (mjekësore), shpirtërore (fetare) dhe politike (p. sh. grevat), ose për arsye të mungesës së ushqimit për shkaqe shoqërore - ekonomike.

Agjërimi për arsye fetare dhe shpirtërore ka qenë pjesë e trashëgimisë njerëzore që nga parahistoria. Përmendet në Bibël, si në Besëlidhjen e Vjetër, ashtu edhe në Besëlidhjen e Re, në Mahabharata, në Upanishad dhe në Kuran.

Agjërimi mjekësor mund të jetë një rrugëzgjidhje për çhelmimin (detoksifikimin) e organizmit.

Në përgjithësi agjërimi mund të shërbejë:

në ushtrimin fetar (shiko Kreshmja, Ramazani),
në fitimin e harmonisë shpirtërore dhe përvujtërisë,
për një përmirësim të rrokjes shqisore dhe vëmendjes,
për një forcim të dashjes dhe përgatitjes për grishje të veçanta,
në mbajtjen zi për një vdekje ose humbje të veçantë,
për një rritje në kontrollin mendor dhe shoqëror përkatësisht fuqisë (shiko p. sh. Mahatma Gandi),
dhe (me një mënyrë të posaçme) madje humbjen e peshës, përkatësisht, kontrollin e peshës trupore.

Agjërimi fetarRedakto nëpërmjet kodit

Agjërimi në BahaizëmRedakto nëpërmjet kodit

Agjërimi në BudizëmRedakto nëpërmjet kodit

Agjërimi në HinduizëmRedakto nëpërmjet kodit

Agjërimi në IslamRedakto nëpërmjet kodit

Artikulli kryesor : Agjërimi në Islam

Agjërimi në Islam nënkupton abstenimi apo "me u përmbajte nga një veprim"^[1].

Zakonisht kjo nga besimtarët mysliman kuptohet përmbajtja nga ushqimi dhe pijet nga koha para zbardhjes së ditës në mëngjes gjer ne kohën e namazit të mbrëmjes donë të thotë gjer në kohën e fillimit të mbrëmjes. (Nga Imsaku gjer në Aksham). Agjërimi është obligativ në muajin e Ramazanit.