ქალები ლიბანში
ქალები ლიბანში — ლიბანელი ქალები თითქმის თანაბარი სამოქალაქო უფლებებით სარგებლობენ, როგორც კაცები. ამასთან, ლიბანში ოფიციალურად აღიარებული რელიგიების სიმრავლის გამო, ლიბანის საოჯახო საქმეები რეგულირდება მინიმუმ 15 პირადი წესდების კოდექსით. [1] ლიბანელ ქალებს აქვთ სამართლებრივი დაცვა, რომელიც განსხვავდება მათი რელიგიიდან გამომდინარე. [2] მუსლიმურ ოჯახებში ქორწინების ასაკი შეიძლება იყოს ბავშვის მოზარდობის დაწყებისთანავე და ნებადართულია პოლიგამია. მუსლიმ ქალებს შეუძლიათ კანონიერად იქორწინონ ქრისტიან ან ებრაელ მამაკაცებზე. ლიბანელი კათოლიკე კაცი შეიძლება დაქორწინდეს მუსლიმ ქალზე, მათი შვილების მონათვლის პირობით. წინააღმდეგ შემთხვევაში, წყვილს შეუძლია აირჩიოს საზღვარგარეთ დადებული სამოქალაქო ქორწინება, რომლის დარეგისტრირება შესაძლებელია ლიბანის ნებისმიერ საელჩოში და ამით მას ოფიციალურად აღიარებენ. ეს განსაკუთრებით პოპულარული ვარიანტია, კვიპროსი ჩვეულებრივ ასრულებს არჩევანის დანიშნულების ადგილს. [3]
.jpg)
მკაცრი წესია, რომ ლიბანელი ქალი ვერ აძლევს ლიბანურ მოქალაქეობას თავის არალიბანელ ქმარს ან შვილებს.
მიუხედავად იმისა, რომ ლიბანის კონსტიტუცია ითხოვს „უფლებებსა და მოვალეობებში თანასწორობას ყველა მოქალაქეს შორის განსხვავებისა და უპირატესობის გარეშე“, მრავალი კანონი კვლავ შეიცავს ბევრ დებულებას, რომელიც განასხვავებს ქალებს.
ადგილობრივმა და რეგიონულმა არასამთავრობო ორგანიზაციებმა ხელი შეუწყვეს ლიბანში ქალთა მიმართ ძალადობის შესახებ ცნობიერების ამაღლებას. [4] სამთავრობო პოლიტიკა ამასთან დაკავშირებით ცუდია და ახალი კანონების იმპლემენტაციის მცდელობებს, რომლებიც ქალებს ძალადობისგან იცავდა, წინააღმდეგობა გაუწია. [5] ლიბანის კანონები არ ცნობს მეუღლის გაუპატიურების კონცეფციას [1] და კანონის დამატების მცდელობას დაგმეს ლიბანელმა სასულიერო პირებმა, რის გამოც მედიაში ყოველწლიურად რვიდან თერთმეტი გაუპატიურების შედეგად მკვლელობა ხდება. [6]
ქალები პოლიტიკაში
ქალთა საარჩევნო უფლებები
ლიბანში ქალებმა ხმის მიცემის უფლება მიიღეს 1952 წელს, მხოლოდ ხუთი წლის შემდეგ, რაც მამაკაცებმა მიიღეს ეს უფლება ახალ რესპუბლიკაში (1947 წელს). 1952 წელს ხელი მოეწერა ქალთა პოლიტიკური უფლებების შეთანხმებას და ხმის მიცემის უფლება მისცეს ლიბანელ ქალებს, რომლებსაც მინიმუმ დაწყებითი განათლება მაინც ჰქონდათ. [7] შეზღუდვა გაუქმდა ხუთი წლის შემდეგ, 1957 წელს, დიდი დისკურსის გარეშე. [8]
პოლიტიკური წარმომადგენლობა
მიუხედავად იმისა, რომ ლიბანელმა ქალებმა ხმის მიცემის უფლება საკმაოდ ადრე მიიღეს, ლიბანის პოლიტიკურ სფეროში მაინც არის მათი ძალიან ნაკლებობა. ლიბანის პოლიტიკურ სფეროში, ისევე როგორც დანარჩენ მსოფლიოში, დომინირებენ მამაკაცები.
გენდერული როლები
ქალთა უფლებები ლიბანში საუკუნეების განმავლობაში საკმაოდ პროგრესირებადი გახდა შუა აღმოსავლეთის სხვა ქვეყნებთან შედარებით, რადგან ისლამური კანონი ( შარიათის კანონი ) არ გამოიყენება კანონების განსახორციელებლად (თუმცა სხვადასხვა ჯგუფებმა შეიძლება დაიცვან ზოგიერთი ტრადიცია მათ საზოგადოებაში). თუმცა, ლიბანელი ქალები კვლავ გენდერული დისკრიმინაციის წინაშე დგანან. [9] მ
მარტოხელა დედები ლიბანში
ლიბანის საზოგადოების დიდი ნაწილი მარტოხელა დედების წინააღმდეგია და ხშირია შემთხვევები, როდესაც ლიბანელი ქალები ოჯახის მიერ შავ სიაში მოხვდნენ, რადგან ქორწინებამდე დაორსულდნენ. [10] ზოგიერთმა ადამიანმა იმოკლა თავისი და ან ქალიშვილი, სავარაუდოდ, ქორწინებამდელი სექსუალური კავშირის გამო, ამას „ღირსების მკვლელობას“ უწოდებდნენ. [11]
ძალადობა
ზედაპირული უფლებების მიუხედავად, ქალები კვლავ განიცდიან არასასურველ მოპყრობას და სოციალურ დისკრიმინაციას. კონსტიტუციურად ლიბანელი ქალი და მამაკაცი განიხილება, როგორც თანასწორი. ქალებს აქვთ საზოგადოების მიერ წაყენებული ვალდებულები და მათ შეუძლიათ ჰქონდეთ სამსახური, იქამდე ვიდრე ხელი არ შეეშლებათ საშინაო საქმეების გაკეთებაში. მათ არ შეუძლიათ საჯაროდ ისეირნონ ჰიჯაბის გარეშე და მათი ქცევებიც მკვეთრად განსაზღვრულია.