Бьёрнстьерне Бьёрнсон

Бьёрнстьерне Мартиниус Бьёрнсон (норв. Bjørnstjerne Martinius Bjørnson; 8 желтоқсан 1832, Норвегия26 сәуір 1910, Париж) — норвег жазушысы. Бар өмірін елінің тәуелсіздігі жолындағы күреске арнаған. «Ақсақ Гульда»(1858), «Король Сверре» (1861) т.б. тарихи драмалар жазған. Бьёрнсонның көптеген шығармалары кертартпа ескілікті, қараңғылықты, алыпсатарлықты, буржуазиялық журналистердің сатқындығын әшкерелейді. Бьёрнсон әлеуметтік қайшылықтарды оқу-ағарту, адамның ақыл-санасын арттыру арқылы шешпек болған. 1903 жылы оған Нобель сыйлығын берілген.[1]

Бьёрнстьерне Бьёрнсон
Bjørnstjerne Bjørnson
Туған кездегі есімі

Bjørnstjerne Martinius Bjørnson

Туған күні

8 желтоқсан 1832 (1832-12-08)

Туған жері

Норвегия

Қайтыс болған күні

26 сәуір 1910 (1910-04-26) (77 жас)

Қайтыс болған жері

Париж,Франция

Азаматтығы

 Норвегия

Мансабы

прозаик, драмутрг, ақын

Марапаттары

Нобель сыйлығы Әдебиет саласында Нобель сыйлығы (1903)

Қолтаңбасы

Қолтаңбасы

Отбасы

Баласы: Эрлинг Бьёрнсон

Бьёрнсонныӊ әкесі Педера Бьёрнсон және анасы Ингер Элисы Нордрок. Ол Каролине Реймерсті (18351934) 1858 жылы әйелдікке алған. Олардыӊ алты баласы болған:

  • Бьёрн Бьёрнсон (1859—1942)
  • Эйнар Бьёрнсон (1864—1942)
  • Эрлинг Бьёрнсон (1868—1959)
  • Берглиот Бьёрнсон (1869—1953)
  • Дагни Бьёрнсон (1871—1872)
  • Дагни Бьёрнсон (1876—1974)[2].

Шығармалары

  • Между битвами (Mellem Slagene, 1856).
  • Хульда-Хромоножка (Halte-Hulda, 1857).
  • Король Сверре (Kong Sverre, 1861).
  • Сигурд Злой (Sigurd Slembe, 1862).
  • Мария Стюарт в Шотландии (Maria Stuart i Skotland, 1863).
  • Молодожены (De Nygifte, 1865).
  • Сигурд Крестоносец (Sigurd Jorsalafar, 1872).
  • Король Эйстейн (Kong Eystein, 1873).
  • Банкротство (En fallit, 1874).
  • Редактор (Redaktøren, 1874).
  • Король (Kongen, 1876).
  • Леонарда (Leonarda, 1879).
  • Новая система (Det ny system, 1879).
  • Перчатка (En hanske, 1883).
  • Свыше наших сил. Часть первая (Over ævne, første stykke, I, 1883).
  • География и любовь (Geografi og Kærlighed, 1885).
  • Свыше наших сил. Часть вторая (Over oevne, annet stykke, II, 1895).
  • Пауль Ланге и Тура Пареберг (Paul Lange og Tora Parsberg, 1898).
  • Laboremus (Laboremus, 1900).
  • В Стархувэ (På Storhove, 1902).
  • Усадьба Даглани (Daglannet, 1904).
  • Когда бродит молодое вино (Når den ny vin blomstrer, 1909).

Романдары

  • Сюнневе Сульбаккен (Synnøve Solbakken, 1857).
  • Арне (Arne, 1859).
  • Веселый парень (En glad Gut, 1860).
  • Рыбачка (Fiskerjenten, 1868).
  • Брудеслаттен (Brudeslåtten, 1872).
  • Капитан Мансана (Kaptejn Mansana, 1875).
  • Магнхильд (Magnhild, 1877).
  • Отец (Støv, 1882).
  • Флаги веют над городом и над гаванью (Det flager i byen og på havnen, 1884).
  • По Божьему пути (På guds veje, 1889).[3].

Дереккөздер

Сыртқы сілтемелер