Корея - Жапония отары

Корея 1910 жылдан 1945 жылға дейін Жапония империясының отары болған. Бұл кезеңде оның егемендігі болмады, түбектегі басшылық жапондық генерал-губернатордың қолында болды.

Корея генерал-губернаторлығы
朝鮮

Генерал-губернаторлық
[[Корей империясы|]]
1910 жыл — 1945 жыл



 

Жапония байрағыГенерал-губернаторлықтың мөрі
Әнұраны
Кими га ё
АстанасыКэйдзё
Ірі қалаларыКэйдзё, Хэйдзё, Фудзан, Сэйсин, Тайкю, Дзинсэн, Гэндзан
Тіл(дер)ікорей, жапон
Ақша бірлігіКорей иені
Аумағышамамен 150 мың. км²
Халқы26 660 000 (1942 жыл)
Басқару формасыГенерал-губернаторлық
Жапония императоры
 - 1910—1912Мэйдзи
 - 1912—1926Тайсё
 - 19261945Сёва
Корея генерал-губернаторы
 - 1910—1916Тэраути Масатакэ
 - 1916—1919Хасэгава Ёсимити
 - 1919—1927Сайто Макото
 - 1927Угаки Кадзусигэ
 - 1927—1929Яманаси Хандзо
 - 1929—1931Сайто Макото
 - 1931—1936Угаки Кадзусигэ
 - 1936—1942Минами Дзиро
 - 1942—1944Коисо Куниаки
 - 1944—1945Абэ Нобуюки
Тарихы
 - 29 тамыз 1910Жапонияға қосылу
 - 1 наурыз 1919Бірінші наурыз көтерілісі
 -  19201930 жылдардың басыМәдени басқару
 -  1930 — 1945Ассимиляция саясаты
 - 15 тамыз 1945Тәуелсіздікті алу

Аталуы

Бұл кезеңмен байланысты Жапонияда «Кореядағы жапондық билеудің дәуірі» (жапон. 日本統治時代の朝鮮 Нихон то:ти дзидай-но Тё:сэн?).Кореяда бұл кезең әр түрлі аталады. Төменде көбінесе кездесетін атаулары көрсетілген.

Тү нұсқаАударма
일제시대Жапондық империялық кезең
식민지 시대Отарлық кезең
일제 강점기Жапонияның озбырлы басқыншылық кезеңі
일본 통치 시대Жапондық билеу кезеңі

Тарихы

Кореяның Жапония отары болғандағы тарихын 3 кезеңге бөліп қарастырады.

Бірінші кезең (1910—1919)

Кореяның алғашқы генерал-губернаторы Тэраути Масатакэ болды. Ол түбектің жаңғартылуына көптген үлестер қоса бастады. Осы арқылы оның бұйрығымен Кореяда мыңдаған жапония және жапония әдебиеті тереңдетіліп оқытатын мектептер ашылды.

1916 жылы жаңа генерал-гебернатор Хасэгава Ёсимити болды. Ёсимити де өзінің ізашарының саясатын қолдап ары қарай жалғастырды. Оның саясаты 2 млн. корейлер қатысқан 1919 жылдың 1 наурызында болған көтеріліске жол ашты.

Екінші кезең (1919 — 1930)

1910 жылдардың соңында "сабель саясаты" (жапон. サベル統治) деген атқа ие болған Кореяның қатал саясаты сын мен метрополияны туғызды. Бірінш наурыз көтерілісінен кейін Хасэгава Ёсимити қызметінен кетті, ал Жапония ммператоры генерал-губернаторлыққа азаматтық тұлғаларда тағайындалуының мүмкіндігі туралы қаулы шығарды.

Либералды түрде бағытталған премьер-министрт Хара Такаси жаңа генерел-губернатор қылып Сайто Макотоны тағайындады. Сайто Кореяға байланысты Токионың саясатын өзгертуге тырысты. Оның бұйрығы бойынша жандарм корпусы бұзылып жай полициялар болды, денелік жазаларға шектеу қойды, корей тіліндегі газеттер шығарды. Сайтоның тұсында Кэйдзёде (Сеулде) императорлық университеттер ашылды және корейлік шаруаларға деген қатаң қатынастар саясатын жұмсартты.[1]. Сондай-ақ Корея генерал-губернаторының үйі салынып бітті.[2].

Сайтоның басқару стильін "мәдени басқарудың саясаты" (жапон. 文化統治, кор. 문화통치) деп атаған[3].

Үшінші кезең (1930 — 1945)

Жапония билігіне әскерлер келгеннен кейін, яғни, 1930 жылдардың ортасынан бастап Токио «Найсэн иттай» (жапон. 內鮮一體[4]) деген атқа ие болған Кореяның ассимиляциясының саясатын бастады.

1939 жылы генерал-губернатор Минами Дзиро корейлерге жапондық есімдеді алуға рұқсат ететін есімдерді ауыстыру Қаулысын (жапон. 創氏改名 Со:си каймэй?) жариялады.[5][6].

Жапондық биліктің аяқталуы

1945 жылдың тамызында Жапонияның Екінші дүниежүзілік соғыста жеңбейтіндігі анық болды. 8 тамызды соғысқа Кеңес Одағы қосылды; Қызыл армия Квантун армиясын жойқындап Корей түбегінің Солтүстік бөлігін басып алды. 6 және 9 тамызда американдық әскерлер жапондық қалаларға атом бомбасын тастады. Бұдан кейін Жапония империясы Потсдамдық конференцияға қол қойып АҚШ-тың шартарына мойын сұнуға мәжбүр болды. Шарт бойынша ол түгелімен американдық және кеңестік болып 38 паралеллден бөлініп жатқан Корей түбегінен бас тарту керек болған.1945 жылды қыкүйек айында американдық әскер Джон Ходжтың басқаруымен Оңтүстік Кореяға ұшып келді. 1945 жылдың 8 қыркүйегінде соңғы Корея генерал-губернаторы Абэ Нобуюки одақтастарының алдында капитуляция туралы актісіне қол қойды, ал келесі күні отарлық үкімет ресми түрде жойылды. Сөйтіп 35 жылдық Кореядаға Жапонияның отарлау саясаты тарих сахынасынан жойылды.

Капитуляциядан кейін көптеген жапондықтар Корей түьегінен кетіп қалды.[7].

Дереккөздер