ಬಿ. ವಿ. ಕಾರಂತ್

೧೯೨೯ ರಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಬಂಟ್ವಾಳ ತಾಲೂಕಿನ ಬಾಬುಕೋಡಿ ಸಮೀಪದ ಮಂಚಿ ಎಂಬ ಹಳ್ಳಿಯ ಕನ್ನಡ ಮಾತನಾಡುವ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ಕಾರಂತರಿಗೆ ರಂಗಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ಒಲವು ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು.^[೫] ಕಾರಂತರು ಮೂರನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ಪಿ.ಕೆ. ನಾರಾಯಣ ಅವರು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ ನನ್ನ ಗೋಪಾಲ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ನಟಿಸಿದರು.^{[೬] [೭]} ನಂತರ ಅವರು ಮನೆಯಿಂದ ಓಡಿಹೋಗಿ ಪೌರಾಣಿಕ ಗುಬ್ಬಿ ವೀರಣ್ಣ ನಾಟಕ ಕಂಪನಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡರು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಡಾ. ರಾಜಕುಮಾರ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು ^[೮]ಗುಬ್ಬಿ ವೀರಣ್ಣ ಕಾರಂತರನ್ನು ಬನಾರಸ್‌ಗೆ ಮಾಸ್ಟರ್ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್ಸ್ ಪದವಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಕಳುಹಿಸಿದರು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಗುರು ಓಂಕಾರನಾಥ ಠಾಕೂರ್ ಅವರಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂಸ್ತಾನಿ ಸಂಗೀತ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ಪಡೆದರು.^[೩][೪] ಅದರ ನಂತರ, ಅವರ ಪತ್ನಿ ಪ್ರೇಮಾ ಕಾರಂತ್ ಜೊತೆಗೆ, ಕಾರಂತರು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಅತ್ಯಂತ ಹಳೆಯ ನಾಟಕ ತಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ "ಬೆನಕ" ಎಂಬ ನಾಟಕ ತಂಡವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ನಂತರ,ಪ್ರೇಮಾ ಅವರು ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. ಬಿ.ವಿ. ಕಾರಂತರು ೧೯೬೨ ರಲ್ಲಿ ನವದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿರುವ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಆಫ್ ಡ್ರಾಮಾ (ಎನ್‌ಎಸ್‌ಡಿ) ದಲ್ಲಿ ಪದವಿಯನ್ನು ಪಡೆದರು.^[೨][೯] ೧೯೬೯ ಮತ್ತು ೧೯೭೨ ರ ನಡುವೆ, ಅವರು ನವದೆಹಲಿಯ ಸರ್ದಾರ್ ಪಟೇಲ್ ವಿದ್ಯಾಲಯ ದಲ್ಲಿ ನಾಟಕ ಬೋಧಕರಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು, ನಂತರ ದಂಪತಿಗಳು ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಮರಳಿದರು. ಇಲ್ಲಿ ಕಾರಂತರು ಕೆಲವು ಸಿನಿಮಾಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಗಿರೀಶ್ ಕಾರ್ನಾಡ್ ಮತ್ತು ಯು.ಆರ್. ಅನಂತಮೂರ್ತಿ ಯೊಂದಿಗೆ ತೊಡಗಿಕೊಂಡರು.^[೭] ನಂತರ ಅವರು ಎನ್‌ಎಸ್‌ಡಿ ಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದರು, ಈ ಬಾರಿ ೧೯೭೭ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ನಿರ್ದೇಶಕರಾಗಿದ್ದರು. ಎನ್‌ಎಸ್‌ಡಿ ಯ ನಿರ್ದೇಶಕರಾಗಿ, ಕಾರಂತರು ರಂಗಭೂಮಿಯನ್ನು ಭಾರತದ ದೂರದ ಮೂಲೆಗಳಿಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ದರು.ಅವರು ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಮಧುರೈನಂತಹ ದೂರದ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಕಾರ್ಯಾಗಾರಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದರು. ಅವರು ಎನ್‌ಎಸ್‌ಡಿಯ ನಿರ್ದೇಶಕರಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದ ನಂತರ, ೧೯೮೧ ಮತ್ತು ೧೯೮೬ ರ ನಡುವೆ ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದ ಭಾರತ್ ಭವನದ ಅಧೀನದಲ್ಲಿ ರಂಗಮಂಡಲದ ರೆಪರ್ಟರಿಯ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದರು. ನಂತರ, ಕಾರಂತರು ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಮರಳಿದರು.^[೧೦]

೧೯೮೯ ರಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕದ ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ರಂಗಾಯಣ ಎಂಬ ರೆಪರ್ಟರಿಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ೧೯೯೫ ರವರೆಗೆ ಕಾರಂತರು ಅದರ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾಗಿದ್ದರು.^{[೧೧][೧೨]} ಅವರು ೧೯೯೦ ರ ದಶಕದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಸ್ಟೇಟ್ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದರು. ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧ ೨೦೦೨ ರಲ್ಲಿ ರಾತ್ರಿ ೮ ಗಂಟೆಗೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಖಾಸಗಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದರು.^[೧೦]

ಬಿ.ವಿ. ಕಾರಂತರು ಸ್ವಪ್ನ ವಾಸವದತ್ತ, ಉತ್ತರರಾಮ ಚರಿತಾ ಮತ್ತು ಮೃಚ್ಛಕಟಿಕ ಎಂಬ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಸಂಸ್ಕೃತದಿಂದ ಹಿಂದಿಗೆ ಅನುವಾದಿಸಿದರು. ಅವರು ಕನ್ನಡದಿಂದ ಹಿಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಹಿಂದಿಯಿಂದ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಹಲವಾರು ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಅನುವಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಗಿರೀಶ್ ಕಾರ್ನಾಡರ ತುಘಲಕ್ ಎಂಬ ನಾಟಕವನ್ನು ಹಿಂದಿ ಮತ್ತು ಉರ್ದು ಭಾಷೆಗೆ ಅನುವಾದಿಸಿದರು.

• ೧೯೬೨: ನ್ಯಾಷನಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಅಫ್ ಡ್ರಾಮಾದಿಂದ ಪದವಿ ಪಡೆದರು, ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸರ್ವಾಂಗೀಣ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಎಂಬ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಗೆದ್ದರು
• ೧೯೭೭-೧೯೮೧: ನ್ಯಾಷನಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಅಫ್ ಡ್ರಾಮಾದ ನಿರ್ದೇಶಕರಾಗಿದ್ದರು.
• ೧೯೮೧- ೧೯೮೮: ಭೋಪಾಲ್‌ನ ಭಾರತ್ ಭವನದಲ್ಲಿ ರಂಗಮಂಡಲದ ಸಂಸ್ಥಾಪಕ ನಿರ್ದೇಶಕರಾಗಿದ್ದರು.
• ೧೯೮೯- ೧೯೯೫: ಮೈಸೂರಿನ ರಂಗಾಯಣದ ‍ಸಂಸ್ಥಾಪಕ ನಿರ್ದೇಶಕರಾಗಿದ್ದರು.

ಕಾರಂತರು ೧೯೬೦ರ ದಶಕದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ೭೦ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ರಂಗಭೂಮಿಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು. ಅವರ ಪ್ರವೇಶವು ಕನ್ನಡ ರಂಗಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ತಂದಿತು, ಅದು ಹಳೆಯ, ಔಪಚಾರಿಕ ಪ್ರೊಸೆನಿಯಮ್ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿತು. ೧೯೭೦ ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ ಜೋಕುಮಾರ ಸ್ವಾಮಿ, ಸಂಕ್ರಾಂತಿ, ಹುಚ್ಚು ಕುದುರೆ ಮತ್ತು ಈಡಿಪಸ್ ಮುಂತಾದ ಅವರ ನಾಟಕಗಳು ಟ್ರೆಂಡ್‌ಸೆಟರ್‌ಗಳೆಂದು ಪ್ರಶಂಸಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು. ಭಾಷೆ, ಸಂಗೀತ, ಹಾಡು, ಶೈಲೀಕರಣ ಮುಂತಾದ ರಂಗಭೂಮಿಯ ಎಲ್ಲ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಈ ನಾಟಕಗಳು ಮುಟ್ಟಿದವು^[೧೩]

ಸಂಗೀತದ ನವೀನ ಬಳಕೆಯು ರಂಗಭೂಮಿಗೆ ಕಾರಂತರ ದೊಡ್ಡ ಕೊಡುಗೆಯಾಗಿದೆ.^[೧೪] ಕಾರಂತರ ಒಂದು ಸಾಮರ್ಥ್ಯವೆಂದರೆ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ, ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಮತ್ತು ಜಾನಪದ ರೂಪಗಳನ್ನು ಸೆಳೆಯುವ ಮತ್ತು ಅವರ ರಚನೆಗಳಲ್ಲಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಬೆಸೆಯುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ."^[೧೫]ಜ್ಞಾನಪೀಠ ಪುರಸ್ಕೃತ ನಿರ್ಮಲ್ ವರ್ಮಾ ಒಮ್ಮೆ ಕಾರಂತರನ್ನು "ಭಾರತೀಯ ರಂಗಭೂಮಿಯ ಅಧಿಕೃತ ದೇಸಿ ಪ್ರತಿಭೆ" ಎಂದು ಬಣ್ಣಿಸಿದ್ದರು.^[೧೬]

ಕಾರಂತರು ನೂರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ನಾಟಕಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದರು, ಅದರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿಯ ಹತ್ತಿರವಿದೆ. ಅವರು ಇಂಗ್ಲಿಷ್, ತೆಲುಗು, ಮಲಯಾಳಂ, ತಮಿಳು, ಪಂಜಾಬಿ, ಉರ್ದು, ಸಂಸ್ಕೃತ ಮತ್ತು ಗುಜರಾತಿ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದರು. ಹಯವದನ (ಗಿರೀಶ್ ಕಾರ್ನಾಡರಿಂದ), ಕತ್ತಲೆ ಬೆಳಕು, ಹುಚ್ಚು ಕುದುರೆ, ಏವಂ ಇಂದ್ರಜಿತ್, ಈಡಿಪಸ್, ಸಂಕ್ರಾಂತಿ, ಜೋಕುಮಾರ ಸ್ವಾಮಿ , ಸತ್ತವರ ನೇರಳು, ಹುತ್ತವ ಬಡಿದರೆ ಮತ್ತು ಗೋಕುಲ ನಿರ್ಗಮನ ಇವು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಅವರ ಅತ್ಯಂತ ಜನಪ್ರಿಯ ನಾಟಕಗಳು.ಅವರು ಹಿಂದಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ ನಲವತ್ತು ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ನಾಟಕಗಳಲ್ಲಿ, ಮ್ಯಾಕ್‌ಬೆತ್ (ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಯಕ್ಷಗಾನ ನೃತ್ಯ ನಾಟಕ ಪ್ರಕಾರವನ್ನು ಬಳಸಿ), ಕಿಂಗ್ ಲಿಯರ್, ಚಂದ್ರಹಾಸ, ಹಯವದನ, ಘಾಸಿರಾಮ್ ಕೊತ್ವಾಲ್, ಮೃಚ್ಛಾ ಕಟಿಕ, ಮುದ್ರಾ ರಾಕ್ಷಸ ಮತ್ತು ಮಾಳವಿಕಾಗ್ನಿ ಮಿತ್ರ ಕೆಲವು ಹೆಚ್ಚು ಜನಪ್ರಿಯವಾದವುಗಳು. ಕಾರಂತರು ಮಕ್ಕಳ ನಿರ್ದೇಶನದಲ್ಲಿಯೂ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು "ಪಂಜರ ಶಾಲೆ", "ನೀಲಿ ಕುದುರೆ", "ಹೆದ್ದಾಯಣ", "ಅಳಿಲು ರಾಮಾಯಣ" ಮತ್ತು "ಕೃತಜ್ಞತೆಯ ಮನುಷ್ಯ" ನಂತಹ ಹಲವಾರು ಮಕ್ಕಳ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ.

೧೯೭೪ ರಲ್ಲಿ, ಕಾರಂತರು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ "ಬೆನಾಕಾ" ರೆಪರ್ಟರಿಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಬೆನಕ ಎಂಬುದು ಬೆಂಗಳೂರು ನಗರ ಕಲಾವಿದರು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ರೂಪವಾಗಿತ್ತು. ಬೆನಕ "ಹಯವದನ" ದಂತಹ ಹಲವಾರು ಜನಪ್ರಿಯ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕದಾದ್ಯಂತ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದರು. ಬೆನಕನಲ್ಲಿ, ಕಾರಂತರು ಮಕ್ಕಳ ರಂಗಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ ಆಸಕ್ತಿ ವಹಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಹಲವಾರು ನಾಟಕಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದರು. ಈ ಗುಂಪನ್ನು ಕಾರಂತರ ದಿವಂಗತ ಪತ್ನಿ ಪ್ರೇಮಾ ಕಾರಂತ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಹಕ್ಕಿನಲ್ಲೇ ಹೆಸರಾಂತ ರಂಗಕರ್ಮಿ. ಇವರು ೨೯-೧೦-೦೭ ರಂದು ನಿಧನರಾದರು.

ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ರಂಗಭೂಮಿ ಚಳುವಳಿಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲು ಕಾರಂತರು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಾರಣರಾಗಿದ್ದರು. ಎನ್‌ಎಸ್‌ಡಿ ಯ ನಿರ್ದೇಶಕರಾಗಿ, ಭೋಪಾಲ್‌ನ ಭಾರತ್ ಭವನದ ಆಹ್ವಾನದ ಮೇರೆಗೆ, ಅವರು ೧೯೭೩ ರಲ್ಲಿ ತರಬೇತಿ ಮತ್ತು ಉತ್ಪಾದನಾ ಶಿಬಿರವನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಿದರು. ೧೯೮೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಭಾರತ್ ಭವನದಲ್ಲಿ ರಂಗಮಂಡಲ ರೆಪರ್ಟರಿಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಮರಳಿದರು. ಇದು ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿಯೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ರೆಪರ್ಟರಿಯಾಗಬೇಕಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅವರು ಈಗ ಪೌರಾಣಿಕ ಭಾರತ ಭವನದ ಹಿಂದಿನ ಪ್ರಮುಖ ಸೃಜನಶೀಲ ಚೇತನರಾದರು.

ರಂಗಮಂಡಲ, ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ, ಸಮಕಾಲೀನ ನಟರಿಗೆ ತರಬೇತಿ ನೀಡಲು ಜಾನಪದ ವೃತ್ತಿಪರರನ್ನು ಬಳಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ರೆಪರ್ಟರಿಯು ಅದರ ಸದಸ್ಯರಲ್ಲಿ ಜಾನಪದ ಕಲಾವಿದರನ್ನು ಸಹ ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು. ಹಿಂದಿಯಲ್ಲದೆ, ಬುಂದೇಲ್‌ಖಂಡಿ, ಮಾಲವಿ ಮತ್ತು ಛತ್ತೀಸ್‌ಗಢಿಯಂತಹ ಉಪಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು, ಇದು ರಂಗಮಂದಿರಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಟಿಕೆಟ್-ಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿತು.

ಅಲರಿಪ್ಪು ಮತ್ತು ನ್ಯಾಷನಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಆಫ್ ಡ್ರಾಮಾ-ನವದೆಹಲಿಯ ಏಕೀಕರಣದೊಂದಿಗೆ, ಕಾರಂತರು ತೆಲುಗಿನಲ್ಲಿ ಮೂರು ಶ್ರೇಷ್ಠ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶದ ಸುರಭಿ ರಂಗಭೂಮಿಯ ಸಹಯೋಗದೊಂದಿಗೆ, ಕಾರಂತರು ಕ್ರಮವಾಗಿ ೧೯೯೬ ರಲ್ಲಿ 'ಭೀಷ್ಮ', ೧೯೯೭ ರಲ್ಲಿ 'ಚಂಡಿಪ್ರಿಯಾ' ಮತ್ತು 'ಬಸ್ತಿದೇವತಾ ಯಾದಮ್ಮ' ಮೂರು ಕಾರ್ಯಾಗಾರಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದರು. ಕಾರಂತರು ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶದ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಕಾರ್ಯಾಗಾರಗಳಲ್ಲಿ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ತಮ್ಮ ಸಮಯವನ್ನು ವ್ಯಯಿಸಿದ್ದು ಅವರ ಸಮರ್ಪಣೆ.

ಕಾರಂತ್ ಅವರು ೨೬ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳಿಗೆ ಸಂಗೀತ ಸಂಯೋಜಿಸುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ನಾಲ್ಕು ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕು ಸಾಕ್ಷ್ಯಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ವಂಶ ವೃಕ್ಷ ಮತ್ತು ತಬ್ಬಲಿಯು ನೀನಾದೆ ಮಗನೆ ನಂತಹ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಸಹ-ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ನಾಗರಿಕ ಗೌರವಗಳು

• ಪದ್ಮಶ್ರೀ - ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ, (೧೯೮೧)
• ಕಾಳಿದಾಸ್ ಸಮ್ಮಾನ್ - ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ ಸರ್ಕಾರ, (೧೯೭೬)
• ಗುಬ್ಬಿ ವೀರಣ್ಣ ಪ್ರಶಸ್ತಿ - ಕರ್ನಾಟಕ ಸರ್ಕಾರ, (೧೯೭೬)

ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಗೌರವಗಳು

• ಸಂಗೀತ ನಾಟಕ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ (೧೯೭೬)

ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚಲನಚಿತ್ರ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು

• ೧೯೭೧ – ಅತ್ಯುತ್ತಮ ನಿರ್ದೇಶನಕ್ಕಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚಲನಚಿತ್ರ ಪ್ರಶಸ್ತಿ – ವಂಶ ವೃಕ್ಷ
• ೧೯೭೧ – ಕನ್ನಡದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಚಲನಚಿತ್ರಕ್ಕಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚಲನಚಿತ್ರ ಪ್ರಶಸ್ತಿ – ವಂಶ ವೃಕ್ಷ
• ೧೯೭೫ – ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಚಲನಚಿತ್ರಕ್ಕಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚಲನಚಿತ್ರ ಪ್ರಶಸ್ತಿ – ಚೋಮನ ದುಡಿ
• ೧೯೭೬ – ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಂಗೀತ ನಿರ್ದೇಶನಕ್ಕಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚಲನಚಿತ್ರ ಪ್ರಶಸ್ತಿ - ರಿಶ್ಯ ಶೃಂಗ
• ೧೯೭೭ – ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಂಗೀತ ನಿರ್ದೇಶನಕ್ಕಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚಲನಚಿತ್ರ ಪ್ರಶಸ್ತಿ - ಘಟಶ್ರಾದ್ಧ
• ೧೯೭೭ – ಕನ್ನಡದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಚಲನಚಿತ್ರಕ್ಕಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚಲನಚಿತ್ರ ಪ್ರಶಸ್ತಿ – ತಬ್ಬಲಿಯು ನೀನಾದೆ ಮಗನೆ

ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯ ಚಲನಚಿತ್ರ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು

• ೧೯೭೧-೭೨ - ಮೊದಲ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಚಿತ್ರ - ವಂಶ ವೃಕ್ಷ
• ೧೯೭೧-೭೨ - ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಂಭಾಷಣೆ ಬರಹಗಾರ – ವಂಶ ವೃಕ್ಷ
• ೧೯೭೫-೭೬ - ಮೊದಲ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಚಿತ್ರ - ಚೋಮನ ದುಡಿ
• ೧೯೭೫-೭೬ - ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಂಗೀತ ನಿರ್ದೇಶಕ - ಹಂಸಗೀತೆ

ಸೌತ್ ಫಿಲ್ಮ್‌ಫೇರ್ ಅವಾರ್ಡ್ಸ್

• ೧೯೭೨ - ಕನ್ನಡದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ನಿರ್ದೇಶಕ – ವಂಶ ವೃಕ್ಷ
• ೧೯೭೫ - ಕನ್ನಡದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ನಿರ್ದೇಶಕ – ಚೋಮನ ದುಡಿ

೨೦೧೨ ರಲ್ಲಿ, ಚಲನಚಿತ್ರ ವಿಭಾಗ ಬಿ.ವಿ.ಕಾರಂತ್ ಅವರ ಮೇಲೆ ಬಿ.ವಿ. ಕಾರಂತ್:ಬಾಬಾ ಎಂಬ ೯೩ ನಿಮಿಷಗಳ ಚಲನಚಿತ್ರವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು. ಚಿತ್ರವು ಬಿ.ವಿ.ಕಾರಂತರ ಆತ್ಮಕಥನವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. ಇದು ಸುಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕನ್ನಡ ಲೇಖಕಿ ವೈದೇಹಿ ಸಂಕಲಿಸಿದ ಇಲ್ಲಿರಾಲಾರೆ, ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಲಾರೆ ಚಲನಚಿತ್ರ

• ತುಘಲಕ್ (ಹಿಂದಿ), ಗಿರೀಶ್ ಕಾರ್ನಾಡ್ ಅವರಿಂದ. ಟಿಆರ್‌. ಬಿ. ವಿ. ಕಾರಂತರಿಂದ ರಾಜ್ಕಮಲ್ ಪ್ರಕಾಶನ ಪ್ರೈವೇಟ್ ಲಿಮಿಟೆಡ್, ೨೦೦೫. ISBN 81-7119-790-6.

• ಬಿ. ವಿ. ಕಾರಂತ್ ಐ ಎಮ್ ಡಿ ಬಿನಲ್ಲಿ 
• ನಟರಂಗ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನ: ಭಾರತೀಯ ರಂಗಭೂಮಿಯ ಆರ್ಕೈವ್ ಮತ್ತು ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಕೇಂದ್ರ