Хосе Лаурел
Хосе Пасиано Лаурел и Гарсия (исп. José Paciano Laurel y García; 9-март 1891-жыл, Танауан, Батангас — 6-ноябрь 1959-жыл, Манила) — филиппиндик саясатчы, Экинчи Филиппин Республикасынын президенти (14-октябрь 1943-жыл — 17-август 1954-жыл). Азыркы Филиппинде ал өлкөнүн үчүнчү президенти катары таанылган.[1][2]
| Хосе Пасиано Лаурел исп. José Paciano Laurel | ||||
 | ||||
.svg) | ||||
| ||||
|---|---|---|---|---|
| 14-октябрь 1943 — 17-август 1954 | ||||
| Андан мурунку: | Мануэл Кесон | |||
| Андан кийинки: | Серхио Осменья | |||
| Дини: | Католик чиркөөсү | |||
| Туулган жылы: | 9-март 1891 | |||
| Туулган жери: | Танауан, Батангас, Капитан генерал Филиппиндер, Жаңы Испания, Испания империясы, Испания | |||
| Каза болгон жылы: | 6-ноябрь 1959 | |||
| Каза болгон жери: | Манила, Филиппин | |||
| Мүрзөсүнүн орду: | Танауан | |||
| Атасы: | Сотеро Ремокильо Лаурел | |||
| Апасы: | Джейкоба Гарсиа-Лаурел | |||
| Жубайы: | Пасенсия Лаурел | |||
| Балдары: | Хосе Лаурел III, Хосе Лаурел кичүү, Сотеро Лаурел, Арсенио Лаурел жана Сальвадор Идальго Лаурел | |||
| Партиясы: | Улутчул партия | |||
| Билими: | Филиппин университетинин юридикалык факультети, Санто-Томас университети, Йел юридикалык мектеби, | |||
| Автограф: |  | |||
.svg)
.svg)
Өмүр баяны
Бай филиппиндик үй-бүлөдө төрөлгөн Хосе Лаурел 1915-жылы Филиппин университетинин Юридикалык факультети, андан соң 1919-жылы Филиппиндеги Санто-Томас университетин жана АКШдагы Йел юридикалык мектебин бүтүргөн. Мекенине кайтып келгенден кийин 1922—1923-жылдары Филиппиндин ички иштер жана жергиликтүү өз алдынча башкаруу министри болгон. Кийинчерээк Филиппин сенатында сенатор жана Жогорку соттун мүчөсү болуп иштеген.[3][4]
Экинчи дүйнөлүк согуш маалында, 1942-жылы жапон аскерлери Филиппинди басып алганда, Лаурел жапон оккупациялык бийликтери менен кызматташып, убактылуу өкмөттү уюштурууга катышкан, андан кийин конституцияны иштеп чыгуу боюнча комитеттин төрагасы; 1943-жылдагы шайлоолордо ал Экинчи Филиппин Республикасынын президенти болуп шайланган. 1943-жылы Токиодо өткөн Улуу Чыгыш Азия конференциясында Филиппиндин өкүлү болгон. Согуш учурунда Лаурелге партизандар эки жолу кол салышкан. 1945-жылы март айында Томоюки Ямасита командачылыгындагы жапониялык кошумча күчтөр коргонуу үчүн Филиппинге келгенде, ал ага олуттуу колдоо көрсөткөн. 1945-жылы 15-августта Жапония багынып бергенден кийин Лаурел Филиппин Республикасынын өкмөтүн таркатканын жарыялаган жана көп өтпөй генерал Д.Макартур баштаган америкалык оккупациялык бийликтер аны камакка алып, Токиодогу Сугамо түрмөсүнө камап салышкан.[5][6]