Angeli equitantes

Angeli equitantes sunt paropsis quae fortasse in Anglia annis fere 1860 inventa est. Primum a coquo Francico Anglice scribente Urbano Dubois descripta est (sed haud sub tali nomine ab eo inventa); primum in litteris generalibus ab anonymo in hebdomadario Once a Week evocata est, verbis I like cold game and angels on horseback for breakfast ("E frigidis venationum relictis et angelis equitantibus ientare malo").^[1] Idem ferculum mox et in Civitatibus Foederatis requisitum est.

Ibi ostreae modo creoli, videlicet stylo Acadiano, paropsis constituunt quae haud multo ab angelis equitantibus differt.^[2]

Notae

Bibliographia

1870 : Urbain-Dubois, Cosmopolitan cookery: popular studies (Londinii: Longmans) p. 115 ("Angels on horseback")
1872 : Urbain Dubois, Cuisine de tous les pays: études cosmopolites. 3a ed. (Lutetiae: Dentu, 1872) p. 139 ("Les anges à cheval")
1888 : Isabella Beeton; Charles Herman Senn, ed., The Book of Household Management (Nova ed. Londinii: Ward, Lock, 1888) p. 971
1906 : Isabella Beeton; Charles Herman Senn, ed., Mrs. Beeton's Book of Household Management (Londinii: Ward, Lock, 1906) p. 1195
1907 : Auguste Escoffier, Le Guide culinaire (2a ed. Lutetiae, 1907) p. 307 ("Huîtres à l'anglaise")

[1]

[2]