Digitoksin
Digitoksin ialah glikosida jantung yang digunakan untuk rawatan kegagalan jantung dan jenis aritmia jantung tertentu. Ia merupakan sejenis fitosteroid, dan mempunyai struktur dan kesan yang serupa dengan digoksin, walaupun kesannya tahan lebih lama. Tidak seperti digoksin, yang disingkirkan daripada badan melalui buah pinggang, ia disingkirkan melalui hati, dan boleh digunakan pada pesakit yang mempunyai fungsi buah pinggang yang lemah atau tidak menentu. Walaupun beberapa ujian terkawal telah menunjukkan digoksin berkesan dalam sebahagian pesakit yang dirawat untuk kegagalan jantung, asas bukti untuk digitoksin tidak begitu kukuh, walaupun ia dianggap sama berkesan.[1]
 | |
| Data klinikal | |
|---|---|
| Nama dagang | Digitaline, Digitmerck, lain-lain |
| Kaedah pemberian | Mulut, intravena |
| Kod ATC | |
| Status perundangan | |
| Status perundangan |
|
| Data farmakokinetik | |
| Bioketersediaan | 98–100% (mulut) |
| Pengikatan protein | 90–97% |
| Metabolisme | Hati (CYP3A4) |
| Penyingkiran separuh hayat | 7–8 hari |
| Perkumuhan | 60% kencing, 40% tahi |
| Pengecam | |
| |
| Nombor CAS | |
| PubChem CID | |
| IUPHAR/BPS | |
| DrugBank | |
| ChemSpider | |
| UNII | |
| KEGG | |
| ChEBI | |
| ChEMBL | |
| CompTox Dashboard (EPA) | |
| ECHA InfoCard | 100.000.691 |
| Data kimia dan fizikal | |
| Formula | C41H64O13 |
| Jisim molar | 764.95 g·mol−1 |
| Model 3D (JSmol) | |
| |
| |
  (what is this?) (verify) | |
Kegunaan perubatan
Digitoxin digunakan untuk rawatan kegagalan jantung, terutamanya pada orang yang mempunyai fungsi buah pinggang terjejas. Ia juga digunakan untuk merawat jenis aritmia jantung tertentu, seperti fibrilasi atrium.[2][3]
Kontraindikasi
Kontraindikasi termasuk[3]
- masalah dengan irama jantung, seperti bradikardia teruk (degupan jantung perlahan), takikardia ventrikel (degupan jantung cepat terbitan ventrikel), fibrilasi ventrikel, atau halangan atrioventrikel tahap pertama hingga kedua,
- dan ketidakseimbangan elektrolit tertentu: hipokalemia (paras kalium darah rendah), hipomagnesemia (magnesium rendah), dan hiperkalsemia (kalsium tinggi).
Kesan buruk dan ketoksikan
Digitoksin mempamerkan kesan toksik yang serupa dengan digoksin, iaitu: anoreksia, loya, muntah, cirit-birit, kekeliruan, gangguan penglihatan, dan aritmia jantung. Serpihan antibodi antidigoksin, rawatan khusus untuk keracunan digoksin, juga berkesan dalam ketoksikan digitoksin yang serius.[4]
Interaksi
Dadah yang boleh meningkatkan ketoksikan digitoksin termasuk:[3]
- kalsium
- bahan yang menurunkan paras kalium atau magnesium, seperti diuretik dan kortikosteroid
- perencat enzim hati, CYP3A4, yang melambatkan metabolisme digitoksin; contohnya ialah klaritromisin antibiotik, itrakonazola antikulat, dan jus limau gedang
- perencat protein pengangkut, P-gp, seperti klaritromisin
- penyekat beta yang menambah bradikardia (degupan jantung perlahan) yang disebabkan oleh digitoksin.
Dadah yang boleh mengurangkan keberkesanan digitoksin termasuk:[3]
- bahan yang meningkatkan tahap kalium, seperti diuretik hemat kalium
- pencetus CYP3A4 atau P-gp, seperti fenitoin, rifampisin dan wort St John
- bahan yang mengikat digitoksin dalam usus seperti aluminium yang mengandungi antasid atau kolestiramina
Farmakologi
Mekanisme tindakan
Digitoksin menghalang ATPase natrium-kalium dalam sel otot jantung, mengakibatkan peningkatan daya pengecutan (inotropik positif), mengurangkan kelajuan pengaliran elektrik (dromotropik negatif), meningkatkan pengujaan (batmotropik positif) dan mengurangkan kekerapan degupan jantung (kronotropik negatif).[3]
Farmakokinetik
Ubat ini hampir diserap sepenuhnya dari usus. Apabila dalam aliran darah, 90 hingga 97% terikat kepada protein plasma. Digitoksin mengalami peredaran enterohati. Ia dimetabolismekan sebahagiannya oleh CYP3A4; metabolit termasuk digitoksigenin, digoksin (>2%) dan ester konjugat. Dalam orang yang sihat, 60% disingkirkan melalui buah pinggang dan 40% melalui najis. Dalam orang dengan fungsi buah pinggang terjejas, penyingkiran melalui najis meningkat. Separuh hayat biologi ialah 7 hingga 8 hari kecuali apabila fungsi buah pinggang dan hati terjejas, di mana ia biasanya lebih lama.[3][5]
Sejarah
Penerangan pertama penggunaan Digitalis purpurea bermula pada tahun 1775.[6] Selama beberapa lama, sebatian aktif tidak diasingkan. Oswald Schmiedeberg dapat memperoleh sampel tulen pada tahun 1875. Penggunaan terapeutik moden molekul ini dimungkinkan oleh kerja ahli farmasi dan ahli kimia Perancis Claude-Adolphe Nativelle (1812–1889). Analisis struktur pertama telah dilakukan oleh Adolf Otto Reinhold Windaus pada tahun 1925, tetapi struktur penuh dengan penentuan tepat kumpulan gula tidak berjaya sehingga tahun 1962.[7][8]
Penyelidikan
Digitoksin dan kardenolida berkaitan memaparkan aktiviti antikanser terhadap rangkaian sel kanser manusia secara in vitro, tetapi penggunaan klinikal digitoxin untuk merawat kanser telah dihadkan oleh indeks terapeutiknya yang sempit.[9][10] Glikoperawakan digitoksin membawa kepada penemuan neoglikosida digitoksigenin novel yang menunjukkan potensi antikanser yang lebih baik dan mengurangkan aktiviti inotropik (mekanisme yang dianggap ketoksikan umum).[11]
Rujukan
Pautan luar
Kategori berkenaan Digitoksin di Wikimedia Commons