اپیکور
اپیکور اتا یونانی فیلسوف بییه که هلنیسم دوره زندگی کرده و ونه شاگردون ره اپیکوریسم ِپهروو نوم یلنه.
اپیکوروس
|
وه فیزیک خَوِری، دموکریتوس راه په بورده و عقیده داشته که اتم همه چیزِ پایه و اساس هسته. وه گاته که اتمهایِ رِمبِش و حرکت داشتن دنیایِ همه چیز ره ساجنه ولی برعکس دموکریتوس، گاته که آدمون اختیار دارنه و جبر ره قبولی نداشته و گته که اتمها تونّه بعضی گدر خالی فضایِ دله آزاد بوئن که کمین طرفی حرکت هاکنن و اینتی اختیار بساته وونه.
اپیکور زندگیِ هدف و اَرمون ره شادی و رنج نکشیین دونسته و ونه نوم ره «آتاراکسیا» یشته. وه گاته اگه خامبی آتاراکسیا جه برسیم، نَوِنه زیادهروی و افراط هاکنیم و هرچی ره شه اندازه انجام هادیم ولی آزاد هستمی که شاد بوئیم و شه رهایی جه استفاده هاکنیم. اپیکور خدائون ره باور داشته ولی گته که خدائون نتونّه که آدمونِ کار دله دخالت هاکنن و وشون زندگی امه زندگی جه سیوا هسته. وه دینی داستان و آسنی ره قبول ناشته. معروف هسته که ونه قول گننه که خدا نتونده هم «خیر خاه» بوئه، هم «عالم کل» بوئه و هم «توانای کل» بوئه وگرنه دنیا دله انده شر-شور دنی بییه؛ چون اگه دونده شر وجود دارنه و هچی نکنده، پس «خیر» نییه، اگه ندونده که شر وجود دارنه که پس «عالم» نییه و اگه دونده وجود دارنه و نتونده ونه دم ره بیره پس «توانا» نییه. وه بمردن جه هم خله فکر نکرده. شه پهروون ره یاد دائه که «تا زمونی که شما درنی، مرگ دنییه؛ هرگدر مرگ دوو، شما دیگه دنینی؛ پس بیخد ونه فکر جه مشغول نوّین».
منابع
- فارسی و انگلیسی ویکیپدیائون