Antonee Robinson

Robinson speelde in de jeugdopleiding van Everton, waarvoor hij in juni 2015 zijn eerste professionele contract tekende.^[1] Deze verbintenis werd een jaar later met een jaar verlengd tot medio 2017.^[2] Voordat het vernieuwde contract afliep, werd deze nog opengebroken en met twee jaar verlengd.^[3] Aan het begin van het seizoen 2017/18 huurde Bolton Wanderers hem tot januari 2018.^[4] Toen deze afliep besloten beide clubs de overeenkomst te verlengen tot het einde van het seizoen.^[5] In de zomer van 2018 verlengde Robinson zijn verbintenis bij Everton met twee jaar tot medio 2021. Hij werd direct voor één seizoen verhuurd aan Wigan Athletic.^[6] Na het seizoen 2018/19 nam deze club Robinson definitief over, voor ruim twee miljoen euro. Hij zette bij Wigan zijn handtekening onder een verbintenis voor de duur van drie seizoenen.^[7] Na een jaar bij Wigan trok Robinson voor eenzelfde bedrag naar Fulham, waar hij voor vier jaar tekende.^[8] In juli 2023 werd de verbintenis van de verdediger opengebroken en met vier seizoenen verlengd.^[9]

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2016/17	Everton	Premier League	0	0	0	0	—	—	0	0
2017/18	→ Bolton Wanderers	Championship	30	0	4	0	—	—	34	0
2018/19	→ Wigan Athletic		26	0	0	0	—	—	26	0
2019/20	Wigan Athletic		38	1	1	0	—	—	39	1
2020/21	Fulham	Premier League	28	0	4	0	—	—	32	0
2021/22		Championship	36	2	1	1	—	—	37	3
2022/23		Premier League	35	0	3	0	—	—	38	0
Totaal			193	3	13	1	0	0	206	4

Bijgewerkt op 9 juli 2023.^[10]

Robinson maakte zijn debuut in het voetbalelftal van de Verenigde Staten op 28 mei 2018, toen met 3–0 gewonnen werd van Bolivia door doelpunten van Walker Zimmerman, Josh Sargent en Timothy Weah. Weah scoorde na een assist van Robinson, die van interim-bondscoach Dave Sarachan als basisspeler aan het duel beginnen en het gehele duel meespeelde. De andere debutanten dit duel waren Alex Bono (Toronto), Erik Palmer-Brown (KV Kortrijk), Sargent (Werder Bremen), Keaton Parks (Benfica) en Matthew Olosunde (Manchester United).^[11] Op 8 september 2021 speelde hij zijn vijftiende interland, een kwalificatiewedstrijd voor het WK 2022 tegen Honduras. Dat land kwam via Brayan Mora op voorsprong, maar Robinson tekende drie minuten na rust voor de gelijkmaker. Via treffers van Ricardo Pepi, Brenden Aaronson en Sebastian Lletget wonnen de Verenigde Staten uiteindelijk met 1–4.^[12]

In november 2022 werd Robinson door bondscoach Gregg Berhalter opgenomen in de selectie van de Verenigde Staten voor het WK 2022.^[13] Tijdens dit WK werden de Verenigde Staten door Nederland uitgeschakeld in de achtste finales nadat in de groepsfase gelijkgespeeld was tegen Wales en Engeland en gewonnen van Iran. Robinson kwam in alle vier duels in actie. Zijn toenmalige clubgenoten Tim Ream (eveneens Verenigde Staten), Harry Wilson, Daniel James (beiden Wales), Aleksandar Mitrović (Servië) en João Palhinha (Portugal) waren ook actief op het toernooi.

Interlands van Antonee Robinson voor  Verenigde Staten
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
Als speler bij Bolton Wanderers
1	28 mei 2018	Verenigde Staten – Bolivia	3 – 0	Vriendschappelijk
2	9 juni 2018	Frankrijk – Verenigde Staten	1 – 1	Vriendschappelijk
Als speler bij Wigan Athletic
3	7 september 2018	Verenigde Staten – Brazilië	0 – 2	Vriendschappelijk
4	11 september 2018	Verenigde Staten – Mexico	1 – 0	Vriendschappelijk
5	11 oktober 2018	Verenigde Staten – Colombia	2 – 4	Vriendschappelijk
6	16 oktober 2018	Verenigde Staten – Peru	1 – 1	Vriendschappelijk
7	5 juni 2019	Verenigde Staten – Jamaica	0 – 1	Vriendschappelijk
Als speler bij Fulham
8	12 november 2020	Wales – Verenigde Staten	0 – 0	Vriendschappelijk
9	25 maart 2021	Verenigde Staten – Jamaica	4 – 1	Vriendschappelijk
10	28 maart 2021	Noord-Ierland – Verenigde Staten	1 – 2	Vriendschappelijk
11	3 juni 2021	Verenigde Staten – Honduras	1 – 0	Nations League 2019/20
12	9 juni 2021	Verenigde Staten – Costa Rica	4 – 0	Vriendschappelijk
13	2 september 2021	El Salvador – Verenigde Staten	0 – 0	WK 2022 kwalificatie
14	5 september 2021	Verenigde Staten – Canada	1 – 1	WK 2022 kwalificatie
15	8 september 2021	Honduras – Verenigde Staten	1 – 4	WK 2022 kwalificatie	48'
16	7 oktober 2021	Verenigde Staten – Jamaica	2 – 0	WK 2022 kwalificatie
17	13 oktober 2021	Verenigde Staten – Costa Rica	2 – 1	WK 2022 kwalificatie
18	12 november 2021	Verenigde Staten – Mexico	2 – 0	WK 2022 kwalificatie
19	16 november 2021	Jamaica – Verenigde Staten	1 – 1	WK 2022 kwalificatie
20	27 januari 2022	Verenigde Staten – El Salvador	1 – 0	WK 2022 kwalificatie	52'
21	30 januari 2022	Canada – Verenigde Staten	2 – 0	WK 2022 kwalificatie
22	2 februari 2022	Verenigde Staten – Honduras	3 – 0	WK 2022 kwalificatie
23	24 maart 2022	Mexico – Verenigde Staten	0 – 0	WK 2022 kwalificatie
24	27 maart 2022	Verenigde Staten – Panama	5 – 1	WK 2022 kwalificatie
25	30 maart 2022	Costa Rica – Verenigde Staten	2 – 0	WK 2022 kwalificatie
26	1 juni 2022	Verenigde Staten – Marokko	3 – 0	Vriendschappelijk
27	5 juni 2022	Verenigde Staten – Uruguay	0 – 0	Vriendschappelijk
28	10 juni 2022	Verenigde Staten – Grenada	5 – 0	Nations League 2022/23
29	14 juni 2022	El Salvador – Verenigde Staten	1 – 1	Nations League 2022/23
30	21 november 2022	Verenigde Staten – Wales	1 – 1	WK 2022
31	25 november 2022	Engeland – Verenigde Staten	0 – 0	WK 2022
32	29 november 2022	Iran – Verenigde Staten	0 – 1	WK 2022
33	3 december 2022	Nederland – Verenigde Staten	3 – 1	WK 2022
34	27 maart 2023	Verenigde Staten – El Salvador	1 – 0	Nations League 2022/23
35	15 juni 2023	Verenigde Staten – Mexico	3 – 0	Nations League 2022/23
36	18 juni 2023	Verenigde Staten – Canada	2 – 0	Nations League 2022/23

Bijgewerkt op 9 juli 2023.^[14]