Costa Ricaans voetbalelftal (mannen)

Costa Rica
Bijnaam	Los Ticos
FIFA-ranglijst	52 2 (4 april 2024)
Hoogste ranking	13e (feb-maa 2015)
Laagste ranking	93e (jul 1996)
Associatie	FCF
Bondscoach	Gustavo Alfaro
Meeste interlands	Celso Borges (164)
Topscorer	Rolando Fonseca (46)
Wedstrijden
	Eerste interland:; Costa Rica 7–0 El Salvador ; Guatemala-Stad, Guatemala; 14 sept. 1921); Grootste overwinning:; Costa Rica 12–0 Puerto Rico ; (Barranquilla, Colombia; 10 december 1946); Grootste nederlaag:; Mexico 7–0 Costa Rica ; (Mexico-Stad, Mexico; 17 augustus 1975); Spanje 7–0 Costa Rica ; (Doha, Qatar; 23 november 2022)
Wereldkampioenschap
Optredens	6 (eerste keer: 1990)
Beste resultaat	Kwartfinale (2014)
CONCACAF-kampioenschap / CONCACAF Gold Cup
Optredens	22 (eerste keer: 1963)
Beste resultaat	Winnaar (1963, 1969, 1989)
Copa América
Optredens	5 (eerste keer: 1997)
Beste resultaat	Kwartfinale (2001, 2004)

Het Costa Ricaans voetbalelftal is een team van voetballers dat Costa Rica vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden en competities, zoals de (kwalificatie)wedstrijden voor het WK, de CONCACAF Gold Cup en de Copa Centroamericana.

Het Costa Ricaans voetbalelftal behaalde in juni 2015 met de 14e plaats de hoogste positie op de FIFA-wereldranglijst, in juli 1996 werd met de 93e plaats de laagste positie bereikt.

De bijnaam van La Sele (van: La Selección) luidt Los Ticos. Dit is afgeleid van het woord Hermaniticos, de geuzennaam die Costa Ricaanse strijders elkaar gaven in de oorlog tegen William Walker (1824-1860), de Amerikaanse aanvoerder van een boevenleger dat heel Midden-Amerika wilde onderwerpen.

Deelname aan internationale toernooien

Wereldkampioenschap

Costa Rica nam in 1957 voor het eerst deel aan de kwalificatiewedstrijden. De eerste pouleronde, met Curaçao en Guatemala kwamen ze nog door, alle wedstrijden werden gewonnen. Uiteindelijk werden ze verslagen door Mexico. Voor de WK-eindronden van 1990, 2002, 2006, 2014, 2018 en 2022 wist het land zich wel te kwalificeren.

Bij de WK-eindronde van 1990 in Italië deed debutant Costa Rica meteen van zich spreken en dat was met name de verdienste van doelman Luis Gabelo Conejo. Hij ging naar Italië als speler van Club Sport Cartaginés, een bescheiden subtopper in de Costa Ricaanse competitie. Zijn vaderland was ingedeeld in een poule met Brazilië, Zweden en Schotland en leek op voorhand kansloos te zijn.

Dankzij reddingen van Conejo en een treffer Juan Cayasso kende Costa Rica echter een sensationeel debuut. Schotland werd in de eerste wedstrijd met 1-0 verslagen in Genua. Ook de anders zo productieve Brazilianen zagen tot hun frustratie voortdurend Conejo in de weg liggen. Pas in de 82ste minuut vond Müller een gaatje, waardoor de Seleçao uiteindelijk aan het langste eind trok.

Costa Rica, dat onder leiding stond van de Joegoslavische bondscoach Bora Milutinović, haalde bij het WK-debuut meteen de achtste finales, een prestatie die in twee daaropvolgende deelnames niet werd geëvenaard. De derde groepswedstrijd tegen Zweden werd met 2-1 gewonnen, waardoor Costa Rica in Bari mocht aantreden tegen Tsjechoslowakije. Voorafgaand aan die wedstrijd raakte Conejo geblesseerd. Met Hermidio Barrantes als zijn vervanger was Costa Rica kansloos: Los Ticos werden afgedroogd met 4-1, onder meer door drie treffers van aanvaller Tomáš Skuhravý.

Hoewel hij maar drie wedstrijden in actie kwam, werd Conejo samen met de Argentijnse penaltykiller Sergio Goycochea uitgeroepen tot doelman van het toernooi. Hij vervolgde zijn loopbaan bij de Spaanse club Albacete Balompié.

Twaalf jaar later, bij het WK 2002 in Japan en Zuid-Korea, won Costa Rica van China (2-0), speelde de ploeg gelijk tegen Turkije (1-1) en werd verloren van Brazilië (2-5). Door deze nederlaag ging Turkije verder op doelsaldo, om vervolgens door te stoten naar de halve finale. De voortijdig gestrande selectie stond destijds onder leiding van Alexandre Guimarães.

Bij de WK-eindronde van 2014 in Brazilië groeide Costa Rica uit tot een van de verrassingen van het toernooi. De ploeg onder leiding van de Colombiaanse bondscoach Jorge Luis Pinto eindigde als eerste in de groep met de oud-wereldkampioenen Uruguay, Italië en Engeland en schakelde vervolgens Griekenland uit. "We hebben onderweg van alles meegemaakt. De beroemde 'sneeuwwedstrijd' in de kwalificatie in Denver tegen de Verenigde Staten, de landen die we hebben verslagen op het WK; het is bijzonder om daaraan terug te denken", zei Pinto, bijgenaamd Explosivo, in de aanloop naar de kwartfinalewedstrijd tegen Nederland^[1].

In de kwartfinale verloor Costa Rica uiteindelijk van Nederland, al gebeurde dat pas na strafschoppen: 4-3. Na 120 minuten was de stand gelijk (0-0) in Salvador, ondanks een groot aantal kansen voor Oranje. Zo schoot Wesley Sneijder op de paal en de lat. Bondscoach Louis van Gaal bracht doelman Tim Krul in de laatste minuut van de verlenging als vervanger in het veld voor Jasper Cillessen. Waar Nederland alle penalty's raak schoot, redde Krul op de inzetten van Bryan Ruiz en Michael Umaña.

Op 7 oktober 2017 plaatste Costa Rica zich voor de vijfde keer voor een WK-eindronde. De ploeg speelde die dag in eigen huis met 1-1 gelijk tegen Honduras. Een kopbal van Kendall Watson diep in blessuretijd betekende dat de selectie van bondscoach Óscar Ramírez zich kon opmaken voor deelname aan het WK voetbal 2018 in Rusland. Bij dat toernooi werd de ploeg uit Midden-Amerika ingedeeld in groep E, samen met Brazilië, Zwitserland en Servië.

In Rusland wist de ploeg geen potten te breken. Costa Rica begon het toernooi op zaterdag 17 juni met een 1-0 nederlaag tegen Servië, dat de winst in de Cosmos Arena in Samara veiligstelde door een rake vrije trap van de voet van Aleksandar Kolarov in de 56ste minuut. Vijf dagen later volgde een 2-0 nederlaag tegen Brazilië, een van de titelkandidaten, dat overigens pas in de blessuretijd afstand nam van de Midden-Amerikanen. De treffers kwamen op naam van Philippe Coutinho (91ste minuut) en sterspeler Neymar (95ste minuut). In de derde en afsluitende groepswedstrijd werd met 2-2 gelijkgespeeld tegen Zwitserland, waardoor uitschakeling een feit was. Kendall Waston scoorde voor Costa Rica, gevolgd door een eigen doelpunt van de Zwitserse doelman Yann Sommer in de blessuretijd.

Bondscoach Óscar Ramírez kreeg na de uitschakeling veel kritiek in zijn thuisland en werd zelfs bedreigd door fans. Hij kreeg na de voortijdige eliminatie in de groepsfase geen nieuw contract aangeboden van de voetbalbond.^[2]

Wereldkampioenschap voetbal overzicht
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT	Kwal
1958	Niet gekwalificeerd
1962	Niet gekwalificeerd
1966	Niet gekwalificeerd
1970	Niet gekwalificeerd
1974	Niet gekwalificeerd
1978	Niet gekwalificeerd
1982	Niet gekwalificeerd
1986	Niet gekwalificeerd
1990	Achtste finale	4	2	0	2	4	6	(kwal.)
1994	Niet gekwalificeerd
1998	Niet gekwalificeerd
2002	Groepsfase	3	1	1	1	5	6	(kwal.)
2006	Groepsfase	3	0	0	3	3	9	(kwal.)
2010	Niet gekwalificeerd
2014	Kwartfinale	5	2	3	0	5	2	(kwal.)
2018	Groepsfase	3	0	1	2	2	5	(kwal.)
2022	Groepsfase	3	1	0	2	3	11	(Kwal.)
2026	Kwalificatie nog niet begonnen
Totaal	6/22	21	6	5	10	22	39

CONCACAF Gold Cup

Costa Rica deed vanaf 1941 mee aan het CCCF-kampioenschap en won toernooi vaak. Van de negen deelnames werden er zeven gewonnen. Het toernooi ging in 1963 over op het CONCACAF-kampioenschap. Ook dat toernooi werd een aantal keer gewonnen en wel in 1963, 1969 en 1989. In 1991 ging dit toernooi op in de CONCACAF Gold Cup.

CONCACAF-kampioenschap overzicht
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT	Kwal
1963	Winnaar	6	5	1	0	14	2
1965	Derde	5	2	2	1	11	4
1967	Geen deelname
1969	Winnaar	5	4	1	0	13	2
1971	Derde	5	2	1	2	6	5
1973	Niet gekwalificeerd
1977	Niet gekwalificeerd
1981	Niet gekwalificeerd
1985	Derde	4	0	3	1	4	6
1989	Winnaar	8	5	1	2	10	6
CONCACAF Gold Cup overzicht
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT	Kwal
1991	Vierde	5	1	0	4	5	9
1993	Derde	5	1	3	1	6	5	(Kwal.)
1996	Niet gekwalificeerd
1998	Groepsfase	2	1	0	1	8	4	(Kwal.)
2000	Kwartfinale	3	0	2	1	5	6	(Kwal.)
2002	Tweede	5	2	0	3	9	7	(Kwal.)
2003	Vierde	5	2	0	3	9	7	(Kwal.)
2005	Kwartfinale	4	2	1	1	6	4	(Kwal.)
2007	Kwartfinale	4	1	1	2	3	4	(Kwal.)
2009	Halve finale	5	2	2	1	10	6	(Kwal.)
2011	Kwartfinale	4	1	2	1	8	6	(Kwal.)
2013	Kwartfinale	4	2	0	2	4	2	(Kwal.)
2015	Kwartfinale	4	0	3	1	3	4	(Kwal.)
2017	Halve finale	5	3	1	1	6	3	(Kwal.)
2019	Kwartfinale	4	2	1	1	8	4	(Kwal.)
2021	Kwartfinale	4	3	0	1	6	4	(kwal.)
2023	Kwartfinale	4	1	1	2	7	8	(Kwal.)

CONCACAF Nations League

CONCACAF Nations League
Jaar	Div.	Pos.	Wed.	W	G	V	DV	DT	Res.
2019–20	A	4e	6	1	5	0	6	5	A
2022–23	A		4	2	0	2	4	4	A
2023–24	A		2	0	0	2	1	6	A

Copa Centroamericana

Een toernooi voor voetballanden uit Centraal-Amerika. Dit toernooi geldt tevens als kwalificatietoernooi voor de Gold Cup.

UNCAF Nations Cup overzicht
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT
1991	Winnaar	3	3	0	0	10	1
1993	Tweede	3	2	0	1	3	2
1995	Vierde	4	1	1	2	5	6
1997	Winnaar	5	3	2	0	12	3
1999	Winnaar	5	3	0	2	13	3
2001	Tweede	5	2	2	1	8	5
2003	Winnaar	5	4	1	0	5	1
2005	Winnaar	4	3	1	0	8	2
2007	Winnaar	4	2	1	1	5	2
2009	Tweede	4	3	1	0	9	1
Copa Centroamericana overzicht
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT
2011	Tweede	4	1	2	1	6	5
2013	Winnaar	5	4	1	0	6	1
2014	Winnaar	3	2	1	0	7	3
2017	Vierde	5	1	3	1	4	2

CCCF-kampioenschap

CCCF-kampioenschap overzicht
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT
1941	Winnaar	4	4	0	0	23	5
1943	Derde	6	3	0	3	20	15
1946	Winnaar	5	4	0	1	24	6
1948	Winnaar	8	5	1	2	25	11
1951	Tweede	4	2	1	1	13	5
1953	Winnaar	6	6	0	0	19	2
1955	Winnaar	6	6	0	0	19	4
1957	Geen deelname
1960	Winnaar	5	3	2	0	14	4
1961	Winnaar	7	7	0	0	32	4

Copa América

De Copa América is eigenlijk een Zuid-Amerikaans voetbaltoernooi maar er worden regelmatig ook landen van buiten dat werelddeel uitgenodigd. Costa Rica werd tot dusver vijf keer uitgenodigd en bereikte twee keer de kwartfinale.

Zuid-Amerikaans kampioenschap overzicht
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT
1997	Groepsfase	3	0	1	2	2	10
2001	Kwartfinale	4	2	1	1	7	3
2004	Kwartfinale	4	1	0	3	3	8
2011	Groepsfase	3	1	0	2	2	4
2016	Groepsfase	3	1	1	1	3	6

Interlands

Huidige selectie

De volgende spelers werden opgenomen in de selectie voor het WK 2022.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met de wedstrijd tegen Oezbekistan op 27 september 2022.

№	Naam	Wed.	Dlpnt.	Club
Doel
	Keylor Navas	107	0	Paris Saint-Germain
	Esteban Alvarado	24	0	Herediano
	Patrick Sequeira	2	0	Lugo
Verdediging
	Francisco Calvo	75	8	Konyaspor
	Bryan Oviedo	75	2	Real Salt Lake
	Óscar Duarte	70	3	Al-Wahda
	Kendall Waston	62	8	Deportivo Saprissa
	Rónald Matarrita	52	3	FC Cincinnati
	Keysher Fuller	30	2	Herediano
	Juan Pablo Vargas	12	1	Millonarios
	Carlos Martínez	6	0	San Carlos
Middenveld
	Celso Borges	154	27	Alajuelense
	Bryan Ruiz	145	29	Alajuelense
	Yeltsin Tejeda	73	0	Herediano
	Gerson Torres	13	1	Herediano
	Jewison Bennette	7	2	Sunderland
	Daniel Chacón	7	0	Colorado Rapids
	Brandon Aguilera	3	0	Nottingham Forest
	Youstin Salas	3	0	Deportivo Saprissa
	Anthony Hernández	2	1	Puntarenas
	Douglas López	2	0	Herediano
	Roan Wilson	2	0	Municipal Grecia
	Álvaro Zamora	2	0	Deportivo Saprissa
Aanval
	Joel Campbell	118	25	Club León
	Johan Venegas	81	11	Alajuelense
	Anthony Contreras	9	2	Herediano

Statistieken

Bijgewerkt tot en met het WK-kwalificatieduel tegen Honduras (1–1) op 28 maart 2017.

Van jaar tot jaar

Jaar	Wedstrijden				Doelpunten			Punten
Jaar	Duels	Winst	Gelijk	Verlies	Voor	Tegen	Saldo	Punten
2010	10	2	2	6	8	16	–8	0.600
2011	23	5	9	9	25	31	–6	0.826
2012	13	5	4	4	20	11	+9	1.076
2013	22	13	4	5	28	11	+17	1.363
2014	16	7	6	3	23	19	+4	1.250
2015	16	5	5	6	13	14	–1	0.937
2016	12	8	2	2	23	13	+10	1.500
2017	7	1	4	2	5	5	0	0.857

Tegenstanders

Tegenstander	Wed.	W	G	V	DV	DT	DS
Argentinië	7	0	2	5	5	14	–9
Australië	1	0	0	1	0	1	–1
Barbados	2	1	0	1	4	2	+2
België	1	0	0	1	0	1	–1
Belize	6	6	0	0	18	1	+17
Bolivia	3	2	1	0	7	1	+6
Brazilië	10	1	0	9	9	32	–23
Canada	20	8	8	4	20	14	+6
Chili	10	5	2	3	10	12	–2
China	5	2	2	1	8	6	+2
Colombia	12	3	0	9	15	27	–12
Cuba	17	13	3	1	54	11	+43
Curaçao	21	14	3	4	46	21	+25
Dominicaanse Republiek	1	1	0	0	4	0	+4
Ecuador	11	1	5	5	9	19	–10
El Salvador	64	39	13	12	146	56	+90
Engeland	1	0	1	0	0	0	0
Finland	1	1	0	0	2	1	+1
Frankrijk	2	0	0	2	3	5	–2
Duitsland	1	0	0	1	2	4	–2
Griekenland	1	0	1	0	1	1	0
Grenada	2	1	1	0	5	2	+3
Guadeloupe	2	2	0	0	6	1	+5
Guatemala	60	29	15	16	126	75	+51
Guyana	2	2	0	0	11	0	+11
Haïti	12	8	4	0	28	8	+20
Honduras	59	20	21	18	99	74	+25
Iran	2	0	1	1	2	3	–1
Ierland	1	0	1	0	1	1	0
Italië	2	1	0	1	1	1	0
Jamaica	27	12	11	4	52	18	+34
Japan	3	0	1	2	2	7	–5
Kameroen	1	1	0	0	5	0	+5
Martinique	2	2	0	0	5	1	+4
Mexico	50	6	16	28	30	79	–49
Nederland	1	0	1	0	0	0	0
Nieuw-Zeeland	1	1	0	0	4	0	+4
Nicaragua	16	15	1	0	64	9	+55
Noorwegen	2	0	1	1	0	1	–1
Oekraïne	1	0	0	1	0	4	–4
Oman	1	1	0	0	4	3	+1
Oostenrijk	2	0	1	1	2	4	–2
Panama	44	24	12	8	104	38	+66
Paraguay	9	3	3	3	5	6	–1
Peru	6	1	1	4	6	12	–6
Polen	3	0	0	3	3	8	–5
Puerto Rico	1	1	0	0	12	0	+12
Rusland	2	1	0	1	5	5	0
Saoedi-Arabië	4	3	0	1	8	5	+3
Schotland	1	1	0	0	1	0	+1
Slowakije	3	1	1	1	6	5	+1
Spanje	2	0	1	1	3	4	–1
St Vincent & Grenadines	3	3	0	0	13	1	+12
Suriname	5	5	0	0	18	3	+15
Tsjechië	2	0	0	2	1	5	–4
Trinidad en Tobago	25	18	4	3	53	15	+38
Turkije	1	0	1	0	1	1	0
Uruguay	11	2	3	6	15	19	–4
Verenigde Staten	35	15	6	14	43	38	+5
Venezuela	12	6	3	3	23	18	+5
Wales	2	1	0	1	1	1	0
Zuid-Afrika	2	0	0	2	1	3	–2
Zuid-Korea	8	3	2	3	10	9	+1
Zweden	2	1	0	1	2	2	0
Zwitserland	2	1	0	1	1	2	–1

FIFA-wereldranglijst^[3]

1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018
42	65	78	72	51	67	64	60	30	21	17	27	21	68	70	53	44	69	65	66	31	16	37	17	26	36

(Oud-)spelers

Joel Campbell
Carlos Castro
Walter Centeno
Rolando Fonseca

Rónald Gómez
Froylan Ledezma
Gilberto Martínez

Hernán Medford
Winston Parks
Bryan Ruiz

Álvaro Saborío
Gonzalo Segares
Paulo Wanchope