Panamees voetbalelftal (mannen)

nationaal voetbalteam

Het Panamees voetbalelftal is een team van voetballers dat Panama vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden zoals de (kwalificatie)wedstrijden voor het wereldkampioenschap voetbal, de CONCACAF Gold Cup en de Copa Centroamericana. Het elftal behaalde in maart 2014 met de 29ste plaats de hoogste positie ooit op de FIFA-wereldranglijst; in augustus 1995 werd met de 150ste plaats de laagste positie bereikt. Panama liep het in 2013 in de blessuretijd van de laatste kwalificatiewedstrijd deelname aan het wereldkampioenschap 2014 in Brazilië mis. In 2017 slaagde het Midden-Amerikaanse land er voor de eerste keer in om zich te kwalificeren voor een WK-eindronde. De eerste goal ooit voor Panama bij het WK werd in 2018 in de groepsfase gescoord tegen Engeland (6-1 nederlaag) en kwam van de voet van Felipe Baloy.

Panama
Vlag van Panama
BijnaamLa Marea Roja
Las Canaleros
FIFA-ranglijst45 Gedaald 1 (4 april 2024)
Hoogste ranking29e (maart 2014)
Laagste ranking150e (aug 1995, okt 1995)
AssociatieFPF
BondscoachVlag van Spanje Thomas Christiansen
StadionEstadio Rommel Fernández
Meeste interlandsGabriel Gómez (149)
TopscorerLuis Tejada (43)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Panama Panama 2–2 Mexico Vlag van Mexico
(Cali, Colombia; 28 juni 1937)
Grootste overwinning:
Vlag van Anguilla Anguilla 0–13 Panama Vlag van Panama
(Panama-Stad, Panama; 5 juni 2021)
Grootste nederlaag:
Vlag van Panama Panama 0–11 Costa Rica Vlag van Costa Rica
(Panama-Stad, Panama; 16 februari 1938)
Wereldkampioenschap
Optredens1 (eerste keer: 2018)
Beste resultaatGroepsfase (2018)
CONCACAF Gold Cup
Optredens7 (eerste keer: 1993)
Beste resultaatTweede (2005, 2013)
Thuis
Uit
Panama en El Salvador voorafgaand aan een oefeninterland (1–0) op 8 oktober 2010
Blas Pérez is thans topscorer van het Panamees voetbalelftal (40 doelpunten)

Geschiedenis

In Panama startte de ontwikkeling van het voetbal in de jaren 20 en 30; net als de meeste landen in Midden-Amerika kende het land een relatief late verspreiding van de sport, wat onder meer werd veroorzaakt door de concurrentie die andere balsporten boden. Een uitnodiging van de Uruguayaanse voetbalbond voor deelname aan het eerste wereldkampioenschap werd door de toenmalige bondsvoorzitter geweigerd, daar hij geen behoefte voelde een representatief elftal te formeren. Op dat moment had Panama nog geen nationaal elftal: in 1937 werd die voor het eerst gevormd. De Uruguayaan Romeo Parravicini stelde als eerste bondscoach het elftal samen voor deelname aan de Centraal-Amerikaanse en Caraïbische Spelen in eigen land. Op 12 februari 1938 speelde Panama haar eerste interland tegen Venezuela en won met 2–1. Vier dagen later werd Panama met 0–11 verslagen door Costa Rica, de streekgenoot die zeventien jaar eerder reeds zijn eerste interland speelde. De uitslag tegen Costa Rica is thans de grootste nederlaag in de geschiedenis van het nationaal elftal van Panama. Costa Rica is thans het vaakst tegenstander geweest van Panama in een officiële voetbalinterland, met tot op heden meer dan veertig confrontaties; het is echter niet een officiële klassieker, zoals de interland tussen Costa Rica en Honduras dat wel is (clásico centroamericano).

Panama won in 1951 het CCCF-kampioenschap, het toernooi voor landen uit Midden-Amerika en het Caraïbisch gebied en voorloper van het CONCACAF-kampioenschap. Nadat Nicaragua op 4 maart 1951 met 6–2 werd verslagen, eindigde Panama twee punten boven rivaal Costa Rica op de eerste plaats. Voor ruim een halve eeuw was de prestatie in dit toernooi het beste resultaat dat het Panamees elftal boekte, totdat in 2009 de Copa Centroamericana – met een groter deelnemersveld – werd gewonnen. Panama weigerde voor 1930 een uitnodiging voor deelname aan het wereldkampioenschap en nam ook in de decennia erna niet deel aan kwalificatietoernooien. Meer dan veertig jaar na het spelen van de eerste interland nam Panama voor het eerst deel aan kwalificaties voor het wereldkampioenschap voetbal 1978 in Argentinië. Een wedstrijd op 4 april 1976 in het Estadio Rommel Fernández, sindsdien het vaste stadion van het nationaal elftal van Panama, werd gewonnen van Costa Rica; na een gelijkspel in de volgende wedstrijd tegen El Salvador werd de rest van de interlands verloren en deelname aan het WK misgelopen. In de rest van de twintigste eeuw won Panama nauwelijks wedstrijden en wist het niet te winnen van landen als Costa Rica, El Salvador, Honduras, Guatemala en Mexico. Geregeld werd met grote cijfers verloren (0–7 in september 1976 tegen Guatemala, 0–4 in september 1989 tegen Trinidad en Tobago, 0–5 in oktober 1995 tegen Nicaragua, 1–7 in september 2000 tegen Mexico, et cetera) en zowel in de continentale toernooien als het kwalificatieproces voor het wereldkampioenschap voetbal.

In de kwalificaties voor het wereldkampioenschap voetbal 2002 boekt Panama voor het eerst weer succes door in de Midden-Amerikaanse voorronde drie overwinningen te boeken op Honduras en Nicaragua, waardoor het elftal doorstroomde naar de een-na-laatste kwalificatieronde. Daarin was het maximale resultaat in zes duel een 0–0 gelijkspel tegen het Canadees voetbalelftal in 2001. Vanaf het interlandjaar 2004 steeg het niveau van het Panamees voetbalelftal, wat mede werd veroorzaakt door het opkomen van een gouden generatie met spelers als Gabriel Enrique Gómez, Blas Pérez, Jaime Penedo en Luis Tejada, die veelal carrière maakten in het buitenland; veel internationals van Panama kwamen terecht in de Major League Soccer, de voetbalcompetitie in de Verenigde Staten, die zelf ook geleidelijk een hoger niveau kreeg. In 2004 kwalificeerde Panama zich voor de tweede van drie rondes in de kwalificatie voor het WK 2006, na onder andere een 1–1 gelijkspel tegen de Verenigde Staten en een 3–1 overwinning op El Salvador. Niet eerder kwam Panama zo dicht bij kwalificatie voor het mondiale eindtoernooi, en door de prestaties in 2004 bereikte het elftal voor het eerst de top honderd in de FIFA-wereldranglijst. De rest van het kwalificatietoernooi was geen succes, maar in 2005 werd wel de finale van de CONCACAF Gold Cup bereikt, waarin na strafschoppen werd verloren van de Verenigde Staten. Luis Tejada werd als toernooitopscorer door de CONCACAF uitgeroepen tot beste speler van het toernooi. Sinds de finaleplek in 2005 behoort Panama steevast tot de beste landen in het CONCACAF-interlandvoetbal, met in 2007 en 2009 de kwartfinale als slechtste prestatie. In 2013 werd opnieuw de finale bereikt, maar wederom waren de Verenigde Staten te sterk in de eindstrijd.

Panama werd in 2009 voor het eerst Midden-Amerikaans kampioen door Costa Rica in de finale op 1 februari 2009 na strafschoppen te verslaan. Bondscoach Julio Dely Valdés, die in 2010 werd aangesteld en zelf tot 2005 in het Panamees voetbalelftal had gespeeld, vormde een elftal dat sindsdien succesvol was in de oefenwedstrijden, WK-kwalificatiewedstrijden en op interlandtoernooien. Landen als Trinidad en Tobago, Nicaragua, El Salvador, Honduras, maar ook Zuid-Amerikaanse landen als Peru als Bolivia werden nu – in tegenstelling tot in de eerdere decennia – verslagen. Op de CONCACAF Gold Cup 2011 wist Panama voor het eerst een wedstrijd te winnen van de Verenigde Staten. De groepswedstrijd eindigde in een 1–2 overwinning; in de halve finale troffen de landen elkaar opnieuw, maar nu waren de Verenigde Staten weer te sterk (0–1). Op 6 september 2011 startte Panama het kwalificatietoernooi voor het wereldkampioenschap in Brazilië met een uitzege op Nicaragua. Panama behaalde met een vrijwel ongeslagen status (tien gespeeld, één nederlaag) via de tweede en derde ronde de finaleronde. In die finaleronde won het land slechts een van de tien wedstrijden, maar doordat vijf keer gelijk werd gespeeld hield het tot op de laatste speeldag kans op deelname aan zijn eerste wereldkampioenschap. In oktober 2013 moest Panama winnen van de reeds gekwalificeerde Verenigde Staten om zo Mexico achter zich te houden in het klassement. Bij aanvang van de blessuretijd stonden de Panamezen op een 2–1 voorsprong; in de tweede en derde minuut van de blessuretijd bogen de Amerikanen Graham Zusi en Aron Jóhannsson de score echter om, waardoor Panama in de laatste drie minuten van het WK-kwalificatietoernooi haar eerste WK-deelname misliep. Mexico, dat op dezelfde dag ook verloor, plaatste zich zo voor de intercontinentale play-off, kwalificeerde zich voor het wereldkampioenschap en bereikte op het toernooi uiteindelijk de achtste finale.

Ondanks de onsuccesvolle afloop van het kwalificatietoernooi leidden de prestaties van het nationaal elftal van Panama in 2013 er wel toe dat op de FIFA-wereldranglijst van maart 2014 Panama de hoogste notering ooit bereikte, de negenentwintigste plaats. Het land steeg drie plaatsen ten opzichte van februari 2014 en haalde daarmee landen als Tsjechië en Slovenië in. Sinds de notering in maart 2013 in de top 30 zakte Panama geleidelijk weer weg op de ranglijst, maar het bleef sindsdien wel in de top zeventig. In februari 2014 volgde de Colombiaan Hernán Darío Gómez bondscoach Valdés op, die opstapte na de wedstrijd tegen de Verenigde Staten. Onder zijn leiding zakte Panama in 2014 en 2015 qua resultaten wat weg, met onder meer twee 4–0 nederlagen tegen Brazilië en Ecuador. Op de CONCACAF Gold Cup 2015 overleefde Panama de groepsfase door driemaal met 1–1 gelijk te spelen; na strafschoppen in de kwartfinale werd de halve finale bereikt, waarin Mexico op 22 juli 2015 met 1–2 na verlenging te sterk was. De Panamese voetbalbond diende na afloop van de wedstrijd een protest tegen de arbitrage in, nadat scheidsrechter Mark Geiger Mexico tweemaal op een beslissend moment een controversiële strafschop had toegekend, die tweemaal werd binnengeschoten door Andrés Guardado. Ook de voetbalbond van Costa Rica diende protest in tegen de vermeend corrupte scheidsrechtersorganisatie van de CONCACAF.

In januari 2016 plaatste Panama zich dankzij een 4–0 overwinning op Cuba voor de Copa América Centenario, de jubileumeditie van het Zuid-Amerikaanse voetbaltoernooi ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de CONMEBOL. Het toernooi, dat in de zomer van 2016 plaatsvond in de Verenigde Staten, was de eerste Copa América waar Panama aan deelnam. Het land kwam onder leiding van de Colombiaanse bondsocach Hernán Darío Gómez niet verder dan de groepsfase na een overwinning op Bolivia (2-1) en nederlagen tegen Argentinië (0-5) en Chili (2-4).

Panama nam in 2018 voor het eerst deel aan een WK-eindronde. Ondanks een puntloos toernooi en slechts twee doelpunten werd de selectie van bondscoach Hernán Darío Gómez groots onthaald in de hoofdstad Panama-Stad op zaterdag 30 juni.[1] Panama was bij het WK ingedeeld in een groep met België (0-3), Engeland (1-6) en Tunesië (1-2). De spelers en de staf trokken in een open bus door de stad en werden toegejuicht door duizenden supporters.

Deelname aan internationale toernooien

Wereldkampioenschap voetbal

Overzicht wereldkampioenschap
JaarRondeWed.WGVDVDTKwal
1978Niet gekwalificeerd
1982Niet gekwalificeerd
1986Niet gekwalificeerd
1990Niet gekwalificeerd
1994Niet gekwalificeerd
1998Niet gekwalificeerd
2002Niet gekwalificeerd
2006Niet gekwalificeerd
2010Niet gekwalificeerd
2014Niet gekwalificeerd
2018Groepsfase3003211(Kwal)
2022Niet gekwalificeerd

CONCACAF Gold Cup

Overzicht CONCACAF-kampioenschap
JaarRondeWed.WGVDVDTKwal
1963Groepsfase412184
19651989Geen deelname
Overzicht CONCACAF Gold Cup
JaarRondeWed.WGVDVDTKwal
1991Niet gekwalificeerd
1993Groepsfase301238(Kwal.)
1996Niet gekwalificeerd
1998Niet gekwalificeerd
2000Geen deelname
2002Niet gekwalificeerd
2003Niet gekwalificeerd
2005Tweede631276(Kwal.)
2007Kwartfinale411267(Kwal.)
2009Kwartfinale411275(Kwal.)
2011Halve finale531176(Kwal.)
2013Tweede6411114(Kwal.)
2015Derde605167(Kwal.)
2017Kwartfinale421163(Kwal.)
2019Kwartfinale420263(Kwal.)
2021Groepsfase311187(Kwal.)
2023Tweede6321116(Kwal.)

CONCACAF Nations League

CONCACAF Nations League
JaarDiv.Pos.Wed.WGVDVDTRes.
2019–20A410359 A
2022–23A4e631283 A

Copa Centroamericana

Overzicht UNCAF Nations Cup
JaarRondeWed.WGVDVDT
1991Niet gekwalificeerd
1993Derde301215
1995Groepsfase200203
1997Groepsfase200207
1999Geen deelname
2001Vierde6213129
2003Vijfde511345
2005Vierde410315
2007Tweede432052
2009Kampioen421123
Overzicht Copa Centroamericana
JaarRondeWed.WGVDVDT
2011Derde532071
2013Vijfde312042
2014Derde321052
2017Tweede531142

CCCF kampioenschap

Overzicht CCCF-kampioenschap
JaarRondeWed.WGVDVDT
1941Vierde41121116
1943Geen deelname
1946Vijfde5113516
1948Derde84041924
1951Kampioen4310133
1953Zevende6015616
1955Geen deelname
1957Vierde410338
1960Geen deelname
1961Groepsfase4103310

Copa América

De Copa América Centenario is een voetbaltoernooi dat in 2016 werd worden ter ere van het 100-jarig bestaan van de CONMEBOL. Panama nam deel aan dat toernooi. Het land kwalificeerde zich door in de play-off van Cuba te winnen met 4–0. De eerste wedstrijd in de poule werd nog gewonnen van Bolivia (2–1) door twee doelpunten van Blas Pérez. Door de nederlagen tegen Argentinië (0–5) en Chili (2–4) werd Panama derde in de poule.

Overzicht Copa América (Copa América Centenario)
JaarRondeWed.WGVDVDT
2016Groepsfase3102410

Interlands

Huidige selectie

De volgende spelers werden opgenomen in de selectie voor het Wereldkampioenschap voetbal 2018 in Rusland.

Interlands en doelpunten tot en met de vriendschappelijke match tegen  Noord-Ierland op 29 mei 2018.

NaamWed.Dlpnt.Club
Doel
1Jaime Penedo1300 Dinamo Boekarest
12José Calderón310 Chorrillo
22Álex Rodríguez60 San Francisco
Verdediging
2Michael Murillo212 New York Red Bulls
3Harold Cummings510 San Jose Earthquakes
4Fidel Escobar221 New York Red Bulls
5Román Torres11010 Seattle Sounders
13Adolfo Machado651 Houston Dynamo
15Erick Davis340 Dunajská Streda
17Luis Ovalle180 CD Olimpia
23Felipe Baloy1013 CSD Municipal
Middenveld
6Gabriel Gómez14312 Atlético Bucaramanga
8Édgar Bárcenas280 Tapachula
11Armando Cooper977 Universidad de Chile
19Alberto Quintero895 Universitario
20Aníbal Godoy882 San Jose Earthquakes
21José Luis Rodríguez10 AA Gent
Aanval
7Blas Pérez11141 CSD Municipal
9Gabriel Torres7114 CD Huachipato
10Ismael Díaz102 Deportivo Fabril
14Valentín Pimentel201 Plaza Amador
18Luis Tejada10543 Sport Boys
16Abdiel Arroyo335 Alajuelense

Spelersrecords

Meeste interlands

NaamCarrièreInterlandsDoelpunten
1Gabriel Gómez2003–201814912
2Jaime Penedo2003–1260
3Blas Pérez2001–11241
4Román Torres2005–1028
5Luis Tejada2001–10143
6Felipe Baloy2001–963
7Luis Henríquez2003–922
8Armando Cooper2003–906
9José Anthony Torres2000–2010850
10Aníbal Godoy2010–811
 Nog actief

Laatst bijgewerkt: 20 juli 2017

Meeste doelpunten

NaamCarrièreDoelpuntenInterlandsGemiddelde
1Luis Tejada2001–431010,43
2Blas Pérez2001–411120,37
3Luis Ernesto Tapia1963–197927770,35
4Julio Dely Valdés1990–200522320,69
5Roberto Brown2000–201120600,33
6José Luis Garcés2000–200920580,34
7Jorge Dely Valdés1991–200519480,40
8Gabriel Gómez2003–121380,09
9Gabriel Torres2006–12660,18
10Víctor René Mendieta1980–200011310,35
 Nog actief

Laatst bijgewerkt: 20 juli 2017

Statistieken

  • Bijgewerkt tot en met de WK-kwalificatiewedstrijd tegen  Verenigde Staten (1–1) op 28 maart 2017.

Tegenstanders

TegenstanderWed.WGVDVDTDS
 Argentinië(details)2 00218–7
 Armenië(details)1 010110
 Aruba(details)1 010000
 Bahrein(details)1 00105–5
 Belize(details)6 410103+7
 Bermuda(details)3 11153+2
 Bolivia(details)5 30276+1
 Brazilië(details)4 004016–16
 Canada(details)10 16368–2
 Chili(details)4 022412–8
 Chinees Taipei(details)2 020220
 Colombia(details)5 203712–5
 Costa Rica(details)44 8122438104–66
 Cuba(details)25 12673623+13
 Dominica(details)2 20080+8
 Dominicaanse Republiek(details)3 21052+3
 Ecuador(details)6 024114–13
 El Salvador(details)45 1712166260+2
 Grenada(details)1 10020+2
 Guadeloupe(details)2 101440
 Guatemala(details)37 159135560–5
 Guyana(details)1 10020+2
 Haïti(details)21 5792028–8
 Honduras(details)45 1010252969–40
 Iran(details)1 00101–1
 Jamaica(details)12 4621512+3
 Mexico(details)17 25101331–18
 Nederlandse Antillen(details)8 1341622–6
 Nicaragua(details)21 17046419+45
 Portugal(details)1 00102–2
 Paraguay(details)3 00315–4
 Peru(details)8 602619–13
 Puerto Rico(details)6 411203+17
 Saint Lucia(details)2 20070+7
 Servië(details)1 010110
 Spanje(details)1 00115–4
 Trinidad en Tobago(details)19 5681626–10
 Uruguay(details)2 00217–6
 Venezuela(details)13 5442019+1
 Verenigde Staten(details)18 15121132–21
 Zuid-Afrika(details)1 010110

Van jaar tot jaar

JaarInterlandsDoelpuntenPunten
DuelsWinstGelijkVerlies Voor TegenSaldo
2000 20 73102237–150.850
2001 15 465181800.933
2003 9 315810–20.778
2004 17 6742420+41.118
2005 24 36151342–290.500
2006 6 31275+21.167
2007 16 5651823–51.000
2008 6 2221716+11.000
2009 14 4371716+10.786
2010 10 713111101.500
2011 21 14434113+281.524
2012 13 625121201.077
2013 22 8863023+71.091
2014 10 4331312+11.100
2015 17 3771522–70.765
2016 15 5371216–40.867
2017 7 32254+11.143

FIFA-wereldranglijst[2]

19931994199519961997199819992000200120022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018
132 140 126 101 119 131 138 121 109 129 125 100 78 81 67 88 70 64 49 51 35 57 64 58 55 71

Selecties

CONCACAF Gold Cup

Selectie van Panama bij de CONCACAF Gold Cup 2015
NaamWed.Dlpnt.Club
Doel
1Jaime Penedo1100 LA Galaxy
12Luis Mejía130 CA Fénix
21José Calderón100 Coatepeque
Verdediging
5Román Torres968 Millonarios FC
3Harold Cummings370 Santa Fe
13Adolfo Machado251 Saprissa
15Erick Davis210 Sporting '89
17Luis Henríquez783 Lech Poznań
23Angel Patrick10 CD Árabe Unido
Middenveld
2Valentín Pimentel70 Plaza Amador
4Alfredo Stephens70 Chorrillo FC
6Gabriel Gómez11410 CS Herediano
10Darwin Pinzón73 Sporting '89
11Armando Cooper573 FC St. Pauli
14Miguel Camargo80 CD Águila
19Alberto Quintero584 BUAP
20Aníbal Godoy541 Budapest Honvéd FC
Aanval
7Blas Pérez9738 FC Dallas
8Gabriel Torres529 Colorado Rapids
9Roberto Nurse133 Dorados de Sinaloa
16Rolando Blackburn143 CSD Comunicaciones
18Luis Tejada8740 Juan Aurich
22Abdiel Arroyo80 CD Árabe Unido

Copa América

Selectie van Panama bij de Copa América 2016
NaamWed.Dlpnt.Club
Doel
1Jaime Penedo Deportivo Saprissa
12Álex Rodríguez San Francisco FC
22José Calderón Platense FC
Verdediging
3Harold Cummings LD Alajuelense
4Fidel Escobar Sporting San Miguelito
5Roderick Miller San Francisco FC
13Adolfo Machado Deportivo Saprissa
15Martín Gómez San Francisco FC
17Luis Henríquez Tauro FC
23Felipe Baloy Atlas Guadalajara
Middenveld
2Miguel Camargo Mineros de Guayana
6Gabriel Gómez CS Cartaginés
11Armando Cooper Deportivo Árabe Unido
18Ricardo Buitrago Juan Aurich
19Alberto Quintero San Jose Earthquakes
20Aníbal Godoy San Jose Earthquakes
21Amilcar Henríquez América de Cali
Aanval
7Blas Pérez Vancouver Whitecaps
8Gabriel Torres Zamora FC
9Roberto Nurse Mineros de Zacatecas
10Luis Tejada Juan Aurich
14Valentín Pimentel La Equidad
16Abdiel Arroyo RNK Split
Bondscoach: Hernán Darío Gómez