Bohrium

scheikundig element met symbool Bh en atoomnummer 107

Bohrium is een scheikundig element met symbool Bh en atoomnummer 107 (niet te verwarren met borium, met symbool B). Het is een vermoedelijk grijs of zilverkleurig overgangsmetaal.

Bohrium
118
1H2Periodiek systeem 1314151617He
2LiBeBCNOFNe
3NaMg3456789101112AlSiPSClAr
4KCaScTiVCrMnFeCoNiCuZnGaGeAsSeBrKr
5RbSrYZrNbMoTcRuRhPdAgCdInSnSbTeIXe
6CsBaHfTaWReOsIrPtAuHgTlPbBiPoAtRn
7FrRa↓↓RfDbSgBhHsMtDsRgCnNhFlMcLvTsOg
 
LanthanidenLaCePrNdPmSmEuGdTbDyHoErTmYbLu
ActinidenAcThPaUNpPuAmCmBkCfEsFmMdNoLr
Algemeen
NaamBohrium
SymboolBh
Atoomnummer107
GroepMangaangroep
PeriodePeriode 7
BlokD-blok
ReeksOvergangsmetalen
Chemische eigenschappen
Atoommassa (u)[264]
Elektronenconfiguratie[Rn] 5f14 6d5 7s2
Fysische eigenschappen
AggregatietoestandWaarschijnlijk vast
SI-eenheden en standaardtemperatuur en -druk worden gebruikt,
tenzij anders aangegeven
Portaal  Portaalicoon  Scheikunde

Ontdekking

Niels Bohr

Atomen van element 107 werden voor het eerst gemaakt in 1976 door een groep van Sovjet-wetenschappers onder leiding van Joeri Oganesjan in het Gezamenlijk Instituut voor Kernonderzoek in Doebna. Het betrof de isotoop 261Bh met een geschatte halveringstijd van 1-2 ms (latere metingen wijzen uit dat de halveringstijd van deze isotoop ca. 10 ms bedraagt). De atomen werden gemaakt door bismut-209 te beschieten met chroom-54:

In 1981 was een Duitse groep onder leiding van P. Armbruster en G. Münzenberg van het Gesellschaft für Schwerionenforschung in Darmstadt in staat de resultaten van het Sovjet-team te bevestigen door de langer levende isotoop 262Bh te maken.

Naam

Er was een controverse over de naamgeving van de elementen 101 tot en met 109. Aanvankelijk noemde de IUPAC het element 107 voorlopig unnilseptium (met als symbool Uns).

In 1994 kwam een comité van de IUPAC met de aanbeveling element 107 naar de Deense natuurkundige Niels Bohr te noemen, met de gebruikelijke uitgang -ium. De naam zou dan bohrium zijn, wat verwarring kan geven met element 5, dat boor of borium (zonder h) wordt genoemd. In het Engels is minder verwarring, doordat boor daar boron heet. De Duitsers stelden nielsbohrium voor, een naam die de Sovjets al hadden gesuggereerd voor element 105. De standaard is echter dat alleen de achternaam van een wetenschapper wordt gebruikt als zijn naam wordt gebruikt om hem te eren. Ondanks deze angst werd de naam bohrium voor element 107 in 1997 internationaal erkend.

Doordat bohrium snel vervalt en geen praktische toepassingen heeft, zal er in de praktijk weinig verwarring met borium zijn.

Toepassingen

Er zijn geen toepassingen van bohrium bekend.

Opmerkelijke eigenschappen

Vanwege de uiterst korte halveringstijden van de bohriumisotopen is het nauwelijks mogelijk om onderzoek te doen naar de chemische en fysische eigenschappen.

Verschijning

Op aarde wordt bohrium van nature niet aangetroffen.

Isotopen

Stabielste isotopen
IsoRA (%)HalveringstijdVVVE (MeV)VP
261Bhsyn11,8 msα
264Bhsyn440 msα9,960260Db
267Bhsyn22 sα
270Bhsyn30 sα8,93
272Bhsyn9,8 sα
274Bhsyn40 sα8,8

Het langstlevende bohriumisotoop is 274Bh met een halveringstijd van 40 s. Andere isotopen zijn 270Bh en 272Bh met halveringstijden van respectievelijk 30 en 9,8 s.

Toxicologie en veiligheid

Over de toxicologie van bohrium is niets bekend.

Externe links

Zie de categorie Bohrium van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.