Renium

scheikundig element met symbool Re en atoomnummer 75

Renium (vóór 1954 geschreven als rhenium) is een scheikundig element met symbool Re en atoomnummer 75. Het is een grijswit overgangsmetaal.

Renium
118
1H2Periodiek systeem 1314151617He
2LiBeBCNOFNe
3NaMg3456789101112AlSiPSClAr
4KCaScTiVCrMnFeCoNiCuZnGaGeAsSeBrKr
5RbSrYZrNbMoTcRuRhPdAgCdInSnSbTeIXe
6CsBaHfTaWReOsIrPtAuHgTlPbBiPoAtRn
7FrRa↓↓RfDbSgBhHsMtDsRgCnNhFlMcLvTsOg
 
LanthanidenLaCePrNdPmSmEuGdTbDyHoErTmYbLu
ActinidenAcThPaUNpPuAmCmBkCfEsFmMdNoLr
Renium
Algemeen
NaamRenium
SymboolRe
Atoomnummer75
GroepMangaangroep
PeriodePeriode 6
BlokD-blok
ReeksOvergangsmetalen
KleurGrijswit
Chemische eigenschappen
Atoommassa (u)186,21
Elektronenconfiguratie[Xe]4f14 5d5 6s2
Oxidatietoestanden+4, +6, +7
Elektronegativiteit (Pauling)1,9
Atoomstraal (pm)137
1e ionisatiepotentiaal (kJ·mol−1)760
Fysische eigenschappen
Dichtheid (kg·m−3)21000
Hardheid (Mohs)7,0
Smeltpunt (K)3453
Kookpunt (K)5900
AggregatietoestandVast
Smeltwarmte (kJ·mol−1)33,2
Verdampingswarmte (kJ·mol−1)715
KristalstructuurHex
Molair volume (m3·mol−1)8,86 · 10−6
Geluidssnelheid (m·s−1)4700
Specifieke warmte (J·kg−1·K−1)130
Elektrische weerstandΩ·cm)19,3
Warmtegeleiding (W·m−1·K−1)47,9
SI-eenheden en standaardtemperatuur en -druk worden gebruikt,
tenzij anders aangegeven
Portaal  Portaalicoon  Scheikunde

Ontdekking

In 1925 is het element renium ontdekt door de Duitse scheikundigen Walter Noddack, Ida Noddack en Otto Berg toen zij de mineralen columbiet, gadoliniet en molybdeniet onderzochten met een spectrofotometer. De aangetroffen hoeveelheden renium waren echter gering.

De naam renium is afgeleid van de Latijnse naam voor de rivier de Rijn: Rhenus.

Toepassingen

Katalysatoren bestaande uit platina en renium worden voornamelijk gebruikt om benzine met een hoog octaangetal te produceren zonder dat giftige loodverbindingen toegevoegd hoeven te worden. Andere toepassingen van renium zijn:

In de fotografie wordt renium soms gebruikt in flitsers.

Opmerkelijke eigenschappen

Renium is een glanzend grijswit elastisch metaal met een hoog smeltpunt (alleen wolfraam en koolstof hebben een hoger smeltpunt). Het heeft een hoge dichtheid en komt in een heel scala aan oxidatietoestanden voor waarvan -1, +2, +4, +6 en +7 het meest voorkomen. Renium is zeer corrosiebestendig.

Verschijning

In de natuur komt renium niet in ongebonden toestand voor. Reniumverbindingen worden wijdverspreid in de aardkorst aangetroffen, maar de concentraties zijn erg laag, in de orde van 0,001 ppm. Commercieel wordt renium voornamelijk verkregen als bijproduct van de winning van molybdeen: als molybdeniet wordt geoxideerd ("geroost") om het zwavel te verwijderen, komt tegelijkertijd het renium vrij als renium(VII)oxide.Door ammoniumperrenaat bij hoge temperatuur te reduceren met waterstof wordt metallisch renium verkregen.

Isotopen

Stabielste isotopen
IsoRA (%)HalveringstijdVVVE (MeV)VP
185Re37,40stabiel met 110 neutronen
186mRe{syn}200000 jβ1,218186Os
187Re62,604,35·1010 jβ
α
0,003
1,311
187Os
183Ta

In de natuur voorkomend renium is een mengsel van het stabiele 185Re en het (zeer licht) radioactieve 187Re met een halveringstijd van ruim 43,5 miljard jaar. Daarnaast zijn er ongeveer 25 andere instabiele isotopen bekend met veel kortere halveringstijden.

Toxicologie en veiligheid

Er is weinig bekend over de toxiciteit van renium. Bij contact met de huid kan het irritaties veroorzaken en het spijsverteringskanaal beschadigen.

Externe links