Grand Prix-wegrace van Japan 1967
De Grand Prix-wegrace van Japan 1967 was de dertiende en laatste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1967. De races werden verreden op 14 oktober 1967 op de Fuji Speedway, 64 kilometer ten westen van Yokohama. Aan de start kwamen de 50cc-klasse, de 125cc-klasse, de 250cc-klasse en de 350cc-klasse. De wereldtitel in de 250cc-klasse werd hier beslist.
 Grand Prix-wegrace van Japan 1967 | ||
|---|---|---|
.svg) | ||
| Land | Japan | |
| Datum | 14 oktober 1967 | |
| Organisator | FIM | |
| 350 cc | ||
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Mike Hailwood | |
| Eerste | Mike Hailwood | |
| Tweede | Ralph Bryans | |
| Derde | Shigeyoshi Mimuro | |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde | Hiroshi Hasegawa | |
| Eerste | Ralph Bryans | |
| Tweede | Akiyasu Motohashi | |
| Derde | Jyun Hamano | |
| 125 cc | ||
| Snelste ronde | Bill Ivy | |
| Eerste | Bill Ivy | |
| Tweede | Stuart Graham | |
| Derde | Hideo Kanaya | |
| 50 cc | ||
| Snelste ronde | Mitsuo Itoh | |
| Eerste | Mitsuo Itoh | |
| Tweede | Stuart Graham | |
| Derde | Hiroyuki Kawasaki | |
Algemeen
De Grand Prix van Japan moest de beslissing brengen in het 250cc-wereldkampioenschap, dat nog onbeslist was tussen Giacomo Agostini en Mike Hailwood. Suzuki had de laatste twee maanden gebruikt voor de ontwikkeling van de 125cc-RS 67U, een V4 die in plaats kwam van de RS 67, die als square four was gebouwd en die het prototypestadium niet te boven gekomen was. Veel Europese teams en privérijders bleven weg vanwege de hoge reiskosten en omdat er niets meer te winnen viel. Zo bleven MV Agusta, Benelli, Montesa en Derbi thuis, maar Aermacchi stuurde Gilberto Milani en Bultaco stuurde Tommy Robb. De teams uit het Oostblok (MZ en Jawa) bleven ook thuis. Ook voor hen was er niets te winnen, maar bovendien waren ze beducht voor het vluchtgevaar van hun coureurs, die slechts mondjesmaat in het vrije westen mochten starten.
350cc-klasse
In Japan kwam Giacomo Agostini helemaal niet aan de start. Mike Hailwood en Ralph Bryans pakten de eerste twee plaatsen en Shigeyoshi Mimuro werd met een Yamaha[1] derde.
Uitslag 350cc-klasse
| Niet deelgenomen
| Onbekend[2]
|
Top tien eindstand 350cc-klasse
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Mike Hailwood | Honda | 40 (48) |
| 2 |  Giacomo Agostini | MV Agusta | 32 |
| 3 | Ralph Bryans | Honda | 20 |
| 4 |  Heinz Rosner | MZ | 18 |
| 5 | Derek Woodman | MZ | 14 |
| 6 | Alberto Pagani | Aermacchi | 11 |
| 7 |  Kel Carruthers | Métisse-Aermacchi | 9 |
| 8 | Renzo Pasolini | Benelli | 8 |
| 9 | Silvio Grassetti | Benelli | 6 |
| 10 | Shigeyoshi Mimuro | Yamaha | 4 |
(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
250cc-klasse
Tijdens de laatste race in Japan moest het 250cc-wereldkampioenschap beslist worden. Dat leek al snel te gebeuren toen Phil Read in de vijfde ronde uitviel, maar dat overkwam Mike Hailwood een ronde later ook. Beiden bleven dus puntloos en daarmee ook op 50 punten in de WK-stand staan. Ralph Bryans won de race met drie ronden voorsprong op de Yamaha-coureurs Akiyasu Motomashi en Jyun Hamano. Er ontstond een discussie over wie nu de nieuwe kampioen was. Er was zelfs sprake van verschillen tussen de Franse- en de Engelse tekst van het FIM-reglement. Telde men het aantal overwinningen, dan was Hailwood met vijf keer winst kampioen, want Read had slechts vier wedstrijden gewonnen. Er waren ook mensen die dachten dat, indien de zeven tellende resultaten geen uitsluitsel gaven, het achtste resultaat dat moest doen. In dat geval zou Read kampioen zijn. De laatste reglementswijziging gaf de uitkomst: op basis van het aantal overwinningen werd Mike Hailwood wereldkampioen. Hij evenaarde daarmee het record van Carlo Ubbiali: 9 keer wereldkampioen.
Uitslag 250cc-klasse
| Niet gefinisht
Niet deelgenomen
| Onbekend[2]
|
Top tien eindstand 250cc-klasse
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Mike Hailwood | Honda | 50 (54) |
| 2 | Phil Read | Yamaha | 50 (56) |
| 3 | Bill Ivy | Yamaha | 46 (51) |
| 4 | Ralph Bryans | Honda | 40 (58) |
| 5 | Derek Woodman | MZ | 18 |
| 6 | Heinz Rosner | MZ | 13 |
| 7 |  Ginger Molloy | Bultaco | 9 |
| 8 | .svg){kind=small} Gyula Marsovszky | Bultaco | 8 |
| 9 | Akiyasu Motohashi | Yamaha | 6 |
| 10 | Tommy Robb | Bultaco | 5 |
(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
125cc-klasse
Ook in Japan was Bill Ivy de snelste, weer bij afwezigheid van Phil Read. Stuart Graham werd tweede en Hideo Kanaya (Suzuki) werd derde. Hier debuteerden zowel de nieuwe 125cc-viercilinder van Suzuki als een viercilinder van Kawasaki.
Uitslag 125cc-klasse
| Niet deelgenomen
| Onbekend[2]
|
Top tien eindstand 125cc-klasse
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Bill Ivy | Yamaha | 56 (76) |
| 2 | Phil Read | Yamaha | 40 |
| 3 | Stuart Graham | Suzuki | 38 (44) |
| 4 | Yoshimi Katayama | Suzuki | 19 |
| 5 |  László Szabó | MZ | 13 |
| 6 |  Hans Georg Anscheidt | Suzuki | 12 |
| 7 | Dave Simmonds | Kawasaki | 9 |
| 8 | Kel Carruthers | Honda | 7 |
| 9 |  Tim Coopey | Yamaha | 6 |
| 10 | Francesco Villa | Montesa | 5 |
| Thomas Heuschkel | MZ | ||
| Walter Scheimann | Honda |
(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
50cc-klasse
Hans Georg Anscheidt viel tijdens de 50cc-race in Japan en blesseerde daarbij zijn been. Hij verbeet de pijn en finishte toch nog als vierde. Mitsuo Itoh won de race vóór Stuart Graham en Hiroyuki Kawasaki (Suzuki). Bij deze wedstrijd verscheen de nieuwe watergekoelde 50cc-Suzuki RP 68 driecilinder, maar Suzuki besloot de machine niet in te zetten en dat zou ook nooit meer gebeuren.
Uitslag 50cc-klasse
| Onbekend[2]
|
Top tien eindstand 50cc-klasse
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Hans Georg Anscheidt | Suzuki | 30 (42) |
| 2 | Yoshimi Katayama | Suzuki | 28 |
| 3 | Stuart Graham | Suzuki | 22 |
| 4 | .svg){kind=small} Ángel Nieto | Derbi | 12 |
| 5 | Barry Smith | Derbi | 12 |
| 6 | Mitsuo Itoh | Suzuki | 8 |
| 7 | Rudolf Schmälzle | Kreidler | 6 |
| 8 | Benjamín Grau | Derbi | 4 |
| 9 | José Maria Busquets | Derbi | 4 |
| Tommy Robb | Suzuki | ||
| Hiroyuki Kawasaki | Suzuki |
(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)