Grand Prix-wegrace van Spanje 1989

Het aantal toeschouwers was vergeleken met 1988 enorm toegenomen omdat de Spanjaarden naast de Derbi-coryfeeën in de 80cc-klasse nu ook konden hopen op goede prestaties van regerend wereldkampioen Sito Pons, Juan Garriga en Carlos Cardús in de 250cc-klasse. In de 500cc-klasse waren Wayne Gardner, Bubba Shobert en Kevin Magee voorlopig door blessures uitgeschakeld.

In de trainingen barstte de strijd tussen Wayne Rainey en Kevin Schwantz al los. Rainey was 0,2 seconde sneller, maar Schwantz verklaarde al meteen dat zijn machine nog wat kleine aanpassingen nodig had. Freddie Spencer, die de Amerikaanse Grand Prix door een middenoorontsteking had gemist, kreeg daar nogal wat kritiek op, maar reed een acceptabele zesde trainingstijd. Cagiva had testrijder Massimo Broccoli weer afgevaardigd. Hij reed de zestiende tijd, mogelijk met de juist ontwikkelde Magneti Marelli-brandstofinjectie.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	1"48'64
2.	Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki	1"48'84
3.	Niall Mackenzie	Agostini-Marlboro-Yamaha	1"48'87
4.	Eddie Lawson	Kanemoto Racing-Rothmans-HRC-Honda	1"49'04
5.	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	1"49'22
6.	Freddie Spencer	Agostini-Marlboro-Yamaha	1"49'86
7.	Tadahiko Taira	Tech 21-Yamaha	1"50'09
8.	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	1"50'12
9.	Randy Mamola	Cagiva Corse	1"50'84
10.	Ron Haslam	Pepsi-Suzuki	1"50'95

Wayne Rainey vertrok als snelste, maar na drie ronden zat Kevin Schwantz al aan zijn achterwiel en in de vijfde ronde nam Schwantz de leiding over. Schwantz bouwde al snel een flinke voorsprong op, terwijl Rainey werd aangevallen door Eddie Lawson. Na veertien ronden had Schwantz al een comfortabele voorsprong van vijf seconden. Dat kreeg hij door via zijn pitbord, maar daardoor verslapte (volgens zijn eigen verklaring) zijn concentratie en in de vijfentwintigste ronde viel hij door een wegglijdend voorwiel. Daardoor behaalde Eddie Lawson zijn eerste overwinning voor Honda, met een ruime voorsprong op Wayne Rainey en Niall Mackenzie. Freddie Spencer werd vijfde, zijn hoogste klassering sinds 11 augustus 1985 (overwinning in de GP van Zweden).

Pos	Coureur	Merk	Ronden	Tijd	Grid	Punten
1	Eddie Lawson	Kanemoto Racing-Rothmans-HRC-Honda	30	55"11'26	4	20
2	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	30	+10'17	1	17
3	Niall Mackenzie	Agostini-Marlboro-Yamaha	30	+17'48	3	15
4	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	30	+38'39	5	13
5	Freddie Spencer	Agostini-Marlboro-Yamaha	30	+51'00	6	11
6	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	30	+1"19'94	8	10
7	Ron Haslam	Pepsi-Suzuki	30	+1"29'45	10	9
8	Tadahiko Taira	Tech 21-Yamaha	30	+1"43'44	7	8
9	Dominique Sarron	ELF-ROC-HRC-Honda	30	+1"46'87	12	7
10	Alessandro Valesi	Iberna-Yamaha	30	+1"53'86	13	6
11	Massimo Broccoli	Cagiva Corse	29	+1 ronde	16	5
12	Marco Gentile	Fior-Marlboro-Yamaha	29	+1 ronde	14	4
13	Simon Buckmaster	Team Katayama-Honda	29	+1 ronde	15	3
14	Juan López Mella	Xunta-Honda	28	+2 ronden	17	2
15	Eddie Laycock	Millar-Honda	28	+2 ronden	21	1
16	Bruno Kneubühler	Römer-Honda	28	+2 ronden	18
17	Claude Albert	Suzuki	28	+2 ronden	24
18	Josef Doppler	Honda	28	+2 ronden	25
19	Steve Williams	Honda	28	+2 ronden	22
20	Michael Rudroff	Rallye Sport-Honda	28	+2 ronden	23
21	Ian Pratt	Honda	28	+2 ronden	27
22	Fabian Pilloud	Honda	26	+4 ronden	29

Niet gefinished Coureur Merk Ronden Oorzaak Grid Kevin Schwantz Pepsi-Suzuki 24 Val 2 Randy Mamola Cagiva Corse 17 Ontsteking 9 Andreas Leuthe Librenti-Suzuki 12 26 Marco Papa Greco-Paton 8 19 Fernando González De Nicolás Club Cross Pozuelo-Honda 3 28 Michael Doohan Rothmans-HRC-Honda 3 Val 11 Niggi Schmassmann Technotron-Honda 1 20 Niet gekwalificeerd Coureur Merk Larry Vacondio Suzuki

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Shinichi Ito Seed-HRC-Honda [1] Shunji Yatsushiro Pentax-HRC-Honda [1] Kunio Machii Nescafé-Yamaha [1] Jose Morillas Honda Bubba Shobert Cabin-HRC-Honda USA Gewond[2] Alois Meyer Rallye Sport-Honda Romolo Balbi Honda Michael Dowson Yamaha Fabio Biliotti Team Katayama-Honda John Kocinski Roberts-Yamaha [3] Ernst Gschwender Suzuki Deutschland Thierry Crine Konica Minolta-Suzuki [4] Cees Doorakkers Honda Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda Blessure[5] Roger Burnett Rothmans-HRC-Honda [6] Norihiko Fujiwara Tech 21-Yamaha [7] Kevin Magee Roberts-Lucky Strike-Yamaha Blessure[2]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	71
2	Eddie Lawson	Kanemoto Racing-Rothmans-HRC-Honda	61
3	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	47
4	Kevin Magee	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	37
	Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki
6	Niall Mackenzie	Agostini-Marlboro-Yamaha	36
7	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	33
8	Tadahiko Taira	Tech 21-Yamaha	26
9	Ron Haslam	Pepsi-Suzuki	22
10	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	19
	Dominique Sarron	ELF-ROC-HRC-Honda

De fabrieks-Yamaha's waren sterk tijdens de trainingen in Jerez. Zelfs de koortsige Juan Garriga wist zich voor de Honda's van Jacques Cornu en Sito Pons te positioneren. Pons was zelfs een seconde langzamer dan Luca Cadalora.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	1"50'52
2.	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Repsol-Yamaha	1"50'62
3.	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	1"51'15
4.	Jacques Cornu	Lucky Strike-ELF-HRC-Honda	1"51'35
5.	Loris Reggiani	HB-HRC-Honda	1"51'15
6.	Sito Pons	Campsa-JJ Cobas-HRC-Honda	1"51'51
7.	Carlos Cardús	Repsol-HRC-Honda España	1"51'59
8.	Martin Wimmer	Hein Gericke-Aprilia-Rotax	1"51'70
9.	Reinhold Roth	HB-Römer-HRC-Honda	1"51'79
10.	Didier de Radiguès	Aprilia-Rotax	1"51'95

Juan Garriga had ondanks koortsaanvallen en een polsblessure de eerste startrij bereikt, maar na de opwarmronde sloeg zijn Yamaha af en vormde hij een obstakel voor de rest van het veld. Na de eerste ronde leidde Jean-Philippe Ruggia voor Sito Pons, Carlos Cardús, Luca Cadalora, Jacques Cornu, Loris Reggiani en Wilco Zeelenberg. Zeelenberg kon met zijn productie-Honda RS 250 de fabrieksracers niet volgen en werd gepasseerd door Martin Wimmer, Reinhold Roth, Masahiro Shimizu, Gary Cowan en Juan Garriga, wiens Yamaha was aangeduwd en die als laatste was vertrokken. In de derde ronde nam Sito Pons de leiding, maar zowel hij als Ruggia werden gepasseerd door Cadalora. Garriga, die ook nog het grootste deel van de race zonder koppeling had gereden, werd vierde.

Uitslag 250cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha 46"46'30 20 2 Sito Pons Campsa-JJ Cobas-HRC-Honda +2'09 17 3 Jean-Philippe Ruggia Gauloises-Sonauto-Yamaha +11'03 15 4 Juan Garriga Nieto-Ducados-Repsol-Yamaha +13'87 13 5 Carlos Cardús Repsol-HRC-Honda España +16'10 11 6 Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda +42'76 10 7 Masahiro Shimizu Ajinomoto-HRC-Honda +50'09 9 8 Martin Wimmer Hein Gericke-Aprilia-Rotax +55'65 8 9 Gary Cowan Docshop-Yamaha +1"03'61 7 10 Wilco Zeelenberg Samson-Sharp-Honda +1"09'47 6 11 Iván Palazzese Aprilia-Rotax +1"13'26 5 12 Daniel Amatriaín Team Katayama-Ducados-HRC-Honda +1"16'50 4 13 Jochen Schmid Honda +1"16'76 3 14 Alberto Rota FMI-Aprilia-Rotax +1"18'05 2 15 Stefano Caracchi Honda +1"19'04 1 16 Harald Eckl FMI-Aprilia-Rotax +1"25'46 17 Andreas Preining Aprilia-Rotax +1"26'66 18 Adrien Morillas Yamaha +1"41'45 19 Kevin Mitchell Yamaha +1"41'71 20 Javier Cardelús JJ Cobas-Rotax +1"51'55 21 Patrick van den Goorbergh Docshop-Yamaha +1 ronde 22 Bernard Haenggeli Yamaha +1 ronde

Niet gefinished Coureur Merk Oorzaak Alain Bronec Aprilia-Rotax Renzo Colleoni Aprilia-Rotax Fausto Ricci FMI-Aprilia-Rotax Jean Foray Yamaha Val Bruno Bonhuil Yamaha Luis Carlos Maurel Yamaha August Auinger Project Consult-Yamaha Loris Reggiani HB-HRC-Honda Jacques Cornu Lucky Strike-ELF-HRC-Honda Val Alberto Puig Nieto-Ducados-Yamaha Val Helmut Bradl HB-Römer-HRC-Honda Val Didier de Radiguès Aprilia-Rotax Paolo Casoli Pileri-AGV-Honda Fabio Barchitta Rudy Project-Aprilia-Rotax Val

Niet gekwalificeerd Coureur Merk Bernard Schick Yamaha Urs Jücker Yamaha Frédéric Protat Aprilia-Rotax Alex Barros McDonald's-Venemotos-Yamaha Luis Lavado Yamaha Andrew Leisner Honda Engelbert Neumair Aprilia-Rotax Virginio Ferrari Gazzaniga-Rotax Manuel Martin Yamaha Anselmo Lasaosa Yamaha Antonio Torraba JJ Cobas-Rotax Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Toshihiko Honma Yamaha [8] Carlos Lavado Geen machine [9] Marcellino Lucchi Aprilia-Rotax Tadayuki Okada Cabin-HRC-Honda [1] Toshinobu Shiomori Yamaha [1] John Kocinski Roberts-Yamaha Daryl Beattie Honda Maurizio Vitali Honda Junya Arai Honda [1] Jim Filice HRC-Honda [10]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Sito Pons	Campsa-JJ Cobas-HRC-Honda	67
2	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	65
3	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	52
4	John Kocinski	Roberts-Yamaha	40
5	Carlos Cardús	Repsol-HRC-Honda España	39
6	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Repsol-Yamaha	32
7	Reinhold Roth	HB-Römer-HRC-Honda	29
8	Jacques Cornu	Lucky Strike-ELF-HRC-Honda	27
9	Jim Filice	HRC-Honda	22
10	Masahiro Shimizu	Ajinomoto-HRC-Honda	20

Na zijn overwinning in de Grand Prix van Australië wilde Àlex Crivillé ook voor eigen publiek schitteren. Dat lukte hem in eerste instantie al door de poleposition te veroveren, voor Hans Spaan en Ezio Gianola. Allan Scott deed het met zijn privé-Honda weer goed door de vijfde tijd te rijden. Er namen niet minder dan 66 rijders deel aan de trainingen.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Àlex Crivillé	Marlboro-JJ Cobas-Rotax	1"56'33
2.	Hans Spaan	Samson-Sharp-Honda	1"56'87
3.	Ezio Gianola	Pileri-AGV-Honda	1"57'68
4.	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi	1"57'93
5.	Allan Scott	Honda	1"58'71
6.	Herri Torrontegui	Honda	1"58'84
7.	Rafael Roses	Metrakit-JJ Cobas-Rotax	1"59'16
8.	Luis Miguel Reyes	Marlboro-Honda	1"59'10
9.	Koji Takada	Fukuda-Honda	1"59'47
10.	Manuel Hernández	Honda	1"59'29

Heel even bestond de kopgroep uit vier man: Àlex Crivillé, Ezio Gianola, Allan Scott en Jorge Martínez. Crivillé nam echter al snel afstand, bouwde een voorsprong op van 20 seconden, liet die daarna weer teruglopen tot 6 seconden en won onbedreigd. De strijd zat achter hem. Nadat Gianola even problemen kreeg door vastzittende gasschuiven en Scott begon terug te vallen, viel de slecht gestarte Hans Spaan Martínez aan. Dat werd een interessante strijd om de tweede plaats tot Spaan door een gebroken schakelstang de pit in moest. Martínez reed nu eenzaam op de tweede plaats, maar om de derde plaats werd nog gevochten door Gianola en Koji Takada, die deze strijd in de laatste ronde in zijn voordeel beslechtte.

Uitslag 125cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Àlex Crivillé Marlboro-JJ Cobas-Rotax 43"39'38 20 2 Jorge Martínez Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi +6'30 17 3 Koji Takada Fukuda-Honda +9'17 15 4 Ezio Gianola Pileri-AGV-Honda +24'34 13 5 Fausto Gresini Aprilia-Rotax +29'81 11 6 Allan Scott Honda +34'39 10 7 Julián Miralles Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi +34'83 9 8 Hisashi Unemoto Fukuda-Honda +35'01 8 9 Herri Torrontegui Honda +36'23 7 10 Luis Miguel Reyes Marlboro-Honda +42'58 6 11 Stefan Prein Honda +57'20 5 12 Adi Stadler Honda +57'56 4 13 Robin Milton Honda +57'74 3 14 Lucio Pietroniro Honda +59'44 2 15 Taru Rinne Servisco-Honda +1"05'19 1 16 Robin Appleyard Honda +1"07'80 17 Antonio Oliveros Honda +1"08'02 18 Ricardo Jove JJ Cobas-Rotax +1"14'00 19 Johnny Wickström Honda +1"25'10 20 Jean-Claude Selini Honda +1"30'07 21 Luis d'Antín Honda +1"30'25 22 Reinhard Strack Honda +1"45'44 23 Gastone Grassetti Aprilia-Rotax +1"53'46 24 Mike Leitner Honda +1"59'19

Niet gefinished Coureur Merk Oorzaak Flemming Kistrup Honda Hans Spaan Samson-Sharp-Honda Versnellingsbak Heinz Lüthi Honda Othmar Schuler Honda Antonio Sánchez Honda Doriano Romboni Honda Thierry Feuz Honda Manuel Hernández Honda Rafael Roses Metrakit-JJ Cobas-Rotax Bruno Casanova FMI-Aprilia-Rotax Stefan Dörflinger Marlboro-Aprilia-Rotax Bady Hassaine Honda Niet gestart Coureur Merk Javier Debón JJ Cobas-Rotax

Niet gekwalificeerd Coureur Merk Alfred Waibel Honda Corrado Catalano Gazzaniga-Rotax Hubert Abold Rotax Javier Arumi Honda Hervé Duffard Honda Manfred Thurmayer Honda René Dünki LCR Serge Julin Honda Bogdan Nikolov Honda Marc Grau Arbizu-Casal Joan Esteve Honda Alex Bedford 7Up-EMC-Rotax Ralf Waldmann Rotax Antonio Bono JJ Cobas-Rotax Andrés Sánchez JJ Cobas-Rotax Jörg Seel Seel Jos van Dongen Casal José Miralles Honda Trevor Manley Honda Pier Paolo Bianchi Seel Bert Smit Honda Vicente Rocher Honda Paul Bordes Honda Alain Guilhat Honda Manuel Gamez Honda Carlos Romero Honda José Fombuena Rotax Gabriele Gnani Gnani Stuart Edwards Honda Juan Muňoz Rotax

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Masayuki Hirose Honda [1] Kenishi Yoshida Honda [1] Domenico Brigaglia Garelli Dirk Raudies Honda Lucio Pietroniro Honda Masato Shima Honda [1] Yukata Fujiwara Honda [1] Kazuaki Yamashita Honda [1] Hubert Abold Honda Shin'ichi Fujiyama Honda [1] Kasuya Yamada Honda [11] Jean-Pierre Jeandat Honda Stuart Edwards Honda Gabriele Debbia Aprilia-Rotax Josef Fischer Honda

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Ezio Gianola	Pileri-AGV-Honda	44
2	Àlex Crivillé	Marlboro-JJ Cobas-Rotax	40
3	Koji Takada	Fukuda-Honda	30
4	Allan Scott	Honda	28
5	Hisashi Unemoto	Fukuda-Honda	25
	Fausto Gresini	FMI-Marlboro-Aprilia-Rotax
7	Robin Milton	Honda	24
8	Julián Miralles	Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi	19
9	Stefan Prein	Honda	18
10	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi	17

Al in de training zat Herri Torrontegui er met zijn productie-Krauser er goed bij met de derde plaats achter de fabrieks-Krauser van Stefan Dörflinger en de fabrieks-Derbi van Jorge Martínez. Ook Jaime Mariano stond er met de vierde startplaats goed bij met de door Theo Timmer getunede Casal.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Stefan Dörflinger	Marlboro-LCR-Krauser	2"06'64
2.	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi	2"01'81
3.	Herri Torrontegui	Servitrans-Repsol-Krauser	2"03'65
4.	Jaime Mariano	Banca March-Timspeed-Casal	2"05'38
5.	Bogdan Nikolov	Krauser	2"05'48
6.	Peter Öttl	Atomic-Krauser	2"05'50
7.	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi	2"05'54
8.	Luis Alvaro	Krauser	2"05'80
9.	Antonio Sánchez	JJ Cobas-Rotax	2"06'19
10.	José Saez	Krauser	2"06'24

Jorge Martínez nam meteen na de start de leiding, gevolg door Stefan Dörflinger en Herri Torrontegui. In de vierde ronde nam Dörflinger de leiding over. Martínez had toen al problemen door een gescheurde uitlaat, waardoor hij uiteindelijk ook opgaf. Torrentegui gaf ook Dörflinger het nakijken, die zich tevreden stelde met de tweede plaats omdat hij zo toch 17 punten meer had dan Martínez. Manuel Herreros moest de derde plaats opgeven door carburatieproblemen en werd slechts vijfde, achter Peter Öttl en Bogdan Nikolov.

Uitslag 80cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Herri Torrontegui Servitrans-Repsol-Krauser 37"12'51 20 2 Stefan Dörflinger Marlboro-LCR-Krauser +2'85 17 3 Peter Öttl Atomic-Krauser +35'98 15 4 Bogdan Nikolov Krauser +37'89 13 5 Manuel Herreros Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi +40'56 11 6 José Saez Krauser +40'97 10 7 Antonio Sánchez JJ Cobas-Rotax +41'71 9 8 Ralf Waldmann Seel +55'95 8 9 Jaime Mariano Banca March-Timspeed-Casal +58'24 7 10 Gabriele Gnani Gnani +1"20'73 6 11 Paolo Priori Krauser +1"22'04 5 12 Hans Koopman Ziegler +1"26'53 4 13 René Dünki LCR-Krauser +1"34'45 3 14 Jörg Seel Seel +1"40'10 2 15 Bert Smit Krauser +1"53'45 1 16 Reiner Koster Kroko +1 ronde 17 Stefan Brägger Casal +1 ronde 18 Paul Bordes RB +1 ronde 19 Joaquin Gali Krauser +1 ronde 20 Reiner Scheidhauer Seel +1 ronde 21 Matthias Ehinger BMC +1 ronde 22 Thomas Engl Krauser +1 ronde 23 Alojz Pavlič Seel +1 ronde 24 Undine Kummer Krauser +1 ronde 25 Alberto Fernandez Minarelli +2 ronden

Niet gefinished Coureur Merk Oorzaak Luis Alvaro Krauser Joaquin Machado Krauser Günter Schirnhofer Krauser Vicente Rocher Casal Jos van Dongen Casal Val Jorge Martínez Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi Uitlaat Heinz Paschen Casal Jacques Bernard Fantic Janez Pintar Eberhardt Joaquin Alós Arbizu-Casal Javier Arumi Krauser Niet gestart Coureur Merk Oorzaak Kees Besseling CJB Blessure[12] Niet gekwalificeerd Coureur Merk Antonio Monteiro Casal Luis Metello HuVo-Casal Manuel Gamez KTH Anton Gholy Casal Daniel Pinheiro Casal

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Stefan Kurfiss Krauser Zdravko Matulja Casal Julián Miralles Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi Bernd Völkel Seel Giuseppe Ascareggi BBFT Roberto Sassone Unimoto János Szabó Krauser Mathias Ehinger Krauser

Conform wedstrijduitslag.

Voor de geblesseerde Wayne Gardner (Honda), Kevin Magee (Roberts-Yamaha) en Bubba Shobert (Cabin-Honda) kwamen geen vervangers aan de start. Honda had de vijver al grotendeels leeggevist door Mick Doohan te contracteren en Roger Burnett was niet beschikbaar wegens verplichtingen in het wereldkampioenschap superbike. Magee's gedoodverfde vervanger was de jonge John Kocinski, die in dienst van Kenny Roberts in de Verenigde Staten reed. Roberts wilde hem echter nog niet inzetten voor een volledig GP-seizoen. Beide teams hadden ook geen grote behoefte aan vervangers want bij Honda was de beste rijder Eddie Lawson en bij Roberts-Yamaha was dat Wayne Rainey. Cabin zou uiteindelijk de werkloze Rob McElnea als vervanger voor Shobert inhuren.

Taru Rinne had na haar goede prestaties in het seizoen 1988 een nieuw team gevonden in Servisco, maar dat sloeg de eerste twee GP's over zodat ze nu pas voor het eerst aan de start kwam.