Laurent Blanc

Clubvoetbal

Blanc begon zijn carrière als aanvallende middenvelder en werd pas daarna een centrale verdediger. Hij speelde gedurende zijn profloopbaan voor Montpellier (1987-1991), SSC Napoli (1991/92), Olympique Nîmes (1992/93), AS Saint-Étienne (1993-1995), AJ Auxerre (1995/96), FC Barcelona (1996/97), Olympique Marseille (1997-1999), Internazionale (1999-2001) en Manchester United (2001-2003).

Interlands

Blanc werd met Frankrijk wereldkampioen (1998) en Europees kampioen (2000). In totaal speelde Blanc 97 interlands, waarin hij 16 doelpunten maakte. Zijn belangrijkste interlanddoelpunt was waarschijnlijk de golden goal in de achtste finales tegen Paraguay op Wereldkampioenschap 1998. Blanc nam ook deel aan de EK's van 1992 en 1996.

Na zijn carrière als voetballer kwam Blanc terug naar Frankrijk, om daar zijn trainersdiploma te behalen. In 2006 leek het erop dat hij aan de slag zou gaan als hoofdtrainer van FC Nantes Atlantique, maar de voorkeur ging uit naar Georges Eo. Uiteindelijk werd Laurent Blanc op 8 juni 2007 de opvolger van Ricardo Gomes bij Girondins de Bordeaux.

Girondins de Bordeaux

Tijdens zijn eerste seizoen in de wijnstad wist hij de club terug te brengen naar de top van de Ligue 1 door met Bordeaux eindigen op de tweede plaats. Voor deze prestatie werd hij in Frankrijk geprezen tot Beste trainer van het jaar 2008.

In 2009 doorbrak Blanc met zijn ploeg de hegemonie van Olympique Lyonnais, dat in de voorgaande zeven seizoenen landskampioen werd. Girondins de Bordeaux werd dit nu voor het eerst sinds tien jaar. Ook won hij dat seizoen de Supercup en de Coupe de la Ligue met de club.

De eerste gewonnen prijs van het seizoen 2009/10 werd de Trophée des Champions, na 2-0 winst tegen EA Guingamp. In de Champions League werd Bordeaux ingedeeld in Poule A, bestaande uit Bayern München, Juventus FC en Maccabi Haifa. Bordeaux werd winnaar van deze poule, nadat het onder meer Bayern (2-0), Juventus (2-0) en Maccabi Haifa (1-0) versloeg en een voorsprong van zes winstpunten had op de nummer 2.

In de achtste finale werd Olympiakos Piraeus geloot, dat over twee wedstrijden met 3-1 werd verslagen. Het team strandde in de kwartfinale tegen Olympique Lyonnais. Nationaal was Bordeaux een tijd lijstaanvoerder van Ligue 1, maar na een verloren finale om de Coupe de la Ligue tegen Marseille en Europese uitschakeling, werden er punten verspeeld.

De Franse voetbalbond, klopte bij Blanc aan voor een functie als bondscoach. In goed overleg werd een vertrek besproken. Op 17 mei 2010 werd bekend dat Blanc Bordeaux verliet en na het WK 2010 bondscoach zou worden van Frankrijk.^[4]

Frankrijk

Op 17 mei 2010 maakte de Franse voetbalbond bekend dat Laurent Blanc per 1 augustus van dat jaar aan de slag zou gaan als bondscoach van het Frans voetbalelftal, als opvolger van Raymond Domenech. De eerste interland onder zijn leiding, op 11 augustus 2010, ging met 2-1 verloren tegen Noorwegen. Nadat ook de volgende interland tegen Wit-Rusland verloren was gegaan, bleef de ploeg van Blanc 24 duels op rij ongeslagen, tot de laatste groepswedstrijd op het EK voetbal 2012 in Polen en Oekraïne. Daarin won Zweden met 2-0, waarna Les Bleus in de kwartfinales werden uitgeschakeld door titelverdediger Spanje. Blanc kreeg nadien veel kritiek vanwege zijn defensieve speelstijl. Hij vroeg 48 uur bedenktijd nadat hij een nieuwe aanbieding had gekregen van de bond, maar besloot op te stappen.^[5]

Paris Saint-Germain

Blanc werd in juni 2013 aangesteld als hoofdtrainer van Paris Saint-Germain, waar hij Carlo Ancelotti opvolgde. De club was in het voorgaande seizoen kampioen geworden en werd dat onder Blanc ook in de seizoenen 2013/14, 2014/15 en 2015/16. Daarnaast won hij als coach van 'PSG' twee keer de Coupe de France, drie keer de Coupe de la Ligue en drie keer de Trophée des Champions. Het toernooi om de UEFA Champions League eindigde onder hem drie jaar op rij in de kwartfinales. Blanc en Paris Saint-Germain gingen in juni 2016 in overleg uit elkaar.^[6]

Olympique Lyonnais

In oktober 2022 tekende hij een 2-jarig contract bij Olympique Lyonnais, hij volgde de ontslagen Peter Bosz op.^[2] Hij werd in september 2023 ontslagen na de slechtste seizoensstart in de geschiedenis van de club.^[3]

Trainersstatistieken

Periode	Club	Competitie	Functie	Balans
				D	W	G	V	Win %
2007 - 2010	Girondins de Bordeaux	Ligue 1	Hoofdtrainer	150	90	28	32	60,00
2010 - 2012	Frans voetbalelftal	UEFA	Bondscoach	27	16	7	4	59,26
2013 - 2016	Paris Saint-Germain	Ligue 1	Hoofdtrainer	38	27	8	3	71,05
Totaal				215	133	43	39	61,86

Bijgehouden t/m 23 februari 2014.

Als speler

Competitie
	Aantal	Jaren
Montpellier HSC
Division 2	1x	1986/87
Coupe de France	1x	1989/90
AJ Auxerre
Division 1	1x	1995/96
Coupe de France	1x	1995/96
FC Barcelona
Internationaal
Europacup II	1x	1996/97
Nationaal
Supercopa	1x	1996
Copa del Rey	1x	1996/97
Olympique Marseille
Division 1	1x	1998/99
Internazionale
Coppa Italia	1x	1999/00
Manchester United
Premier League	1x	2002/03
League Cup	1x	2002/03

Competitie	Winnaar		Runner-up		Derde
	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren
Frankrijk onder 21
Europees kampioenschap voetbal onder 21	1x	1 1988
Frankrijk
Wereldkampioenschap voetbal	1x	1 1998
Europees kampioenschap voetbal	1x	1 2000

Persoonlijk als speler

Als trainer

Competitie
	Aantal	Jaren
Girondins de Bordeaux
Ligue 1	1x	2008/09
Trophée des Champions	2x	2008, 2009
Coupe de la Ligue	1x	2008/09
Paris Saint-Germain
Ligue 1	3x	2013/14, 2014/15, 2015/16
Coupe de France	2x	2014/15, 2015/16
Coupe de la Ligue	3x	2013/14, 2014/15, 2015/16
Trophée des Champions	3x	2013, 2014, 2015

Persoonlijk als trainer

• Lijst van spelers van AJ Auxerre
• Lijst van spelers van AS Saint-Étienne
• Lijst van spelers van Manchester United FC
• Lijst van spelers van Olympique Marseille
• Lijst van spelers van het Franse voetbalelftal
• Interlands Frans voetbalelftal 1990-1999

Zie de categorie Laurent Blanc van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.