Werelderfgoed in Thailand

Wikimedia-lijst

Het Werelderfgoed in Thailand bestaat uit zes erfgoedlocaties.[1]Thais erfgoed werd voor het eerst in de werelderfgoedlijst opgenomen tijdens de vijftiende zitting van het Werelderfgoedcomité die in 1991 plaatsvond in Carthago, Tunesië. Tijdens deze zitting werden drie Thaise erfgoedlocaties toegevoegd: de "Historische stad Sukhothai en daarmee verbonden historische steden", de "Historische stad Ayutthaya" en de "Wildreservaten Thungyai-Huai Kha Khaeng".[2] In 1992 werd een vierde erfgoedlocatie toegevoegd en er volgden nog twee in 2005 en 2021. Van deze zes erfgoedlocaties zijn er drie cultuurerfgoed en drie natuurerfgoed, zoals vastgesteld aan de hand van de selectiecriteria van het Werelderfgoedcomité.

Werelderfgoed in Thailand

Onderstaande tabel bevat de volgende informatie per erfgoed:

Naam: zoals ingeschreven door het Werelderfgoedcomité
Locatie: de provincie(s) waar het erfgoed zich bevindt en de coördinaten
UNESCO-data: het referentienummer van het erfgoed en de inschrijvingscriteria (i t/m vi zijn cultureel erfgoed, en vii t/m x zijn natuurerfgoed)
Jaar: het jaar van inschrijving in de werelderfgoedlijst
Beschrijving: een beknopte beschrijving van het erfgoed
NaamAfbeeldingLocatieUNESCO-dataOppervl.
(ha)
JaarBeschrijvingBronnen
Historische stad Sukhothai en daarmee verbonden historische steden
Sukhothai en Kamphaeng Phet
Cultureel:
(i), (iii)
11.8521991Van Sukhothai, de hoofdstad van het eerste koninkrijk van Siam in de 8e en 9e eeuw, en de met dat koninkrijk verbonden steden Kamphaeng Phet en Si Satchanalai, zijn bijzondere monumenten bewaard gebleven die dateren uit de eerste periode in de Thaise bouwkunst. De beschaving die in deze steden tot bloei kwam, was het resultaat van de assimilatie van verschillende oude lokale invloeden en tradities, die zijn expressie vond in een kenmerkende bouwstijl, de zogeheten “Sukhothaistijl”.[3]
Historische stad Ayutthaya Ayutthaya
Cultureel:
(iii)
2891991Ayutthaya, gesticht omstreeks 1350, was de tweede hoofdstad van Siam na Sukhothai. In de 8e eeuw werd de stad verwoest door de Birmezen. De overgebleven bouwwerken, waaronder stoepa's en verschillende grote kloosters, geven een indruk van de gloriedagen van Ayutthaya.[4]
Wildreservaten Thungyai-Huai Kha Khaeng
Kanchanaburi, Tak en Changwat Uthai Thani
Natuurlijk:
(vii), (ix), (x)
622.2001991Deze twee natuurreservaten in de grensregio met Myanmar omvatten een gebied van meer dan 600.000 hectares met bijna alle bostypes van continentaal Zuidoost-Azië. De reservaten herbergen een grote diversiteit aan diersoorten waaronder 77% van de grote zoogdieren (met name olifanten en tijgers), 50% van de grote vogels en 33% van de gewervelde landdieren van de regio.[5]
Archeologische Site Ban Chiang
Changwat Udon Thani
Cultureel:
(iii)
641992Ban Chiang wordt beschouwd als de belangrijkste prehistorische nederzetting die tot nu toe is ontdekt in Zuidoost-Azië. De nederzetting markeert een belangrijke fase in de menselijke culturele, sociale en technologische evolutie. De site bevat het vroegste bewijs van landbouw en van de productie en het gebruik van metalen in de regio.[6]
Boscomplex Dong Phayayen-Khao Yai
Saraburi, Nakhon Ratchasima, Nakhon Nayok, Prachinburi, Sa Kaew en Buriram
Natuurlijk:
(x)
615.5002005Dit boscomplex omvat vijf natuurreservaten (Nationaal Park Khao Yai, Nationaal Park Thap Lan, Nationaal Park Pang Sida, Nationaal Park Ta Phraya en Wildreservaat Dong Yai) en strekt zich uit over een afstand van 230 km van het Nationaal Park Ta Phraya in het oosten, niet ver van de grens met Cambodja, tot het Nationaal Park Khao Yai in het westen. Het gebied herbergt meer dan 800 diersoorten, waaronder 112 zoogdieren (met twee soorten gibbons), 392 vogelsoorten en 200 reptiel- en amfibiesoorten. Het boscomplex heeft een groot aantal tropische ecosystemen die belangrijk zijn voor het behoud van verschillende bedreigde soorten.[7]
Boscomplex Kaeng Krachan
Ratchaburi, Phetchaburi en Changwat Prachuap Khiri Khan
Natuurlijk:
(x)
482.2252021[8]

Si Satchanalai
Kamphaeng Phet
Thap Lan
Pang Sida
Ta Phraya
Dong Yai
Locatie van werelderfgoed in Thailand. Rood: cultuurerfgoed, groen: natuurerfgoed.

Voorlopige nominatielijst

Behalve erfgoed dat is ingeschreven op de werelderfgoedlijst, kunnen lidstaten een voorlopige lijst opstellen met erfgoed waarvan nominatie wordt overwogen. De nominaties voor de werelderfgoedlijst worden alleen in aanmerking genomen als deze eerst zijn vermeld in deze voorlopige lijst.[9] Eind juli 2021 waren zes objecten opgenomen in de voorlopige nominatielijst van Thailand.[10]

NaamAfbeeldingLocatieCriteriaOppervl.
(ha)
JaarBeschrijvingBronnen
Historisch Park Phuphrabat
Udon Thani
Cultureel:
(ii), (iii), (iv), (vi)
2004[11]
Wat Phra Mahathat Woramahawihan, Nakhon Si Thammarat
Nakhon Si Thammarat
Cultureel:
(i), (ii), (vi)
1372012[12]
Monumenten, sites en cultuurlanschap van Chiang Mai, hoofdstad van Lanna
Chiang Mai
Cultureel:
(i),(ii), (iii),(vi)
-2015[13]
Phra That Phanom, en gerelateerde historische gebouwen en bijbehorend landschap
Nakhon Phanom
Cultureel:
(ii),(iv),(vi)
-2017[14]
De oude stad Si Thep
Phetchabun
Cultureel:
(ii),(iii)
-2019[15]
Heiligdommen van Phanom Rung, Muang Tam en Plai Bat
Buriram
Cultureel:
(iii), (iv),(v)
-2019[16]

Verantwoording