ਲਿਓਨਿਦ ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ

ਲਿਓਨਿਦ ਇਲੀਚ ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ (/ˈbrɛʒnɛf/;^[1] ਰੂਸੀ: Леони́д Ильи́ч Бре́жнев; IPA: [lʲɪɐˈnʲid ɪˈlʲjitɕ ˈbrʲɛʐnʲɪf] ( ਸੁਣੋ)ਰੂਸੀ: Леони́д Ильи́ч Бре́жнев; IPA: [lʲɪɐˈnʲid ɪˈlʲjitɕ ˈbrʲɛʐnʲɪf] ( ਸੁਣੋ); Ukrainian: Леоні́д Іллі́ч Бре́жнєв, 19 ਦਸੰਬਰ 1906 (O. S. 6 ਦਸੰਬਰ) – 10 ਨਵੰਬਰ 1982)^[2] ਇੱਕ ਸੋਵੀਅਤ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ 1964 ਤੋਂ 1982 ਤਕ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ  (ਸੀ.ਪੀ.ਪੀ.ਯੂ.) ਦੀ ਕੇਂਦਰੀ ਕਮੇਟੀ (ਸੀਸੀ) ਦੇ ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ, ਜੋ 1982 ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਹੋਣ ਤਕ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਮੁਖੀ ਰਿਹਾ। ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਉਸ ਦੀ 18 ਸਾਲ ਦੀ ਅਵਧੀ ਜੋਸਫ ਸਟਾਲਿਨ ਨਾਲੋਂ ਦੂਜੇ ਸਥਾਨ ਤੇ ਸੀ। ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਖ਼ਾਸ ਕਰ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ ਸੈਨਾ ਦੇ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਵਧ ਗਿਆ। ਉਸ ਦਾ ਕਾਰਜਕਾਲ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਵਿਚ ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਖੜੋਤ ਦੇ ਦੌਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਦਾ ਵੀ ਲਖਾਇਕ ਸੀ। 

ਲਿਓਨਿਦ ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵЛеонід Брежнєв
ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ ਪੂਰਬੀ ਬਰਲਿਨ ਵਿਚ, 1967
ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਕੇਂਦਰੀ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 14 ਅਕਤੂਬਰ 1964 – 10 ਨਵੰਬਰ 1982
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ	ਨਿਕੀਤਾ ਖਰੁਸ਼ਚੇਵ
ਤੋਂ ਬਾਅਦ	ਯੂਰੀ ਆਂਦਰੋਪੋਵ
ਸੁਪ੍ਰੀਮ ਸੋਵੀਅਤ ਦੇ ਪ੍ਰਜ਼ੀਡਿਅਮ ਦਾ ਚੇਅਰਮੈਨ
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 16 ਜੂਨ 1977 – 10 ਨਵੰਬਰ 1982
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ	ਨਿਕੋਲਾਈ ਪੋਦਗੋਰਨੀ
ਤੋਂ ਬਾਅਦ	ਯੂਰੀ ਆਂਦਰੋਪੋਵ
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 7 ਮਈ 1960 – 15 ਜੁਲਾਈ 1964
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ	ਕਲਮਿੰਟ ਵੋਰੋਸ਼ੀਲੋਵ
ਤੋਂ ਬਾਅਦ	ਅਨਾਸਤਾਸ ਮਿਕੋਯਾਨ
ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ
ਜਨਮ	ਲਿਓਨਿਦ ਇਲੀਚ ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ (1906-12-19)19 ਦਸੰਬਰ 1906 ਕਾਮੇਨਸਕੋਏ, ਯੇਕਾਤਰੀਨੋਸਲਾਵ ਗਵਰਨਰੇਟ, ਰੂਸੀ ਸਲਤਨਤ
ਮੌਤ	10 ਨਵੰਬਰ 1982(1982-11-10) (ਉਮਰ 75) ਜ਼ਾਰੀਚੇ ਮਾਸਕੋ ਨੇੜੇ, ਰੂਸੀ ਸੋਵੀਅਤ ਸੰਘਾਤਮਕ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਗਣਰਾਜ, ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ
ਮੌਤ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ	ਹਾਰਟ ਅਟੈਕ
ਕਬਰਿਸਤਾਨ	ਕਰੈਮਲਿਨ ਦੀਵਾਰ ਨੈਕਰੋਪੋਲਿਸ, ਮਾਸਕੋ
ਨਾਗਰਿਕਤਾ	ਸੋਵੀਅਤ
ਕੌਮੀਅਤ	ਯੂਕਰੇਨੀ
ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ	ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ	ਵਿਕਟੋਰੀਆ ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੋਵਾ
ਬੱਚੇ	ਗਾਲੀਨਾ ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੋਵਾਯੂਰੀ ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ
ਰਿਹਾਇਸ਼	ਜ਼ਾਰੀਚੇ ਮਾਸਕੋ ਨੇੜੇ
ਪੇਸ਼ਾ	ਮੈਟਲਰਜੀਕਲ ਇੰਜੀਨੀਅਰ, ਸਿਵਲ ਸਰਵੈਂਟ
ਪੁਰਸਕਾਰ	ਫਰਮਾ:ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦਾ ਹੀਰੋ ਫਰਮਾ:ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦਾ ਹੀਰੋ ਫਰਮਾ:ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦਾ ਹੀਰੋ ਫਰਮਾ:ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦਾ ਹੀਰੋ (Full list of awards and decorations)
ਦਸਤਖ਼ਤ
ਫੌਜੀ ਸੇਵਾ
ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ	ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ
ਬ੍ਰਾਂਚ/ਸੇਵਾ	ਲਾਲ਼ ਫ਼ੌਜਸ੍ਵੇਤ ਫ਼ੌਜ
ਸੇਵਾ ਦੇ ਸਾਲ	1941–1982
ਰੈਂਕ	ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦਾ ਮਾਰਸ਼ਲ(1976–1982)
ਕਮਾਂਡ	ਸੋਵੀਅਤ ਸੈਨਾ
ਲੜਾਈਆਂ/ਜੰਗਾਂ	ਦੂਜੀ ਵਿਸ਼ਵ ਜੰਗ
Central institution membership 1957–1982: ਪੂਰਾ ਮੈਂਬਰ, 20 ਵੀਂ, 22ਵਾਂ, 23 ਵੀਂ, 24 ਵੀਂ, 25 ਵੀਂ, 26 ਵੀਂ · ਪੋਲਿਟਬਿਊਰੋ 1957-1982: ਮੈਂਬਰ, 20 ਵਾਂ, 22 ਵਾਂ, 23 ਵਾਂ, 24 ਵਾਂ, 25 ਵਾਂ, 26 ਵਾਂ ਸਕੱਤਰੇਤ 1956-1957: ਉਮੀਦਵਾਰ ਮੈਂਬਰ, 20 ਵੀਂ ਪ੍ਰਜੀਡੀਅਮ 1952-1953: ਉਮੀਦਵਾਰ ਮੈਂਬਰ, 19 ਵੀਂ ਪ੍ਰਜੀਡੀਅਮ 1952-1982: ਪੂਰਾ ਮੈਂਬਰ, 19 ਵੀਂ, 20 ਵੀਂ , 22 ਵੀਂ , 23 ਵੀਂ , 24 ਵੀਂ , 25 ਵੀਂ , 26 ਵੀਂ Other political offices held 1964–1982: Chairman, Defense Council 1964–1966: Chairman, Bureau of the Central Committee of the Russian SFSR Jan.–Mar. 1958: Deputy Chairman, Bureau of the Central Committee of the Russian SFSR 1955–1956: First Secretary, Communist Party of Kazakhstan 1950–1952: First Secretary, Communist Party of Moldavia 1947–1950: First Secretary, Dnipropetrovsk Regional Committee 1946–1947: First Secretary, Zaporizhia Regional Committee 1940–1941: Head, Defense Industry Department of the Dnipropetrovsk Regional Committee 1938–1939: Head, Trade Department of the Dnipropetrovsk Regional Committee 1937–1938: Deputy Chairman, Dnipropetrovsk City Council 1936–1937: Director, Dnipropetrovsk Regional Committee Military offices held 1953–1954: Deputy Head, Main Political Directorate of the Soviet Army and Navy 1953: Head, Political Department of the Ministry of the Navy 1945–1946: Head, Political Directorate of the Carpathian Military District May–Jul. 1945: Head, Political Directorate of the Fourth Ukrainian Front 1944–1945: Deputy Head, Political Directorate of the Fourth Ukrainian Front 1943–1944: Head, Political Department of the 18th Army of the North Caucasian Front 1942–1943: Deputy Head, Political Department of the Black Sea Group of the Transcaucasian Front 1941–1942: Deputy Head, Political Department of the Southern Front ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ ਆਗੂ ← ਖਰੁਸ਼ਚੇਵ ਆਂਦਰੋਪੋਵ →

ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ ਦਾ ਜਨਮ ਕਾਮੇਨਸਕੋਏ, ਰੂਸੀ ਸਾਮਰਾਜ (ਹੁਣ ਕਮੈਨਸਕੇ, ਯੂਕ੍ਰੇਨ) ਵਿੱਚ ਇਕ ਰੂਸੀ ਕਰਮਚਾਰੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿਚ 1906 ਵਿਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕਾਮੇਨਸਕੋਏ ਮੈਟਲਰਜੀਕਲ ਟੈਕਨੀਕਮ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਯੂਕਰੇਨ ਵਿਚ ਲੋਹੇ ਅਤੇ ਸਟੀਲ ਉਦਯੋਗ ਵਿਚ ਇਕ ਮੈਟਲਰਜੀਕਲ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਹ 1923 ਵਿਚ ਕੋਮਸੋਮੋਲ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ ਅਤੇ 1929 ਤਕ ਉਹ ਸੀ ਪੀ ਐਸ ਯੂ ਦਾ ਸਰਗਰਮ ਮੈਂਬਰ ਬਣ ਗਿਆ। ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਮਿਲਟਰੀ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ 1946 ਵਿਚ ਮੇਜਰ ਜਨਰਲ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਫ਼ੌਜ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ। 1952 ਵਿਚ, ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰੀ ਕਮੇਟੀ ਵਿਚ ਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ 1957 ਵਿਚ ਪੋਲਿਟ ਬਿਊਰੋ ਦਾ ਪੂਰਾ ਮੈਂਬਰ ਬਣਿਆ ਅਤੇ 1964 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਨਿਕੀਤਾ ਖਰੁਸ਼ਚੇਵ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਪਹਿਲਾ ਸਕੱਤਰ ਨਿਯੁਕਤ ਹੋਇਆ।  

ਸੋਵੀਅਤ ਸੰਘ ਦੇ ਨੇਤਾ ਵਜੋਂ, ਬ੍ਰੇਜ਼ਨੇਵ ਦੇ ਰੂੜੀਵਾਦ ਅਤੇ ਪੋਲਿਟਬਿਊਰੋ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਮ ਸਹਿਮਤੀ ਨਾਲ ਫੈਸਲੇ ਲੈਣ ਦੀ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਪਾਰਟੀ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਅੰਦਰ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਥਿਰਤਾ ਨਿਰੰਤਰ ਕਾਇਮ ਰਹੀ। ਪਰ, ਸੁਧਾਰਾਂ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਮੋੜਨ ਅਤੇ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਪ੍ਰਤੀ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਅੰਤ ਨੂੰ ਸਮਾਜਿਕ ਆਰਥਿਕ ਗਿਰਾਵਟ ਦਾ ਦੌਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ ਖੜੋਤ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਵਿਸ਼ਵ ਮੰਚ ਉੱਤੇ, ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ ਨੇ ਦੋ ਸ਼ੀਤ-ਯੁੱਧ ਮਹਾਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਤਣਾਅ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇਤਾਂਤ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਣ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸਹਿਯੋਗ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ। ਅਜਿਹੇ ਕੂਟਨੀਤਿਕ ਸੰਕੇਤਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਇਕ ਹਮਲਾਵਰ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਨੀਤੀ ਲਾਗੂ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਪੱਧਰ ਤੇ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਵਿਆਪਕ ਪੱਧਰ ਤੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ ਜੋ ਆਖਰਕਾਰ ਵੱਧ ਕੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਜੀਐਨਪੀ ਦਾ 12.5% ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਸਿਆਸੀ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ ਨੇ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਪਾਰਟੀ ਮੈਂਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਖਸੀਅਤ-ਪੂਜਾ ਦਾ ਸਰਗਰਮ ਰੁਝਾਨ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ (ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਸਟਾਲਿਨ ਦੇ ਨਿਰੰਕੁਸ਼ ਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਗਿਆ)। 

ਕਈ ਸਾਲ ਵਿਗੜਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸਿਹਤ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਅੰਤ ਨੂੰ ਬ੍ਰੈਜ਼ਨੇਵ ਦੀ ਮੌਤ 10 ਨਵੰਬਰ 1982 ਨੂੰ ਹੋਈ ਅਤੇ ਜਲਦ ਹੀ ਯੂਰੀ ਆਂਦਰੋਪੋਵ ਨੇ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਵਜੋਂ ਉਸਦੀ ਥਾਂ ਲੈ ਲਈ। 1985 ਵਿੱਚ ਮਿਖਾਇਲ ਗੋਰਬਾਚੇਵ ਨੇ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੇ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਨੂੰ ਉਦਾਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਦਮਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਅਯੋਗਤਾ ਅਤੇ ਬੇਲਚਕਤਾ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ।