Język wotu
Język wotu, także wadu[1] – język austronezyjski używany przez niewielką grupę ludności w prowincji Celebes Południowy w Indonezji[2]. Według danych z 2009 roku posługuje się nim 500 osób (niewielka część grupy etnicznej Wotu)[1].
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 500 (2009) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | wtw | ||
| IETF | wtw | ||
| Glottolog | wotu1240 | ||
| Ethnologue | wtw | ||
| BPS | 0584 1 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Według danych publikacji Peta Bahasa posługują się nim mieszkańcy wsi Bawalipu (kecamatan Wotu, kabupaten Luwu Timur) oraz okolicznych terenów na południe od tej miejscowości. W podobnej lokalizacji geograficznej używane są też języki bugijski i pamona[3]. Jeden z języków celebeskich[4], jest blisko spokrewniony z takimi językami jak wolio i laiyolo[2].
Wyraźnie zagrożony wymarciem, jego użytkownicy to przede wszystkim osoby dorosłe. Nie jest przeważnie przyswajany przez dzieci. Według szacunków w 1988 r. miał jeszcze 4000 użytkowników. Został w znacznej mierze wyparty przez indonezyjski i bugijski[2].
Został opisany w postaci opracowań gramatycznych (Morfologi dan sintaksis bahasa Wotu, 1991[5], Wotu Grammar Notes, 2013[6]).