Jordynne Grace
Patricia Parker (ur. 5 marca 1996 w Austin) – amerykańska wrestlerka, walcząca pod pseudonimem Jordynne Grace. W latach 2018–2023 związana była z amerykańską federacją Impact Wrestling, gdzie dwukrotnie zdobyła tytuł Impact Knockouts World Championship oraz jednokrotnie Impact Digital Media Championship i Impact Knockouts Tag Team Championship z Rachael Ellering. Karierę zawodniczą rozpoczęła w 2012, od tego czasu rywalizuje w wielu federacjach sceny niezależnej w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Wielkiej Brytanii i Meksyku[2][1].
![]() Jordynne Grace w 2018 roku | |
Imię i nazwisko | Patricia Parker |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1996 |
Kariera wrestlera | |
Pseudonimy ringowe | Jordynne Grace |
Wzrost | 1,60 m[1] |
Masa ciała | 68 kg[1] |
Debiut | 2012 |
Strona internetowa |
Kariera wrestlerki
Impact Wrestling (od 2018)
Pierwsze rywalizacje (2018–2020)
W debiutanckim pojedynku, rozegranym 8 listopada 2018, Jordynne Grace pokonała Katarinę[3]. W walce rewanżowej zwyciężyła rywalkę 29 listopada, po czym 13 grudnia wygrała z jej sojuszniczką, Ruby Raze[4][5]. Na początku stycznia 2019 Grace wsparła Kierę Hogan w odparciu ataku ze strony Dark Allie i Su Yung[6]. Protagonistki uległy przeciwniczkom w Tag Team matchu na Impact Wrestling Homecoming (6 stycznia), jednak na przełomie stycznia i lutego Grace i Hogan udało się kilkukrotnie wygrać z Yung i Allie dzięki pomocy Rosemary[7][8][9][10]. Trzy zawodniczki pokonały 8 marca rywalki w Dark War matchu, wkrótce zaś Grace wycofała się z tej rywalizacji, w coraz większym stopniu przyjmującą charakter paranormalny, i skupiła się na zdobyciu Impact Knockouts Championship[11][12].
Jordynne Grace pokonała 15 marca Tessę Blanchard, uzyskując szansę walki z Tayą Valkyrie o mistrzostwo kobiet[13]. Pojedynek, rozegrany 29 marca, wygrała Grace, jednak w wyniku wyliczenia rywalki, która opuściła ring po zasygnalizowaniu odniesienia kontuzji, nie zdobyła tytułu mistrzowskiego[14]. Tydzień później Grace została zapowiedziana jako rywalka Valkyrie na Impact Wrestling Rebellion (28 kwietnia), zwyciężywszy Madison Rayne. Po meczu stała się celem ataku ze strony mistrzyni i Johnny’ego Impacta, dopóki z napastnikami nie rozprawił się Brian Cage[15]. W ten sposób została wplątana w rywalizację Cage’a z Johnnym Impactem i jego żoną. 19 kwietnia Grace rozproszyła uwagę Valkyrie w Non Title matchu, doprowadzając do jej porażki z Madison Rayne[16]. Na Rebellion wrestlerka musiała uznać wyższość mistrzyni[17].
W czerwcu Grace rozpoczęła spór z Kierą Hogan, która przeszła heel turn w efekcie odrzucenia jej pomocy i opuszczenia jej przez „Thicc Mamę Pump” i Rosemary[18]. 7 czerwca Grace pokonała przeciwniczkę, natomiast tydzień później uległa Madison Rayne po interwencji Hogan[19]. Próby Grace w powstrzymaniu nieuczciwym zagrań Hogan w jej meczu z Rayne, rozegranym 5 lipca, nie powiodły się[20]. W pre-show Slammiversary XVII (7 lipca) Grace pokonała obie zawodniczki, po meczu zaś stała się celem ataku z ich strony[21]. 27 lipca Grace zwyciężyła Hogan po niefortunnej pomocy Rayne czarnoskórej sojuszniczce[22]. W odcinku Impactu! z 29 października Jordynne Grace, Rosemary i Alexia Nicole pokonały mistrzynię Knockoutek - Tayę Valkyrie, Madison Rayne i Kierę Hogan w Six Knockouts Tag Team matchu. Zwycięstwo drużynie dała Grace, która przypięła Valkyrie[23]. Trzy tygodnie później „Thicc Mama Pump” zwyciężyła mistrzynię i jej podopiecznego, Johna E. Bravo, w 2-on-1 Handicap matchu[24]. Federacja ogłosiła 4 grudnia, że obie zawodniczki zmierzą się o Impact Knockouts Championship na Hard to Kill (12 stycznia 2020)[25]. Dwa dni później Impact Wrestling ogłosił, że trzecią uczestniczką pojedynku została ODB, która 3 grudnia, po interwencji Grace, odniosła zwycięstwo nad Valkyrie[26][27]. Miesiąc później ODB, Jordynne Grace i Tenille Dashwood wygrały z Tayą Valkyrie, Madison Rayne i Kierą Hogan. Ostatecznie mistrzynię przypięła ODB, która uniemożliwiła to Grace, wyrzucając ją z ringu. Po meczu obie pretendentki nie kryły między sobą niechęci[28]. Na Hard to Kill Valkyrie pokonała obie rywalki[29].
Panowania mistrzowskie (2020)
Grace zmierzyła się ponownie z mistrzynią 11 lutego, zdobywając Impact Knockouts Championship[30]. Grace rozpoczęła panowanie mistrzowskie od pokonania Havok na Sacrifice (22 lutego), po czym ogłosiła otwarte wyzwanie dla każdej zawodniczki, kładąc na szali tytuł mistrzowski[31]. Zwyciężyła dwie pretendentki, będące pod opieką Madison Rayne – Mirandę Alize w odcinku Impactu! z 25 lutego i Lacey Ryan dwa tygodnie później[32][33]. Po dłuższej przerwie związanej z pandemią Covid-19, Grace utrzymała tytuł mistrzowski po zwycięstwie nad Tayą Valkyrie w spotkaniu rozegranym 9 czerwca. Po meczu Deonna Purrazzo chciała pogratulować jej wygranej, jednak niespodziewanie zaatakowała ją za pomocą swojej charakterystycznej akcji submissionowej, Fujiwara armbar[34]. W kolejnych tygodniach rywalki atakowały się nawzajem, po czym stoczyły pojedynek na Slammiversary (18 lipca), gdzie Purrazzo pokonała Grace i została nową Impact Knockouts Championką[35][36][37]. W drugiej części gali Emergence (25 sierpnia) Grace przegrała walkę rewanżową o tytuł mistrzowski w pierwszym w historii federacji kobiecym trzydziestominutowym Iron Man matchu[38].
Jordynne Grace rozpoczęła spór z Tenille Dashwood 1 września, gdy ta przerwała jej wymianę zdań z Deonną Purrazzo i uznała się pretendentką do tytułu mistrzowskiego, mimo że powróciła po dłuższej nieobecności[39]. Grace przegrała pierwszy mecz, rozegrany 22 września, następnie na Victory Road (3 października) pokonała przeciwniczkę[40][41]. W odcinku Impactu! z 6 października odpowiedziała na otwarte wyzwanie, Impact X Division Championa, Rohita Raju. Wygrała spotkanie, lecz oponent zmienił zasady tuż po meczu, ogłaszając że w walce pas mistrzowski nie był na szali[42]. Na Bound for Glory (24 października) wzięła udział w Six Way Intergender Scramble matchu, w którym Raju obronił Impact X Division Champion; innymi uczestnikami starcia byli Chris Bey, TJP, Willie Mack i Trey Miguel[43].
Gdy Impact Wrestling ogłosił turniej o przywrócone Impact Knockouts Tag Team Championship, Jordynne Grace poszukiwała partnerki drużynowej[44]. Po nieudanej współpracy z Alishą, później zaś z Tenille Dashwood, nawiązała sojusz z debiutującą w federacji Jazz[44][45][46]. W pierwszej rundzie zawodów pokonały Killer Kelly i Renee Michelle[47], ale przegrały z Havok i Nevaeh w drugiej rundzie 5 stycznia 2021 roku w odcinku Impact![48]. Ich przegrana doprowadziła do walki na Genesis, gdzie Grace pokonała Jazz[49]. 23 lutego na odcinku Impact! Grace i Jazz pokonały Kimber Lee i Susan, stając się pretendentkami numer jeden do mistrzostw Knockouts Tag Team Championship, który w posiadaniu były Fire 'N Flava (Kiera Hogan i Tasha Steelz)[50]. Obie drużyny walczyły na Sacrifice, gdzie Grace i Jazz nie zdobyły tytułów tag team[51].
Mistrzostwa i osiągnięcia
- Battle Club Pro
- BCP ICONS Championship (1x)[52]
- Black Label Pro
- BLP Heavyweight Championship (1x)
- Impact Wrestling
- Impact Digital Media Championship (1x)[52]
- Impact Knockouts World Championship (2x)[53]
- Impact Knockouts Tag Team Championship (1x) – z Rachael Ellering
- Pierwsza zdobywczyni Triple Crown[54]
- IMPACT Year End Awards
- Knockouts Tag Team of the Year (2021) – z Rachael Ellering[55]
- Lancaster Championship Wrestling
- LCW Vixen Championship (1x)[52]
- NOVA Pro Wrestling
- Women’s Commonwealth Cup 2018[56]
- Progress Wrestling
- Progress World Women’s Championship (1x)[52]
- Revelations of Divine Love Tournament (2019)
- Pro Wrestling Illustrated
- PWI umieściło ją na 26. miejscu rankingu wrestlerek PWI Top 100 w 2019[57]
- Pro Wrestling Magic
- PWM Women's Championship (1x)[52]
- Sports Illustrated
- Sports Illustrated umieściło ją na 9. miejscu rankingu Top 10 Women’s Wrestler of the Year (2019)[58]
- Universal Independent Wrestling
- LOUIS Ladies Tag Team Championships (1x) – z Niną Monet
- Women Superstars Uncensored
- WSU Spirit Championship (1x)[52]
- Women’s Wrestling Revolution
- Tournament For Tomorrow (2017)[56]
- World Series Wrestling
- WSW Women’s Championship (1x)[59]
- Zelo Pro Wrestling
- Zelo Pro Women’s Championship (1x)