Kopułka śnieżna
Kopułka śnieżna (Cuphophyllus virgineus (Wulfen) Kovalenko) – gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)[1].
![]() | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | kopułka śnieżna |
Nazwa systematyczna | |
Cuphophyllus virgineus (Wulfen) Kovalenko in Nezdoīminogo, Opredelitel Gribov SSSR (Leningrad): 37 (1989) |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/77/Cuphophyllus_niveus_20061126wb.jpg/240px-Cuphophyllus_niveus_20061126wb.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0a/Cuphophyllus_virgineus_P35_%284%29.jpg/240px-Cuphophyllus_virgineus_P35_%284%29.jpg)
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cuphophyllus, Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1781 r. Franz Xaver von Wulfen, nadając mu nazwę Agaricus virgineus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1989 r. Alexander E. Kovalenko, przenosząc go do rodzaju Cuphophyllus[1].
Synonimów naukowych jest ponad 60. Niektóre z nich[2]:
- Camarophyllus virgineus (Wulfen) P. Kumm. 1916
- Cuphophyllus niveus (Scop.) Bon 1985
- Hygrocybe virginea (Wulfen) P.D. Orton & Watling
- Hygrophorus virgineus (Wulfen) Fr. 1838
Polską nazwę podał Feliks Berdau w 1876 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako kopułek śnieżny, bedłka panieńska, bedłka śnieżna, wodnicha śnieżysta, kopułek okazały, kopułek promienisty[3]. Niektóre atlasy grzybów podają nazwę wilgotnica śnieżna[4][5]. Wszystkie te nazwy są jednak niespójne z aktualną nazwą naukową, według Index Fungorum gatunek ten bowiem obecnie należy do rodzaju Cuphophyllus. W 2024 Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego zarekomendowała używanie nazwy kopułka śnieżna[6].
Morfologia
Średnica od 2 do 4,5 cm, młody – półkulisty, wypukły, później płaski, a w środku nieco zapadnięty. W wilgotnych warunkach bladożółty do wodnistobiałego, nieco lepki, w czasie suszy śnieżnobiały.
Rzadkie, zbiegające po trzonie, u podstawy szerokie, w ostrzu cienkie, wodniste, białożółtawe.
Wysokość od 1,5 do 4,5 cm, średnica od 3 do 5 mm, równo gruby, ku podstawy zwężony i spłaszczony, początkowo pełny, później pusty, kolor biały, czasami z różowym nalotem.
Wodnistobiały, brak zapachu, smak łagodny.
Biały.
- Gatunki podobne
Ze względu na charakterystyczny wygląd i miejsce wyrastania, pomyłka jest mało prawdopodobna.
Występowanie i siedlisko
Występuje na półkuli północnej[7]. W polskim piśmiennictwie naukowym opisany na licznych stanowiskach[3].
Naziemny grzyb saprotroficzny[3]. Pojawia się od września do listopada. Dosyć częsty, rośnie na wilgotnych pastwiskach i łąkach i porośniętych trawą drogach leśnych.
Znaczenie
Jest to grzyb jadalny, lecz zbyt mały, żeby jego zbieranie było opłacalne.