Marcello Bertinetti

włoski piłkarz

Marcellino "Marcello" Bertinetti (ur. 26 kwietnia 1885 w Vercelli, zm. 31 lipca 1967 tamże) – włoski szermierz i piłkarz, czterokrotny medalista olimpijski i srebrny medalista mistrzostw świata.

Marcello Bertinetti
Ilustracja
Marcello Bertinetti
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1885
Vercelli

Data i miejsce śmierci

31 lipca 1967
Vercelli

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
złotoParyż 1924szermierka
(szabla drużynowo)
złotoAmsterdam 1928szermierka
(szpada drużynowo)
srebroLondyn 1908szermierka
(szabla drużynowo)
brązParyż 1924szermierka
(szpada drużynowo)
Mistrzostwa świata
srebroNeapol 1929szabla ind.

Startował w szabli i szpadzie. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie w 1908 roku wspólnie z Riccardo Nowakiem, Alessandro Pirzio Birolim, Abelardo Olivierem i Sante Ceccherinim zdobył srebrny medal w szabli drużynowej[1]. W turnieju indywidualnym odpadł w półfinałach[2]. Startował tam także w szpadzie, zajmując czwarte miejsce drużynowo[3] oraz odpadając w drugiej rundzie turnieju indywidualnego[4]. W latach 1911-1922 był lekarzem we Włoskiej Afryce Północnej (obecnie Libia).

Wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1924 roku, gdzie razem z Oreste Moriccą, Bino Binim, Giulio Sarrocchim, Renato Anselmim, Guido Balzarinim, Oreste Pulitim i Vincenzo Cuccią zdobył złoty medal w szabli drużynowej[5]. W szabli indywidualnej pewnie awansował do finału, Po tym jak w trzech pierwszych pojedynkach Puliti pokonał jego, Biniego i Sarrocchiego komisja sędziowska pod przewodnictwem Węgra Györgyego Kovácsa uznała, że Włoscy szabliści specjalnie przegrali swe walki by ułatwić Pulitiemu walkę o złoty medal. Urażony Puliti zagroził Kovácsowi pobiciem, za co został zdyskwalifikowany. Pozostali Włoscy zawodnicy wycofali się z rywalizacji na znak protestu[6]. W szpadzie drużynowej Włosi w składzie: Marcello Bertinetti, Giovanni Canova, Vincenzo Cuccia, Giulio Basletta, Virgilio Mantegazza i Oreste Moricca zajęli trzecie miejsce[7]. W szpadzie indywidualnej nie startował. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku, gdzie Giulio Basletta, Marcello Bertinetti, Giancarlo Cornaggia-Medici, Carlo Agostoni, Renzo Minoli i Franco Riccardi zwyciężyli w szpadzie drużynowej[8].

Podczas mistrzostw świata w Neapolu w 1929 roku (oficjalnie zawody tego cyklu rozgrywane są pod tą nazwą dopiero od 1937) wywalczył srebrny medal w szpadzie indywidualnej, rozdzielając na podium Francuza Philippe'a Cattiau i Franco Riccardiego[9].

Był również piłkarzem w Pro Vercelli i jednym z założycieli sekcji piłki nożnej w tym klubie[10]. W 1908 roku zdobył z tym zespołem mistrzostwo Włoch.

Jego syn Franco[11] oraz wnuk – również Marcello[12] także zostali szermierzami.

Przypisy

Linki zewnętrzne