İskenderun
İskenderun (arapski: الإسكندرون, grčki: Αλεξανδρέττα / Alexandretta = Mala Aleksandrija) nekad zvan i Scanderoon je lučki grad na jugu Turske od 186,644 stanovnika.[2], koji administrativno podpada pod provinciju Hatay u regiji Mediteran.
İskenderun | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 36°58′N 36°16′E / 36.967°N 36.267°E | |
| država |  Turska |
| regija | Mediteran |
| provincija | Hatay |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Seyfi Dingil |
| Površina | |
| - Područje utjecaja | 232 km²[1] |
| Visina | 4 |
| Stanovništvo (2014.) | |
| - Urbano područje | 186,644[2] |
| - Područje utjecaja | 244,970[1] |
| Vremenska zona | UTC+2 (UTC+3) |
| Poštanski broj | 31 |
| Pozivni broj | (0)326 |
| Službene stranice www.iskenderun | |
| Karta | |
  İskenderun | |
On je i administrativni centar okruga - Iskenderun ilçe koji ima 244,970 stanovnika, i površinu od 232 km².[1]
Geografske karakteristike
İskenderun leži u aluvijalnoj ravnici ispod planine Nur Dağları, na istočnoj obali zaljeva Iskenderun[3], udaljen 70 km sjeverno od centra provincije Antiohije.
Današnji Iskenderun je moderan grad, širokih bulevara, novih građevina, dobro povezan autoputem i željeznicom sa ostalim turskim gradovima. Kako je udaljen samo 45 km od regionalnog aerodroma - Hatay (IATA: HTY, ICAO: LTDA) također je povezan redovnim linijama sa Adanom, Ankarom i Istanbulom.[3]
Historija
Na mjestu današnjeg grada je za antike ležala Alexandria ad Issum, koju je osnovao Aleksandar Veliki kao spomen na pobjedu nad Darijem III u Bitci kod Ise (333. pne.).[3]
Luka Iskenderuna bila je za srednjeg i početkom novog vijeka glavni punkt za promet sa Iranom, Indijom i Istočnom Azijom, sve do razvoja alternativnih pomorskih ruta oko Rta dobre nade, i kasnije kroz Sueski kanal. Nakon tog opala je važnost grada, iako je luka nastavila živjeti kao transportni punkt osmanskog vilajeta Alep (danas u Siriji).[3]
Nakon Prvog svjetskog rata od 1918. do 37. Iskenderun je bio glavni grad autonomnog sandžaka - Alexandretta. Jer je odlukom Lige naroda taj dio Turske predan pod francusku upravu.[3]
Nakon povratka okruga pod turski suverenitet, okrug je 1939 preimenovan u Hatay, ali je grad prestao biti administrativni centar, jer je on preseljen u Antiohiju (Antakya).[3]
Modernizacija luke, i još više izbor Iskenderuna kao pomorske baze i vojničkog centra u tom dijelu Sredozemnog mora, osigurali su ubrzani rast grada. Tako da je ubrzo izrasla i industrija; čeličana, tvornica umjetnih gnojiva a uz to i izgradnja naftovoda iz Raman Dağıa, uvjetovali su da je već do 1955. grad prerastao brojem stanovnika Antiohiju.[3]
