Kraljevina Kurdistan
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
.svg)
Kraljevina Kurdistan (kur. Keyaniya Kurdistanê) je bila kratkotrajna samoproglašena kraljevina na sjeveroistoku današnjeg Iraka, oko grada Sulejmanije.
Historija
Samo tri dana nakon početka turskog rata za nezavisnost 19. maja 1919. godine, kadirijski sufija[1] i utjecajni kurdski vođa Mahmud Barzandži iz Sulejmanije[2] podiže ustanak protiv britanske vlasti u Mezopotamiji koji se ubrzo rasplamsava i do Mosula i Arbila. Britanci iskorištavaju svoju premoć u vojnoj tehnologiji i potiskuju pobunjenike koordiniranim korištenjem artiljerije, te kopnenih i zračnih snaga. Već u junu iste godine Barzandži je poražen i uhićen, a 1921. godine prognan je u britansku Indiju[3]. Ipak, u nemogućnosti da se nose sa brojnim segmentiranim kurdskim plemenima kao i zbog straha od turskih teritorijalnih pretenzija na Kirkuk i Mosul, Britanci u septembru 1922. godine vraćaju Barzandžija na vlast s ciljem da im pomogne u ratu protiv Turaka[4]. Došavši na vlast, Barzandži nakon samo dva mjeseca prekida suradnju s Britancima, proglašava se „kraljem Kurdistana”[4] (iako je kontrolirao samo manja područja oko Sulejmanije) i traži vojno-političku potporu Turske kako bi osigurao režim pod turskim protektoratom[5]. Ovaj plan završio je debaklom jer su Britanci sljedeće godine zaustavili turske prodore i uspostavili potpunu kontrolu nad mandatom Mezopotamije (današnji Irak). Barzandži potom bježi iz Sulejmanije u okolne planine i gubi svaki politički utjecaj nad Kurdima[6], a britansko-turske granice se definiraju ugovorom iz Lausanne.
Izvori
Reference
Literatura
- (en) Izady, Mehrdad (1992.). The Kurds: A Concise Handbook. UK: Taylor & Francis. ISBN 0-8448-1727-9.
- (en) McDowall, David (1996.). A Modern History of the Kurds. London: I. B. Tauris. ISBN 1850434166.