Pelago
Pelago je općina od 7,704 stanovnika[1] u Centralnoj Italiji u regiji Toskana.
Pelago | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 43°46′N 11°30′E / 43.767°N 11.500°E | |
| država |  Italija |
| Regija | Toskana |
| Metropolitanski grad | Firenca |
| Frazioni | Bibbiano, Borselli, Carbonile, Campiglioni, Consuma, Ferrano, Diacceto, Fontisterni, Lucignano , Magnale, Pagiano, Palaie, Paterno, Raggioli, Ristonchi, San Francesco, Sant'Ellero, Stentatoio, Massolina, Castello di Nipozzano |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Nicola Povoleri |
| Površina | |
| - Ukupna | 54.79 km²[1] |
| Visina | 309[2] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 50060[1] |
| Pozivni broj | 055[1] |
| Karta | |
  Pelago | |
Geografske karakteristike
Pelago se nalazi udaljen oko 25 km istočno od Firenze, na 350 metara nadmorske visine, na cesti od Arna do opatije Vallombrosa, u kraju vinograda i maslinika. Pojedini zaseoci kao - Consuma leže na visini od 1050 metara, a neka kao San Francesco u dolini.[2]
Historijski centar Pelaga sastoji se od kuća stihijski izgrađenih oko srednjovjekovnog zamka.[2]
Historija
Pelago je prvi put dokumentiran 1089. kao mjesto u kom familija Cattani ima zamak i kao veliki feud grofova Guidi. Pretpostavlja se da su Cattani bili vazali Guidia.[2]Mjesto je bio poprište posljednjih borbi između Gvelfa i Gibelina. Kad je Republika Firenca zavladala i tim krajem, počele su bogatije firentinske familije graditi svoje ladanjske kuće.[2]
Sredinom 13. vijeka, kad je Republika Firenca učvrstila svoju vlast, opala je moć Guidija, pa nastao dugotrajni spor oko vlasništva nad zamkom Pelago. Spor je rješio papa Eugen IV. 1445. odlučivši da su Cattani vlasnici zamka. Dotad je Pelago izrastao u trgovište za poljoprivredne proizvode, ali je ostao u sjeni svog gospodara Firence čiju je sudbinu dijelio.[2]
Za napoleonove Kraljevine Italije- 1808. postao administrativni centar, tu ulogu zadržao je i kasnije.[2]
Privreda
U naselju San Francesco nastalom sredinom 19. vijeka nakon izgradnje ceste početkom 20. vijeka podignute su cementara, pilana, tvornica tjestenine i mlin.[2]Danas se privreda bazira na poljoprivredi (vinogradarstvo, maslinarstvo) i stočarstvu, uz nešto manjih zanatskih firmi.
U zaseoku Castello di Nipozzano postoji veliki vinograd i vinarija familije Frescobaldi.[2]
Pobratimski gradovi
Pelago ima ugovore o pobratimstvu sa slijedećim gradovima[3];
Modautal, Njemačka
Yátova, Španjolska
