Puertollano
Puertollano je grad i općina od 47,881 stanovnika[1] na jugu Španjolske u Autonomnoj pokrajini Kastilja-La Mancha (Provincija Ciudad Real).
Puertollano | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 38°41′N 4°7′W / 38.683°N 4.117°W | |
| Država |  |
| Autonomna pokrajina | Kastilja-La Mancha |
| Provincija | Ciudad Real |
| Vlast | |
| - Alcalde | Mayte Fernández Molina |
| Površina | |
| - Ukupna | 227 km²[1] |
| Visina | 708[1] |
| Stanovništvo (2018.) | |
| - Grad | 47,881[1] |
| - Gustoća | 211.2 stan / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC) |
| Poštanski broj | 13500 |
| Karta | |
  Puertollano Pozicija Puertollana u Španjolskoj | |
Geografske karakteristike
Puertollano se nalazi na jugozapadu Provincije Ciudad Real u dolini rijeke Alcudia, udaljen četrdesetak km jugozapadno od svog administrativnog centra Ciudad Reala.
Puertollano je po broju stanovnika drugi u svojoj provinciji ali je prvi po industrijskoj proizvodnji, i to zahvaljujući petrohemiji i naftnoj industriji koje djeluju u gradu od 1965.[2]
Glavna arterija grada je bulevar San Gregorio, sagrađen u 19. vijeku, koji amblematično oslikava urbani razvoj Puertollanoa, koji se odvijao paralelno s razvojem rudarstva i industrije.[2]
Grad se nalazi na pruzi TGV-a Madrid-Sevilla i na trasi Andaluzijskog autoputa.[2]
Historija
Puertollano je izrastao u 13. vijeku, kad je nakon rekonkviste Kastilja ponovno naseljavana.[2]
Grad je tokom 14. vijeka prosperirao zahvaljujući poljoprivredi i stočarstvu to je prekinuto 1348. epidemijom kuge koja je pustošila Evropu i Španjolsku, i bila naročito žestoka u Puertollanu. Preživjelo je samo 13 stanovnika, koji su se za svoje spasenje molili Djevici Mariji i žrtvovali trinaest krava.[2]
Od 1873. počinje iskapanje ugljena, što je rezultiralo snažnim porastom stanovništva. Grad je veliku ekspanziju imao između 1900. i 1960. ispočetka zbog rudarstva a kasnije petrokemije.[2]
Znamenitosti
Najveća znamenitost je crkva Gospe od Uznesenja iz 16. vijeka, renesanog eksterijera i gotičkog enterijera, koju je skupština Kastilje-La Manche proglasila kulturnim dobrom. Nakon nje slijedi crkva Gospe od Milosti sagrađena 1489. u znak zahvalnosti nakon pošasti kuge, pa trobrodna crkva Soledad iz 14. vijeka.[2]
