Novi imperijalizam

Američki revolucionarni rat (1775–83) i kolaps Španskog carstva u Latinskoj Americi 1820-ih okončali su prvu eru evropskog imperijalizma. Posebno u Velikoj Britaniji ove revolucije su pomogle da se pokažu nedostaci merkantilizma, doktrine ekonomske konkurencije za ograničeno bogatstvo koja je podržavala raniju imperijsku ekspanziju. Godine 1846, Zakoni o kukuruzu su ukinuti i proizvođači su rasli, pošto su propisi nametnuti Zakonima o kukuruzu usporili njihovo poslovanje. Sa ukidanjem, proizvođači su mogli slobodnije da trguju. Tako je Britanija počela da usvaja koncept slobodne trgovine.^[3]

Tokom ovog perioda, između Bečkog kongresa 1815. nakon poraza Napoleonove Francuske i pobede carske Nemačke u Francusko-pruskom ratu 1871. godine, Velika Britanija je požnjela prednosti svoje dominantne vojne i ekonomske sile u Evropi. Kao „svetska radionica“, Britanija je mogla da proizvodi gotovu robu tako efikasno da je obično mogla da proda uporedivu, lokalno proizvedenu robu na stranim tržištima, snabdevajući veliki deo proizvedene robe koju konzumiraju takve nacije kao što su nemačke države, Francuska, Belgija, i Sjedinjenih Država.^[4]

Erozija britanske hegemonije nakon Francusko-pruskog rata, u kojoj je koalicija nemačkih država predvođena Pruskom snažno porazila Drugo francusko carstvo, bila je izazvana promenama u evropskoj i svetskoj ekonomiji i u kontinentalnom odnosu snaga nakon sloma Evropskog koncerta, ustanovljenog od strane Bečkog kongresa. Osnivanje nacionalnih država u Nemačkoj i Italiji rešilo je teritorijalna pitanja zbog kojih su potencijalni rivali bili upleteni u unutrašnje stvari u srcu Evrope u korist Britanije. Godine od 1871. do 1914. bile su obeležene krajnje nestabilnim mirom. Odlučnost Francuske da povrati Alzas-Lorenu, koju je aneksirala Nemačka kao rezultat Francusko-pruskog rata, i rastuće imperijalističke ambicije Nemačke će ove dve nacije održavati u stalnom stanju spremnosti za sukob.^[5]

Ova konkurencija je zaoštrena dugom depresijom 1873–1896, produženim periodom deflacije cena isprekidanim ozbiljnim padom poslovanja, koji je izvršio pritisak na vlade da promovišu domaću industriju, što je dovelo do široko rasprostranjenog napuštanja slobodne trgovine među evropskim silama (u Nemačkoj od 1879. i u Francuskoj od 1881).^[6][7]

Novi imperijalizam na Vikimedijinoj ostavi.

• J.A. Hobson's Imperialism: A Study: A Centennial Retrospective by Professor Peter Cain
• Extensive information on the British Empire
• British Empire
• The Empire Strikes Out: The "New Imperialism" and Its Fatal Flaws by Ivan Eland, director of defense policy studies at the Cato Institute. Архивирано на сајту Wayback Machine (3. март 2016) (an article comparing contemporary defense policy with those of New Imperialism (1870–1914)
• The Martian Chronicles: History Behind the Chronicles New Imperialism 1870-1914
• 1- Coyne, Christopher J. and Steve Davies. "Empire: Public Goods and Bads" (Jan 2007). (PDF) https://web.archive.org/web/20070221033409/http://www.econjournalwatch.org/pdf/CoyneDaviesCommentJanuary2007.pdf. Архивирано из оригинала (PDF) 2007-02-21. г.  Недостаје или је празан параметар |title= (помоћ)Wayback Machine]
• Imperialism - Internet History Sourcebooks - Fordham University Архивирано на сајту Wayback Machine (9. јануар 2010)
• The New Imperialism (a course syllabus)
• -{The 19th Century: The New Imperialismв
• 2- Coyne, Christopher J. and Steve Davies. "Empire: Public Goods and Bads" (Jan 2007). (PDF) https://web.archive.org/web/20070221033409/http://www.econjournalwatch.org/pdf/CoyneDaviesCommentJanuary2007.pdf. Архивирано из оригинала (PDF) 2007-02-21. г.  Недостаје или је празан параметар |title= (помоћ)Wayback Machine]