Вилоятҳои Тоҷикистон

Бар асоси Қонуни конститутсионии Ҷумҳурии Тоҷикистон № 100 аз 4 ноябри соли 1995 «Дар бораи тартиби ҳалли масъалаҳои сохти марзиву маъмурии Ҷумҳурии Тоҷикистон»[1], воҳидҳои марзиву маъмурӣ ва маҳалҳои аҳолишини Ҷумҳурии Тоҷикистон Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон, вилоят, шаҳр, ноҳия, шаҳрак, деҳот ва деҳа мебошанд.Ноҳияҳо деҳавӣ ва шаҳрӣ буда, дар итоати ҷумҳурӣ, вилоят ё шаҳр шуда метавонанд.

Мақолаи асосӣ: Тоҷикистон

Ҳамакнун сарзамини Тоҷикистон (соли 2014)[2] ба чунин воҳидҳо бахш карда шудааст:

НомАҳолӣ
(2022)
ҳазор тан[3]
Паҳноварӣ,
ҳазор км²
Зичии аҳолӣ,
кас/дар 1 км²
Шумораи
ноҳияҳо
Марказ
Душанбе948,80,27 758,04
Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон227,264,13,37Хоруғ
Вилояти Суғд2,77025,295,314Хуҷанд
Вилояти Хатлон3,44424,6117,824Бохтар
Ноҳияҳои тобеи ҷумҳурӣ2,27028,556,213Душанбе

Харитаҳо

Эзоҳ

Нигаред

Сарчашма

Тоҷикистон аз 68 шаҳру ноҳия ва 375 ҷамоъат иборат набошад.