Стефан Банах
Сте́фан Ба́нах (лаҳӣ: Stefan Banach; 30 марти 1892, Краков — 31 августи 1945, Лвов) — риёзидони лаҳистонӣ, профессори Университети Лвов (1924), декани факултети физика ва математикаи ҳамин донишгоҳ, узви вобастаи АИ ҶШС Украина ва АИ Полша
лаҳӣ: Stefan Banach | |
Таърихи таваллуд | 30 март 1892[1][2][3][…] |
Зодгоҳ | |
Таърихи даргузашт | 31 август 1945[4][5][1][…] (53 сол) |
Маҳалли даргузашт | |
Кишвар | |
Фазои илмӣ | риёзиёт ва таҳлили тобеъӣ[d] |
Ҷойҳои кор | |
Дараҷаи илмӣ: | доктори фалсафа[d] (1920) |
Алма-матер | |
Роҳбари илмӣ | Hugo Steinhaus[d] ва Kazimierz Twardowski[d][8] |
Шогирдон | Marceli Stark[d][1], Josef Schreier[d] ва Stanisław Ulam[d] |
Ҷоизаҳо | |
Гуфтовардҳо дар Викигуфтовард | |
Осор дар Викитека | |
Парвандаҳо дар Викианбор |
Таҳқиқот
Банах дар соҳаи таҳлили функсионалӣ таҳқиқот бурдааст. Яке аз соҳаҳои таҳлили функсионалӣ «Фазои Банах» номида мешавад. «Фазои Банах» ё «Алгебраи Банах» алгебраи ассотивист нисбат ба майдони комплексӣ ё ҳақиқӣ. Фазои хаттие, ки дар он функсионалҳои хаттӣ ва операторҳоро меомӯзанд, ба номи Б. машҳур аст (теоремаи Хан-Банах). Ба номи Банах инчунин хориқа (парадокс)-и дучандшавии кура «Хориқаи Хаусдорф — Банах — Тарский» номида шудааст, ки тибқи он кураи сеченаро ба порчаҳо тақсим карда, аз он дуто ҳамин хел кура ҳосил кардан мумкин аст. Теоремаи кашфкардаи ӯ (1922) мавҷудият ва ягонагии нуқтаи сокитро дар аксҳои фазоҳои метрӣ собит мекунад. Теоремаи мазкур дар назарияи муодилаҳои дифференсиалӣ барои исботи мавҷудият ва ягонагии ҳалли баъзе синфҳои муодилаҳо истифода мешавад.
Асари асосии ӯ «Назарияи амалҳои хаттӣ» ба забонҳои полякӣ, фаронсавӣ ва украинӣ нашр гардидааст.
Эзоҳ
Сарчашма
- Банах Стефан // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.