Ҷейрон (ҳамсари Носируддиншоҳ)
Хадиҷахонуми Таҷришӣ (форсӣ: خدیجهخانم تجریشی, шинохташуда ба Ҷейрон форсӣ: جیران ва лақаби Фурӯғуссалтана (ар. فروغالسلطنه; 1831, Таҷриш, Устони Теҳрон — 1860, Теҳрон) — яке аз ҳамсарони маҳбуб ва нахустин маъшуқаи Носируддиншоҳ, подшоҳи Эрон буд.
 | |
| Ном ҳангоми таваллуд | форсӣ: خدیجه خانم تجریشی |
| Таърихи таваллуд | 1831 |
| Зодгоҳ | |
| Таърихи даргузашт | 1860 |
| Маҳалли даргузашт | |
| Кишвар | |
| Пеша | маъшуқа, хонаводаи салтанатӣ |
| Падар | Муҳаммадалихон Таҷришӣ[d] |
| Ҳамсар | Носируддиншоҳ |
.svg){kind=small}
Ном ва табор
Номи Ҷейрон Хадиҷа ва духтари як боғбон ва наҷҷор[1] ба номи Муҳаммадалихони Таҷришӣ аз аҳолии рустои Кӯҳсори Таҷриш дар наздики Шамирони Теҳрон буд. Ӯ пас аз ин, ки бо Носируддиншоҳ издивоҷ кард, ба далели доштани чашмони бузург, тавассути шоҳи «Ҷейрон» хонда шуд. Ҷейрон вожае туркӣ ва ба маънои бачаи оҳу аст.[2] Ҷейрон илова бар як хоҳар[3] ба номи Исмат, соҳиби бародаре ба номи Асадуллоҳи Таҷришӣ буд, ки пас аз издивоҷи ӯ бо шоҳ, дар зумраи фирошон даромад ва пас аз он пешхидмати Носируддиншоҳ шуд.[4] Хоҳарзодаи Ҷейрон Муҳаммад Иброҳим Муфидӣ як паҳлавони машҳури шамиронӣ будааст.