อลิซาเบธ: ราชินีบัลลังก์ทอง

ในปี ค.ศ. 1585 หลังการปกครองนานเกือบ 30 ปี ของสมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 1 แห่งอังกฤษ (เคต แบลนเชตต์) สเปนภายใต้การนำของพระเจ้าเฟลิเปที่ 2 แห่งสเปน (จอร์ดี้ มอลล่า) กษัตริย์ผู้มีศักดิ์เป็นพระเทวัน (พี่เขย) ของสมเด็จพระราชินีฯอลิซาเบธ ผู้ซึ่งเคร่งครัดในศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก ต้องการจะกำจัดพระนางทิ้ง เนื่องจากทรงเห็นว่าพระนางนั้นเป็นโปรเตสแตนต์ เสมือนพวกนอกรีต ดังนั้นจึงได้ทรงสายลับหลายคนเข้าสู่อังกฤษเพื่อหาทางที่จะกำจัดพระนางลงเสีย

ขณะที่สถานการณ์ความสัมพันธ์ระหว่างสเปนกับอังกฤษกำลังตึงเครียด ในอีกทางหนึ่ง พระนางได้ชื่อว่าทรงเป็นราชินีพรหมจรรย์ที่มิเคยได้ผ่านการอภิเษกสมรสกับชายใด มีราชทูตจากหลายประเทศพยายามเสนอตัวเจ้านายของตนเพื่อเป็นคู่อภิเษกกับพระนาง แต่พระนางไม่ปักพระทัยกับชายใด ๆ จนกระทั่งวันหนึ่ง พระนางได้พบกับ เซอร์ วอลเตอร์ ราเลกห์ (ไคลฟ์ โอเวน) นักเดินเรือผู้แสวงหาโลกใหม่ เขาทำให้พระนางทึ่งและสนพระทัยในตัวเขา แต่ราเลกห์ชื่นชอบพระนางในฐานะราชินีเท่านั้น ราเลกห์เพียงต้องการขอพระราชานุญาตให้เดินเรือไปแสวงหาอาณายิคมใหม่ ๆ ในนามของจักรวรรดิอังกฤษ และแอบได้เสียกับ เบสส์ (แอ็บบี้ คอร์นิช) นางกำนัลคนสนิท

ในขณะเดียวกัน สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 แห่งสกอตแลนด์ (ซาแมนธา มอร์ตัน) พระขนิษฐาต่างพระมารดาของสมเด็จพระราชินีฯอลิซาเบธ ผู้ซึ่งมีสิทธิ์ในการที่จะครองบัลลังก์อังกฤษเช่นเดียวกัน ซึ่งถูกควบคุมตัวให้อยู่แต่ในปราสาท ก็ได้ดำเนินแผนลับร่วมกับพระเจ้าเฟลิเปฯ เมื่อการลอบสังหารพระนางฯเกิดขึ้นแต่ล้มเหลว ผู้กระทำการถูกจับกุมตัวได้และซัดทอดมาถึงพระนาง พระนางถูกตัดสิทธิลงโทษด้วยการประหารชีวิตภายในพระราชวัง ซึ่งสมเด็จพระราชินีฯอลิซาเบธ ทรงเศร้าพระทัยเป็นอย่างมาก

การสิ้นพระชนม์ด้วยการถูกสำเร็จโทษของสมเด็จพระราชินีฯแมรีที่ 1 ทำให้พระเจ้าเฟลิเปฯเร่งส่งกองทัพเรืออาร์มาดา อันเกรียงไกรของสเปนเข้าสู่ชายฝั่งอังกฤษ โดยหวังจะจะบุกเข้ามาถึงแม่น้ำเทมส์ ถึงพระนครลอนดอนเมืองหลวง พระนางตัดสินพระทัยทำศึกครั้งนี้ที่เดิมพันด้วยพระชนม์ชีพและบ้านเมือง ทั้ง ๆ ที่มีกำลังพลน้อยกว่า โดยมีเซอร์ฟรานซิส วอลซิ่งแฮม (เจฟฟรีย์ รัช) ขุนนางผู้ภักดีคอยเคียงข้าง

• ชนะเลิศ รางวัลออสการ์ สาขาออกแบบเครื่องแต่งกายยอดเยี่ยม
• ชนะเลิศ รางวัลโทรทัศน์ทองคำ ทีมพากย์ยอดเยี่ยม (ช่อง 7)^[1]

• ข้อมูลจากIMDb

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของภาพยนตร์