Şifalı bitki
Şifalı bitkiler içerdiği çeşitli moleküller ve vitaminler ile insanlar için oldukça faydalı bitkilerdir.[2] Şifalı bitkiler birçok hastalığa iyi geldiği bilinmektedir. Siyatik ağrısı, eklem ağrısı, kas ağrısı, sırt ağrısı, baş ağrısı, kulak ağrısı, diş ağrısı, berelenme, kesik, burkulma, âdet sancısı, böcek ısırması gibi durumlarda ağrıları dindirme özelliğinden dolayı iyi geldiği bilinmektedir.[3]
İlaç olarak bitkilerin kullanımı, insanlık tarihinin en eski tıbbi tekniklerinden biridir. Etnobotanik (bitkilerin geleneksel olarak insanlar tarafından kullanımları) gelecek ilaçları keşfetmek için etkili bir yol olarak kabul edilmektedir.[4] Hekimlerin mevcut ilaçların çoğu aspirin, dijitalisten, kinin ve afyon içeren bitkisel ilaçlar olarak kullanımının uzun bir geçmişi var.[5]
Tarihçe
İlaç olarak bitkilerin kullanımı, yazılı insan tarihinin öncesine kadar dayanır. İnsanlar tarafından kullanılan baharatlar ve otlar birçok tıbbi ilaç ve hastalıkların panzehirleri için kullanılmıştır. Bu ot ve baharatların kullanılması gıda kaynaklı patojenlerin tehdidine bir tepki olarak kısmen geliştirilmiştir. Çalışmalar patojenler en bol olduğu tropikal iklimlerde, yapılan yemeklerin çok baharatlı olduğunu göstermektedir. Bundan sonra, baharat en güçlü antimikrobiyal aktivitiye sahip bitki seçilmiştir.[6] Bütün kültürlerde sebzeler etten daha az baharatlıydı çünkü muhtemelen onlar bozulmaya karşı daha dayanıklıydı.[7] Bu yüzden etler baharatlanarak uzun bir şekilde saklanabiliyordu. Sebzelerin ise genellikle böyle bir ihtiyacı yoktu. Tarihteki baharat yolunun en önemli özelliği de bu idi. Kapalı tohumlu bitkiler (çiçekli bitkiler) çoğu bitki ilaçlarının önemli kaynağı olmuştur. İnsan yerleşimlerinde bulunan çoğu otların, ısırgan ve hindiba gibi otlarında tıbbi özellikleri vardır.[8][9]
Hazırlanışı
Bitkisel materyaller genelde kurutulur ve bu şekilde bir yıl muhafaza edilebilirler. Bitkilerin kurutulması için özel odalar tutulur ve kurumaları beklenir. Bitkiler yağmurlu ve sisli havada toplanmamalı ve ıslatılmamalıdır. Bu onun küflenmesine yol açabilir.[10] Bu süreç önemli olduğu gibi toplanması da önemlidir. Özel kesme teknikleri ile alınan bitkiler çeşitli işlemlerden geçerler. Çabuk bir şekilde etkilerini kaybedebilirler. Genelde bu bitkiler kurutulduktan sonra mümkünse 1 yıl geçmeyecek sürede kullanılmalıdır.[11]