1982 Lübnan Savaşı
1982 Lübnan Savaşı, İsrail Savunma Kuvvetleri'nin güney Lübnan'ı işgal etmesiyle 6 Haziran 1982'de başladı. Askeri operasyon, Abu Nidal'ın silahlı grubundan silahlı kişilerin İsrail'in Birleşik Krallık Büyükelçisi Shlomo Argov'a suikast girişiminde bulunmasının ardından başlatıldı.[1][2][3][4][5]
| 1982 Lübnan Savaşı | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 İsrail  Lübnan Cephesi  Ketaib Partisi Güney Lübnan Ordusu |  Suriye  Filistin Kurtuluş Örgütü Hizbullah (Lübnan)  Emel Hareketi  ASALA  PKK  El-Murabitun  Lübnan Komünist Partisi Tevhid Hareketi | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| Menahem Begin | Hafız Esad Yaser Arafat Abbas Musavi Monte Melkonyan Mahsum Korkmaz | ||||||
İsrail ordusu, Filistin Kurtuluş Örgütü'nün yanı sıra Suriye, solcu ve İslamcı Lübnan güçlerinin yanı sıra ASALA ve PKK'ya da saldırdıktan sonra, Maronit müttefikleri ve kendine özgü Özgür Lübnan Devleti ile işbirliği içinde güney Lübnan'ı işgal etti ve sonunda FKÖ'yü kuşattı. Suriye Ordusu unsurları. Batı Beyrut'ta kuşatılan ve ağır bombardımana maruz kalan FKÖ güçleri ve müttefikleri, Amerika Birleşik Devletleri Özel Elçisi Philip Habib'in yardımıyla ve uluslararası barış güçlerinin korumasıyla Lübnan'dan geçiş müzakerelerini yürüttü. Yaser Arafat başkanlığındaki FKÖ, Haziran 1982'de genel merkezini Trablus'a taşımıştı. İsrail, FKÖ'yü ihraç ederek, Suriye'nin Lübnan üzerindeki nüfuzunu ortadan kaldırarak ve Başkan Beşir Cümeyyil liderliğinde İsrail yanlısı bir Maronit Hristiyan hükümet (daha sonra devrildi) kurarak, bir anlaşma imzalamayı umuyordu.[6] Savaşın yerini Lübnan İç Savaşı aldı, ardından Güney Lübnan Devleti sona erdi ve İsrail Kuvvetleri geri çekildi. Lübnan İç Savaşı, Suriye'nin Lübnan üzerinde tam hakimiyet kurduğu 1990 yılına kadar devam edecekti.[7]