Bluetooth
Bluetooth, sabit veya taşınabilir cihazlar arasında kısa mesafelerde veri aktarımı yapmaya veya kişisel alan ağları (PAN) kurmaya yarayan kablosuz bağlantı standardı.[1] 2,02 GHz ile 2,48 GHz aralığındaki ISM bantlarında UHF radyo dalgalarını kullanır. Genellikle kablolu bağlantılara alternatif olarak, birbirine yakın taşınabilir cihazlar arasında dosya alışverişi yapmak ve müzikçalarlar ile kablosuz kulaklıkları birbirine bağlamak için kullanılır. En sık kullanılan modunda aktarım gücü 2,4 miliwatt ile sınırlı olduğu için kapsama alanı 10 metreyi geçemez.
Bluetooth standardı Bluetooth Special Interest Group (SIG) tarafından yönetilir. Telekomünikasyon, bilgi işlem, ağ ürünleri ve tüketici elektroniği alanlarında 35.000'den fazla şirket gruba üyedir. IEEE, Bluetooth'u IEEE 802.15.1 olarak standartlaştırmış olmasına rağmen artık bu standart üzerinde çalışmamaktadır. Spesifikasyonun gelişiminden, yeterlilik programından ve ticari markaların korunmasından Bluetooth SIG sorumludur.[2] Üreticilerin Bluetooth markasını kullanmaları için Bluetooth SIG standartlarını karşılamaları gerekir.[3] Bluetooth teknolojisiyle ilişkili birçok patent bulunmaktadır. 2009 yılında yaklaşık 920 milyon adet Bluetooth entegre yonga sevk edildi.[4] 2017 itibarıyla bu rakam yılda 3,6 milyara,[5] 2021'de 4,7 milyara ulaştı ve büyümenin her yıl %9 oranında devam edeceği tahmin ediliyor.[6]
Bluetooth ismi Danimarka Kralı I. Harald'ın lakabı olan mavi dişten gelmektedir.
Tarih
Daha sonra Bluetooth olarak adlandırılan "kısa bağlantı" teknolojisinin geliştirilmesi 1989 yılında İsveç'in Lund kentindeki Ericsson Mobile'ın teknik direktörü Nils Ridbeck tarafından başlatıldı. Amaç, Johan Ullmann'ın 1989-06-12'de yayınlanan SE 8902098-6 ve 1992-07-24'te yayınlanan SE 9202239 numaralı iki buluşuna göre kablosuz kulaklıklar geliştirmekti. Niels Ridbeck, Tord Wingren'i spesifikasyon için, Hollandalı Jaap Haartsen ve Sven Mattisson'u da geliştirme için görevlendirdi.[7] Her ikisi de Lund'daki Ericsson'da çalışıyordu. Ana tasarım ve geliştirme 1994'te başladı ve 1997'de ekip uygulanabilir bir çözüme sahip oldu.[8] 1997'den itibaren Erjan Johansson proje yöneticisi oldu ve teknoloji ve standardizasyonu destekledi.[9]
Uygulama
Bluetooth, altta 2 MHz genişliğinde ve üstte 3,5 MHz genişliğinde koruma bantları dahil olmak üzere 2,402 ile 2,480 GHz veya 2,400 ile 2,4835 GHz arasındaki frekanslarda çalışır.[10] Bu, küresel olarak lisanssız (ancak düzenlenmemiş) 2,4 GHz kısa menzilli endüstriyel, bilimsel ve tıbbi (ISM) radyo frekans bandındadır. Bluetooth, frekans atlamalı spektrum genişletme adı verilen bir radyo teknolojisi kullanır. Bluetooth, iletilen verileri paketlere böler ve her paketi belirlenmiş 79 Bluetooth kanalından biri üzerinden iletir. Her kanal 1 MHz'lik bir bant genişliğine sahiptir. Uyarlanabilir frekans atlama (AFH) etkinken tipik olarak saniyede 1600 geçiş gerçekleştirir.[11] Bluetooth Low Energy, 40 kanalı barındıran 2 MHz'lik bir aralık kullanır.[12]