Brezilya mutfağı

Brezilya mutfağı, Avrupa, Afrika ve Kızılderili mutfaklarının etkilerini taşır.^[1] Ülkenin yerli halkının çeşitliliği, göçmen nüfusu ve ayrıca büyük yüzölçümü nedeniyle bölgeden bölgeye ciddi farklılıklar gösterir. Bu, karakteristiğini bölgesel farklılıkların korunmasından alan bir ulusal mutfak kültürü yaratmıştır.^[2]

Brezilyalı yerlilerin kullandığı ilk malzemelerden bazıları manyok, guarana, acai üzümü, cumaru, kaju ve tucupiydi.^[3] Zaman içinde meydana gelen göçlerle Brezilya'ya göçmenlerin özgün yemekleri de taşındı; bu da eksik malzemelerin yerini bölgesel mutfaktaki karşılıklarıyla doldurdu. Örneğin tahıl ağırlıklı beslenen Avrupalı göçmenler, Brezilya mutfağına şarabı, yapraklı sebzeleri ve süt ürünlerini kazandırdı. Patates olmadığında tatlı manyoğu onun yerine nasıl kullanabileceklerini keşfettiler.^[4] Amerika kıtasına esir olarak getirilen Afrikalılar, Brezilya'nın kıyı şehirlerinin mutfak kültürünün gelişmesine katkı sağladı. Japon göçmenler, Brezilya'nın bugün Asya mutfağıyla birlikte paylaştığı yemeklerin çoğunu Brezilya'ya getirdi.^[5]

Manyok (yöresel olarak mandioca, aipim, macaxeria gibi isimlerle anılır), yam adlı kök bitkileri ve acai, cupuaçu, mango, papaya, guava, portakal, maruçya, ananas, hog plum meyveleri; yöresel mutfaklarda kullanılan malzemelerdir.

Brezilya'nın bazı tipik yemekleri, ülkenin geleneksel yemeği olarak bilinen feijoada^[6] ve beiju, feijão tropeiro, vatapá, moqueca, polenta gibi yöresel yemeklerdir.^[7]