Confessions on a Dance Floor

Confessions on a Dance Floor albümü 1970'lerin disko, 1980'lerin elektropop ve günümüzün modern kulüp müziğini birleştirir. Albümün gelişimi sırasında Madonna, şarkılarda disko ögeleri kullanmaya karar verdi, ancak geçmiştekileri yeniden yapmayı amaçlamıyordu, bunun yerine Bee Gees ve Giorgio Moroder gibi sanatçılara övgülerini sunmayı tercih etti.^[1] Şarkılar Madonna'nın aşk, şöhret ve din hakkındaki düşüncelerini yansıttığından albümün adı Confessions on a Dance Floor konuldu.^[2] Bu albüm, kendisinin 2003 çıkışlı önceki stüdyo kaydı American Life'ın zıddı olarak gelişti.^[2] American Life albümündeki şarkılar Amerika toplumuna yönelik sert eleştiriler içeriyordu.^[2] Ancak Madonna bu çalışmasında farklı bir yöne doğru yol almaya karar verdi. Gelişimle ilgili olarak şunları söyledi:

"American Life'ı yazdığımda çevremdeki dünyada neler olup bittiğiyle ilgili çok tedirgin oldum. [...] Kızdım. İçimde, kurtulmak istediğim bir sürü şey vardı. Bir sürü siyasi açıklama yaptım. Ama şimdi, sadece eğlenmek istediğimi hissediyorum; dans etmek istiyorum, neşeli hissetmek istiyorum. Ve diğer insanlara da aynı şeyleri hissettirmek istiyorum. Çevremizde pek çok delilik var ve ben insanları mutlu etmek istiyorum."^[2]

Madonna çalışmalara, daha önceden sekizinci stüdyo albümü Music'in (2000) yapımında görev alan Mirwais Ahmadzaï ile başladı.^[2] Ancak bu iş birliği Madonna'nın istediği şekilde ilerlemedi. Madonna, bu durumdan şu şekilde bahsetti: "[Yapımcı] Mirwais de çok politik ve entelektüel. Onun da ciddi bir beyni var. Yaptığımız, oturup sürekli siyaset konuşmak oldu. Bu sebepten ötürü istediğim müziğe yol almak için ondan yardım alamadım. Doğrudan duygularımı yansıttığım müziklerimin öfkeli bir yönü olduğunu düşünüyorum."^[1] Dolayısıyla Mirvais ile parçaları kaydettikten sonra Madonna, projeyi durdurdu ve yeniden başlatmaya karar verdi. Yeni projelerinde çalışacağı kişi olarak iki konser turnesinin videolarında müzik yönetmeni olarak görev alan, American Life albümündeki bir şarkının oluşumuna yardım eden Stuart Price'ı seçti.^[2]

American Life yayımlandıktan sonra 2004'e gelindiğinde Madonna, iki farklı müzikal üzerinde çalışmaya başladı: Kesin olmayan Hello Suckers adlı proje ve ölüm döşeğindeyken hayatını gözden geçiren bir kadın olarak kendisini anlattığı diğer proje. İkinci proje için daha önceden "Love Profusion" klibini yöneten Luc Besson ile fikir alışverişi yapmaya başladı.^[3][4] Ayrıca Patrick Leonard, Ahmadzaï ve albüme disko şarkıları yazması için seçilen Price ile birlikte yeni şarkılar yazmaya koyuldu.^[5][6] Bu sıralarda Besson ile yaptığı çalışmanın yazılmış metinlerini beğenmedi ve projeyi çöpe attı.^[5] Durum böyle olunca, iptal olan proje için geliştirilen kompozisyonları Price ile birlikte yeni albüm için kullanmaya karar verdi.^[2] Madonna'ya göre, I'm Going to Tell You a Secret belgeselinde siyasi görüşlerine yer verdiği için önceki albümündeki siyasi duygulardan yeni albümü için ayrılması kolay oldu:

[Belgeselin yönetmeni] Jonas Åkerlund ile çalıştığımız düzenleme odasından çıkıp aynı zamanda filmin müziklerinin miksini yapan Stuart ile çalışmaya gidiyordum. Tam anlamıyla bir ileri bir geri koşturuyordum. Hepimiz aralıksız birlikteydik. 350 saatlik filmi iki saate indiriyorduk. Filmin pek çok ciddi yönü var. Kafa boşaltmaya ihtiyacım vardı. Stuart'ın yanına gittiğimde ve çatısına çıktığımızda 'Tatlım, ben dans etmek istiyorum.' modundaydık. Mutlu, aptal ve neşeli olmak istedim. Kendimi ve diğer insanları bu albümle sevindirmek istedim. Yani evet, özünde ciddi olan yeni albümüm yaptığım diğer tüm şeylere bir tepkiydi. Umarım bu yüzeysel bir albüm yapmak istediğim anlamına gelmez, çünkü öyle değil. Albümümü dinleyen insanların gülümsemesini istiyorum. Albümün beni de gülümsetmesini istiyorum.^[1]

Billboard'la yaptığı bir röportajında Madonna, kayıtların bir fikir alışverişi durumu içinde yapıldığından bahsetti. Ona göre Price, şarkılar için bütün gece ayakta kalıp çalıştı. Buna kendisinin gerçek bir DJ oluşu yardım etti ve bu durumu tüm gece uyanık kalmakta kullandı.^[1] Ayrıca Madonna bestelerinin diğer yönleri üzerinde çalışma şansını da elde etti. Madonna, Price ile zıt karakter özelliklerine sahip olduğunu ve bu zıtlıkların da iş birliğine yardımcı olduğunu belirtti.^[2] Albümdeki şarkıların çoğu Price'ın evinde kaydedildi.^[7] Madonna, kayıt sürecinden şöyle bahsetti:

"Kayıtları onun evinde yaptık. Ben sabah giderdim ve Stuart çoraplı ayaklarıyla kapıyı açardı – tüm gece ayakta kalmıştı. Ona bir fincan kahve götürmek istemiştim ama şunu söyledim, 'Stuart, evinde bir karışıklık var, dolapta hiç yiyecek yok.' Sonra ona yiyecek bir şeyler getirmesi için benim evimden birini çağırdım. Ve tüm gün çalıştık. Biz çok garip bir çiftiz."^[7]

2004 yılındaki Re-Invention World Tour adlı turnesinde dünyayı beraber dolaşması sayesinde Price ile olan dostluğunun güçlenip ilerlediğini ifade eden Madonna, bu dostluğun kayıttaki ilişkisine de yansıdığını ve kayıtların alışılagelmiş resmî iş birliklerinden ziyade abla-kardeş türü bir şekilde gerçekleştiğini söyledi.^[1]

Confessions on a Dance Floor tamamen bir dans, elektronik ve disko albümüdür,^[8][9][10] bir DJ tarafından bestelenen gece setleri gibi yapılandırılmıştır. Müzikler hafifçe ve mutlu şekilde başlar, ilerledikçe kişisel duygular ve "itiraflar" içeren sözlerle birlikte yoğunlaşır.^[1][8] Madonna durumla ilgili olarak, "[bu durum] kaydımın yönü. Amacımız buydu, partinizde veya arabanızda çalmanız için bir kayıt oluşturmak, bir balatla karşılaşıp atlamak zorunda değilsiniz. Durmaksızın devam eder." sözlerini söyledi.^[2] Şarkıcı albümde çeşitli örnekler kullandı ve disko sanatçılarının müziğini kaynak aldı. Albümün açılış şarkısı "Hung Up", ABBA'nın 1979 hiti "Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight)"dan alınan örneği içerir. Madonna, örneği kullanmak için şarkının bestecileri Benny Andersson ve Björn Ulvaeus'a özel bir mektup yazdı, mektup sonucunda kendisine izin verildi.^[11] Pet Shop Boys, Depeche Mode ve Daft Punk gibi disko müziği sanatçılarının yanı sıra disko hitleri olan Parisli DJ Cerrone albümde kaynak alındı.^[2] Albümdeki "Forbidden Love", Madonna'nın altıncı stüdyo albümü Bedtime Stories'deki bir şarkıyla aynı adı taşır.^[2] Kendi şarkısında tekrar aynı adı kullanması hakkında Madonna şunları söyledi:

"Hepsini bilerek yaptım. [...] Demek istediğim o ki, eğer birinden izinsiz alıntı yapacaksam bu ben de olabilirim, değil mi? Kendimden çalma hakkını elde ettiğimi düşünüyorum. 'Yetenekliler ödünç alır, zekiler çalar.' [...] Bakalım daha ne kadar klişe ekleyebileceğim. Aynen öyle. İlk başta sadece ima ediyordum fakat daha sonra olduğu gibi söyledim. Artık dikkatinizi çektiğime göre size söyleyeceğim şeyler var."^[1]

Albümde titreşimli ritimler içeren "Isaac" şarkısı bulunur, albümün balata yakın olan tek şarkısı olarak kabul edilir.^[2] Şarkı, İsrailli bir grup haham tarafından kendi dinlerine küfür sayılarak ağır şekilde eleştirildi. Şarkının on altıncı yüzyıldaki Kabbala bilgini Ishak Luria hakkında olduğu iddia edildi.^[7] Aslında şarkının adı, Yemen İbranicesi şiir Im Nin'alu'dan alınan bölümü seslendiren konuk vokalist Yitzhak Sinwani'nin katılımından sonra kararlaştırıldı. Başlangıçta Madonna, temelinde gitmesine izin verme fikri yatan şarkıya "Fear of Flying" adını vermeyi düşündü.^[1] Fakat daha sonra şarkıya Sinwani'nin adının İngilizcedeki karşılığı olan "Isaac" adını verdi.^[7] Şarkının gelişimi ve hahamlar tarafından kınanması ile ilgili olarak şunları söyledi:

"Henüz şarkıyı duymadan İsrail'deki bir grup hahamın dine hakaret ettiğimi iddia etmesinin ne kadar saçma olduğunu anlıyorsunuz, değil mi? Ve daha sonra medyadaki herkes sanki bu doğruymuş gibi davranıyor. Bu biraz garip. Fakat daha garip olanı şarkının hahamların iddia ettiği gibi Isaac Lurier [sic] hakkında olmaması. Parça adını şarkının bir bölümünü Yemen lehçesiyle söyleyen Yitzhak Sinwani'den alıyor. Şarkı için bir ad bulamadım. Bu yüzden "Isaac" ["Yitzhak"ın İngilizce çevirisi] adını verdim. Hınzır hahamların akıllarının çalışma şekli ilginç. [...] Yitzhak şarkıda 'Tüm cömert insanların evlerinin kapıları sana kapanırsa, cennetin kapıları her zaman açık olacak.' diyor. Bu sözler yaklaşık 1.000 yıllık. [...] O benim eskiden beri arkadaşım. Daha önce bir kayıt yapmadı. Güzel şarkıcıların neslinden geliyor. Stuart ve ben bir gün stüdyoya gelmesini rica ettik. 'Seni kaydedeceğiz. Bununla ne yapacağımızı bilmiyoruz.' dedik. O kusursuz biri. Tek seferde hiç kötü nota çıkarmadan işi bitirdi. Mikrofona bile ihtiyacı yok. Söylediği şarkılardan birini aldık ve ben Stuart'a 'Bunları kullanalım. Bir nakarat oluştururuz ve daha sonra ben buna uygun söz yazarım.' dedim. Şarkı böyle ortaya çıktı."^[1]

Albümdeki şarkılarının sözleri Madonna'nın müzikal tarihini birleştirir ve itiraflar formunda sunar. "Hung Up", Madonna'nın 1989'da Like a Prayer albümünde Prince ile yaptığı "Love Song" düetinden sözler içerir. "How High", Madonna'nın sekizinci stüdyo albümü Music'te yer alan "Nobody's Perfect" ve "I Deserve It" şarkılarına değinir. "Push"un sözleri, onun sınırlarını genişleten ve ona meydan okuyan kişiye teşekkür hakkındadır, ayrıca The Police'in "Every Breath You Take" şarkısından ögeler içerir. Diğer şarkılardan "Sorry", adının on farklı dilde söylenişini içerir. "I Love New York", Madonna'nın şehri bir kişi hâline büründürerek yaptığı övgülerden oluşur.^[2] Bunların yanı sıra, şarkılarda başarı ve ün ("Let It Will Be") ile geçmiş, günümüz ve gelecek ("Like It or Not") hakkında da konuşulur.^[7]

Profesyonel değerlendirmeler
Toplam derece
Kaynak	Derece
Metacritic	80/100[12]
Eleştiri dereceleri
Kaynak	Derece
AllMusic	[13]
BBC Music	Olumlu[8]
Billboard	Olumlu[14]
Entertainment Weekly	B+[15]
The Guardian	[16]
Observer Music Monthly	[17]
Rolling Stone	[18]
Slant Magazine	[19]
Stylus Magazine	A−[20]
Time	Olumlu[21]

Confessions On a Dance Floor müzik eleştirmenlerinden olumlu geri dönüşler aldı, 28 profesyonel eleştirmenin eleştirisini esas alan Metacritic tarafından 80/100 notuna layık görüldü.^[12] Billboard dergisinden Keith Caulfield, Confessions için "Pop'un Kraliçesi formuna tekrar hoş geldi." açıklamasını yaptı.^[14] AllMusic'ten Stephen Thomas Erlewine, Confessions'ın şarkıcının bir emektar müzisyen gibi olduğundan bu yana "dans kulüpleri ya da diğer bir deyişle, Madonna'nın çekirdek izleyicisi" için kaydettiği ilk albüm olduğunu yazdı.^[13] BBC'den Alan Braidwood, "[bu] Madonna'nın 15 yıldır yaptığı en ticari albümü ve büyüleyici" şeklinde bir tanımlama yaptı.^[8] Entertainment Weekly'den David Browne, "İtiraflar nadiren olsa da, tüm tavırlar baş döndürücü ve anlık" dedi.^[15] The Guardian'dan Alexis Petridis, albüm için "temel değerlere dönüş olabilir ama Confessions on a Dance Floor konusunda hâlâ bir yiğitlik var." sözlerini söyledi.^[16] Observer Music Monthly'den Peter Robinson, albümün Madonna'nın True Blue (1986) ve Like a Prayer (1989) albümlerinin yanında yer aldığını belirtti. Yapımcı Stuart Price'la ilgili olarak ise, "Açıkçası Confessions Madonna olmadan var olamazdı ama Price'sız çalınamazdı." sözlerini ekledi.^[17] Pitchfork Media'dan Stephen M. Deusner, "Madonna yine kendini yeniden keşfediyor ve neredeyse kendini gömmüş oluyor." dedi. Deusner'a göre, müzik şarkıcının genç görünmesini sağlıyor. Albüm, ilk yarısında "I Love New York"a kadar kendini güçlü hissettirdi, ikinci yarıda ise "pop ciddiyetsizliği ve manevi ağırlık arasındaki hassas denge kaybedildi."^[9]

Stylus Magazine'den Thomas Inskeep, albümün "Madonna'nın 1983 çıkışlı kendi adını taşıyan çıkış albümünden bu yana en saf ritim odaklı albümü" ve "şüphesiz Ray of Light'tan bu yana en iyi çalışması." olduğunu bildirdi.^[20] The New York Times'tan Kelefa Sanneh ise "coşkulu" olarak nitelendirdi.^[22] PopMatters.com'dan Christian John Wikane, albümün "elli yaşına yaklaşan Madonna'nın popüler müziğin gittikçe genişleyen manzarasında hayati bir güç olduğunu kanıtladığını" ifade etti.^[23] The Village Voice'tan Joan Morgan, "Madonna, Confessions on a Dance Floor ile sonunda müzikal temelini buldu. Kesinlikle yılın dans kaydı olan albüm, etkileyici bir öz güvenle deneyimlenen ve Madge'e köklerini veren 80'lerin New York kulüp sahnesinin flaşla aydınlatılmış şehvetine neredeyse kusursuz bir saygı." dedi.^[24] Time dergisinden Josh Tyrangiel, "Dans müziğinde sözcükler tekrar edilmek, bükülmek, gizlenmek ve diriltilmek için var. Bunların o an kulağa nasıl geldiği, anlamından çok daha önemli ve Madonna bunu herkesten daha iyi biliyor. Confessions on a Dance Floor 56 dakikalık enerjik anlardan meydana geliyor. Olumlu anlamda aptal hissetmenize neden olacak." dedi.^[21] Slant Magazine'den Sal Cinquemani, albümden etkilendi ve "Price'ın da yardımıyla Madonna, [...] duygusal, en azından öykü tarzında bir gelişme bölümü ile bir dans-pop yolculuğu yaratmakta başarılı oldu." ifadesini kullandı.^[19] Ayrıca albümü Avustralyalı şarkıcı Kylie Minogue'un yedinci stüdyo albümü Light Years (2000) ile kıyasladı ve "Kylie Minogue'un disko esintili 2000 yılındaki dönüş albümü Light Years ile kıyaslamalar kaçınılmaz." dedi.^[19] Rolling Stone'dan Alan Light, albümün "Madonna'nın ritmin gücüne olan inancını kaybetmediğini" gösterdiğini açıkladı. Fakat "Confessions on a Dance Floor şarkıcının eski muhteşem kulüp hitleri gibi zaman boyu değerini koruyamayacak ama amacını kanıtlıyor. Eskiden Rakim'in yaptığı gibi Madonna hâlâ kalabalıkları harekete geçirebiliyor." yorumunu yaptı.^[25] About.com'dan Jason Shawhan, albümü şarkıcının True Blue'dan (1986) beri yaptığı en eğlenceli albüm olarak değerlendirdi.^[26]

Confessions on a Dance Floor 40 ülkede bir numaraya yükseldi ve en fazla ülkede bir numaraya yükselen albüm olarak 2007 Guinness Dünya Rekorları'na girdi. ABD'de Billboard 200 listesine ilk haftasında 350.000 kopya satarak bir numaradan giriş yaptı. Böylece bu listeye bir numaradan giren üçüncü ardışık Madonna albümü olmasının (ilk ikisi Music ve American Life) yanı sıra şarkıcının bu listedeki altıncı bir numaralı albümü oldu.^[27] Nielsen SoundScan verilerine göre 2010 yılına kadar Amerika'da 1,703 milyondan fazla kopya sattı.^[28] 14 Aralık 2005'te, bir milyonu aşkın kopya satması sayesinde Amerika Kayıt Endüstrisi Birliği (RIAA) tarafından platin sertifika ile ödüllendirildi.^[29] Avustralya'da, 21 Kasım 2005 tarihli listeye bir numaradan dahil oldu.^[30] Ülkede 140.000 sipariş alması üzerine Avustralya Kayıt Endüstrisi Birliği'nden (ARIA) platin sertifika aldı.^[31] Kanada'da ilk haftasında 74.000 satış gerçekleştirerek ülkenin ulusal listesine bir numaradan giriş yaptı.^[32]

Birleşik Krallık'ta yayımlanan UK Albums Chart'a da bir numaradan giriş yapan albüm, bu unvana sahip olan dokuzuncu Madonna çalışması oldu ve Official Charts Company'ye göre Mayıs 2008'e kadar 1.288.213 kopya sattı.^[33] Aynı haftada, çıkış single'ı "Hung Up" ise single listesinde zirveye oturdu. Confessions on a Dance Floor, kendisinden önce Birleşik Krallık'ta bir numara olan ardışık dört Madonna albümünün beşincisi oldu.^[34] Bunların yanında Avrupa listelerinde de bir numaraya yükseldi ve 13 Eylül 2006'da Uluslararası Fonogram Endüstrisi Federasyonu'ndan (IFPI) dört kez platin sertifika aldı.^[35] İrlanda'da albüm en fazla üç numaraya ilerleyebildi.^[36] Fransa'da 113 numaradan listelere giriş yaptı ancak sonraki hafta 112 numara birden sıçrayarak zirveye oturdu.^[37][38] Avrupa kıtasındaki diğer ülkelerden Almanya, Avusturya, Belçika (Flandre ve Valonya), Danimarka, Finlandiya, İspanya, İsveç, İsviçre, Macaristan, Noveç, Polonya ve Yunanistan'da da bir numaranın sahibi oldu.^[39] Confessions on a Dance Floor 2005'in son bir buçuk ayında piyasaya sürülmüş olmasına rağmen, Uluslararası Fonogram Endüstrisi Federasyonu'na göre dünya çapında 6,3 milyon kopya satarak yılın en çok satan altıncı albümü oldu.^[40] Uluslararası Fonogram Endüstrisi Federasyonu, 2005'te dünya çapında en çok satan ilk on albümden biri olması sayesinde albüme Hong Kong'da dağıtılan Altın Disk Ödülleri'nden birini verdi.^[41] 2008 itibarıyla albümün dünya çapındaki satışı 12 milyona ulaştı.^[42]

Albüm, Madonna'ya çeşitli ödüller kazandırdı. 2006 BRIT Ödülleri'nde şarkıcı, "En İyi Uluslararası Kadın Solo Sanatçı" ödülünü kazandı.^[43] Ayrıca 2006 Dünya Müzik Ödülleri'nde "Dünya'nın En Çok Satan Pop Sanatçısı" ve "En Çok Satan Amerikalı Sanatçı" ödüllerinin sahibi oldu.^[44] 2006 MTV Video Müzik Ödülleri'nde çıkış single'ı "Hung Up" beş dalda aday gösterildi.^[45] Madonna, 2006 MTV Avrupa Müzik Ödülleri'nde ise "Yılın Albümü", "En İyi Pop Videosu" ve "En İyi Kadın Sanatçı" dallarında aday gösterildi.^[46] Confessions on a Dance Floor, Grammy Ödülleri'nin 2007 töreninde En İyi Dans/Elektronika Albüm dalında ödül aldı ve Rolling Stone tarafından 2005 yılının en iyi yirmi ikinci albümü olarak gösterildi.^[47][48]

"Hung Up", albümün çıkış single'ı olarak 17 Ekim 2005'te dinleyiciyle buluştu. Eleştirmenlerden olumlu geri dönüşler aldı, kimisi Madonna'nın 2003 çıkışlı American Life albümüyle düşen popülerliğinin bu çalışma sayesinde yeniden yükseleceğini ifade etti.^[49] Şarkıcının aynı tarzdaki parçalarıyla karşılaştırıldığında o güne kadar yaptığı en iyi dans parçası olduğu söylendi. Ek olarak, ABBA'dan alınan ses örneğinin şarkıya etkili bir şekilde adapte edilmesi övüldü.^[50] "Hung Up" dünya genelinde ticari başarı elde etti, 41 ülke listelerinde bir numaraya yerleşti ve albümle birlikte Guinness Dünya Rekorları'na girdi.^[51] Amerika Birleşik Devletleri'nde ilk on içine girerek Madonna'nın Elvis Presley gibi ilk on içine giren 36 şarkısı olmasını sağladı.^[52] Şarkıya çekilen video klip genel olarak John Travolta'nın film ve danslarına bir övgüdür. Johan Renck tarafından yönetilmiştir, Madonna bir bale stüdyosunda pembe kıyafetiyle dans eder, buradan yedek dansçılarla bir oyun salonunda dans etmek için ayrılır. Ayrıca, parkour özellikli sahneler de içerir.^[53]

"Sorry", albümün ikinci single'ı olarak 28 Şubat 2006'da yayımlandı. Olumlu eleştiriler toplayan parça, Confessions on a Dance Floor albümündeki en güçlü şarkı olarak gösterildi.^[54] Ayrıca şarkının disko etkileri taşıyan vuruşları Madonna'nın eski dans şarkılarıyla karşılaştırıldı.^[26] Ticari başarı elde ederek Birleşik Krallık, İspanya, İtalya ve Romanya listelerinde bir numaraya yükseldi; Birleşik Krallık'ta bir numara olan on ikinci Madonna single'ı oldu. Bir düzineyi aşkın ülkenin listesinde ise ilk on hit şarkı arasında yer aldı.^[55][56][57] Ancak, Amerika Birleşik Devletleri radyolarında az çalınması sebebiyle daha az ticari başarı elde etti, buna rağmen Billboard'un dans parçaları listesinde zirveye oturdu.^[58] Şarkının video klibi, "Hung Up" video klibinin devamı olarak çekildi. Madonna ve dansçılarının bir minibüsle şehir etrafında dolaştıkları klip, tekerlekli patenler üzerinde dansları ve şarkıcının bir kafes içindeki bir grup erkekle mücadelesini içerir.^[59]

"Get Together", albümün üçüncü single'ı olarak 6 Haziran 2006'da Warner Bros. Records tarafından yayımlandı. Şarkının single olarak yayımlanması, albümün en çok indirilen üçüncü parçası olması sayesinde kararlaştırıldı. Ayrıca yayımlanma, Madonna'nın Confessions Tour adlı turnesinin başlangıç tarihine denk getirildi.^[60][61] "Get Together" ile ilgili olarak eleştirmenler, Madonna'nın şarkılarda klişe yorumları pop sloganı haline çevirmesi yeteneğine iltifat etti.^[19] Şarkı, ABD dans listelerinde başarı yakaladı ancak Hot 100 listesine giremedi.^[62] Avustralya, Birleşik Krallık, Kanada ile İtalya'da ise ilk on içine girdi ve İspanya'da bir numaraya yükseldi.^[63][64] Video klibi, Madonna'nın Londra Koko Club'daki performansının görüntülerinden oluştu, ancak görüntüler animasyonlarla görsel olarak gerçeğinden farklı bir hâle sokuldu.^[65]

"Jump", albümün dördüncü ve son single'ı olarak 31 Ekim 2006'da yayımlandı. Eleştirmenler şarkıya ve güçlendirici temasına olumlu eleştiriler sundu.^[14] Şarkı bazı Avrupa ülkelerinde ilk on içine girdi, İtalya ve Macaristan'da bir numara oldu. Amerika Birleşik Devletleri'nde Billboard'un bazı dans listelerinde zirveye oturdu ancak Hot 100 listesine dahil olamadı.^[66] "Jump" video klibi için Madonna, bob stili sarı peruk taktı ve deri elbise giydi. Neon bir dizi önünde şarkıyı seslendirdi. Klipte bazı dansçılar parkour performansı sergiledi.^[67]

Albümü tanıtmak için Madonna, 2005 MTV Avrupa Müzik Ödülleri'de ve 2006 Grammy Ödülleri'nde sahne aldı.^[68] Albümdeki şarkılarından bazılarını, Hung Up Promo Tour kapsamında Londra'daki Koko Club ve G-A-Y mekânlarının yanı sıra ABD, Almanya, Fransa ve Japonya'da da seslendirdi. "Hung Up", "Get Together", "Sorry", "I Love New York", "Ray of Light", "Let It Will Be" ve "Everybody" bu şarkılara dahildi.^[69] Mayıs 2006'da başlatılan Confessions Tour ile albüm tanıtımı genişletildi. Turne, yalnızca ABD'de $194,7 milyon hasılat yaptı^[70] ve o güne kadar yapılan kadın sanatçı turnelerinden en çok hasılat elde edeni oldu.^[71] Ayrıca, Pollstar Konser Endüstrisi Ödülleri'nden "En Yaratıcı Sahne" ödülünü, Billboard Turne Ödülleri'nden "En Fazla Hasılat" ödülünü aldı.^[72][73] Bunların yanı sıra Confessions Remixed adlı bir remiks albümü, sınırlı plak sürümüyle birlikte yayımlandı.^[74] Japonya'da ise 23 Ağustos 2006'da Confessions on a Dance Floor – Japan Tour Special Edition (CD+DVD) satışa sunuldu. Çalışma Oricon listesinde 27 numaraya kadar yükseldi ve 12 hafta listede kaldı.^[75]

Diğer düzenlemeler

Notlar^[80]

• "Hung Up", Benny Andersson ve Björn Ulvaeus tarafından yazılıp bestelenen ABBA şarkısı "Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight)"den alınan örnekleri içerir.
• "Get Together" başlangıçta Anders Bagge ve Peer Åström tarafından üretildi. Ayrıca Stardust'ın "Music Sounds Better With You" şarkısından örnekler içerir.

• CD — 12 şarkılı albüm
• CD Sınırlı Deluxe Basımı — 13 şarkı, Aralık 2005'te yayımlandı. 'Fighting Spirit' bonus şarkısı ve Steven Klein'ın çektiği fotoğraflardan oluşan 40 sayfalık fotoğraf kitabı; albümdeki "Like It or Not" şarkısının sözlerini barındıran 80 sayfalık boş dergi kitap; bir aylık ücretsiz ICON hayran sitesi üyeliği, benzersiz kılıf muhafazası. Bonus şarkı dahil tüm şarkılar aralıksız çalar.
• Dijital Sürüm — dijital ortamda indirilebilen 12 şarkı, tüm şarkılar ayrı ve geçiş yok.
• Dijital Non-Stop Mix - dijital olarak indirilir, 12 şarkı birleştirilmiştir tek şarkı halinde çalınır.
• iTunes Non-Stop Mix — dijital olarak indirilir, 12 şarkı birleştirilmiştir tek şarkı halinde çalınır. Ayrıca "Hung Up" video klibini de içerir.^[81]
• Sınırlı Üretim İkili Pembe Plak Set
• Confessions Remixed — Stuart Price tarafından yapılan remikslerin promosyon amaçlı plak seti, yalnızca 3000 adet basılıp 11 Nisan 2006'da yayımlandı.^[82]
• Japonya Turne Basımı — 2006'da Confessions Tour promosyonu için yeniden yayımlandı, 12 şarkılık CD ile bonus DVD'yi içerir, Bonus DVD'de "Hung Up" ve "Sorry" video klipleriyle kamera arkaları yer alır.

• Madonna – Ana vokaller, arka vokaller, Yapımcı
• Stuart Price – Yapımcı, klavyeler, synthesizerler, vocoderlar, programlama, sıralama, örnekler
• Roberta Carraro – klavyeler, bas, davullar, armonika
• Yitzhak Sinwani – ek vokaller ("Isaac")
• Monte Pittman – gitar
• Magnus "Mango" Wallbert – programlama
• Fotoğraflar – Steven Klein
• Sanat yönetmeni ve grafik tasarım – Giovanni Bianco
• Yasal dokümanlar – Grubman Indursky
• Menajer – Guy Oseary ve Angela Becker
• Miks – Mark "Spike" Stent; Olympic Studios ve Record Plant Studios, Los Angeles ("Forbidden Love"ın miksajı Stuart Price tarafından Shirland Road'da yapıldı)
• Kayıt – Stuart Price; Shirland Road ("How High" ve "Like It or Not" Murlyn Studios, Stockholm'de kaydedildi; "Future Lovers" Mayfair Studios'ta kaydedildi)
• Yardımcı mühendis – Alex Dromgoole
• Olympic'te ikinci yardımcı mühendis – David Emery
• Record Plant, Los Angeles'ta ikinci yardımcı mühendis – Antony Kilhoffer
• Mastering – Brian "Big Bass" Gardner; Bernie Grundman Mastering

Personel bilgileri, albüm kitapçığından alınmıştır.^[80]

• Madonna.com > Diskografi > Confessions on a Dance Floor22 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.