EuroCup (basketbol)

(EuroCup Basketbol sayfasından yönlendirildi)

EuroCup ya da sponsorluk adıyla BKT EuroCup, eski adıyla ULEB Kupası, Avrupa Basketbol Birliği'nin (ULEB) 2002 yılından beri düzenlediği ULEB Kupası'na, FIBA'nın düzenlediği Eurocup'ın dahil edilmesi ile oluşturulmuş, kıtanın en önemli ikinci kupası.[1] Bununla birlikte kupanın statüsü değiştirilmiş ve takım sayısı 54'ten 32'ye düşürülmüş, daha sonra da 48'e çıkarılmıştır. Euroleague Basketball şirketi tarafından organize edilmektedir. Kazanan takım bir sonraki yıl EuroLeague'de yer alma hakkı kazanmaktadır.

BKT EuroCup
Kuruluş2002-03
KonfederasyonAvrupa Birliği FIBA Avrupa
Takım sayısı20 (normal sezon)
Üst ligEuroLeague (Şampiyon)
Diğer kupa(lar)EuroChallenge
Son şampiyonFransa Paris Basketball (1)
En başarılı takımİspanya Valencia (4.)
Resmî sitewww.EurocupBasketball.com
2023-24 EuroCup

Euroleague'e yükselme ve Eurocup'a katılma

Turnuvanın şampiyon takımı bir sonraki sezon Avrupa basketbolunun kulüpler bazındaki en üst organizasyonu olan EuroLeague'e katılma hakkı elde eder. Turnuva öneleme turları oynandığı zamanlarda, FIBA Avrupa tarafından idare ve organize edilmekteydi. Her sezondaki EuroCup ön eleme turları EuroChallenge turnuvasının parçası olarak kabul ediliyordu ve bu turnuvada oynanan resmi karşılaşmalar olarak sayılıyordu.

2003-2015 yılları arasında organize edilen EuroChallenge'de şampiyon olan takım bir sonraki sezon Eurocup'a katılma hakkını elde ederdi.

Arena standartları

2012-13 ULEB Eurocup'ta etkili olarak uygulandığı gibi, EuroCup'ta mücadele eden takımlar iç saha maçlarını en az 3,000 kişi oturma kapasiteli salonlarda oynamak zorundadırlar. Karşılaştırma yapılacak olursa, Euroleague'de mücadele edecek takımlarda, EuroLeague kontratlı olanlarda bu sayı 10.000 kişi, Euroleague kontratlı olmayanlarda ise 5.000 kişi kapasiteli salonlara yükselmektedir.

Turnuva yapısı

2013-14 sezonunun getirdiği bir yenilik olarak, takım sayısı normal sezon grup aşamalarında 32'den 48'e yükseltilmiştir. Diğer bir yenilikse kulüplerin Doğu Konferansı ve Batı Konferansı olmak üzere iki bölgesel konferansa ayrılmaları olmuştur.[2] Gruplar 6 takımdan oluşmaktadır ve ilk 4 sırayı alan takımlar son 32'ye kalmaktadır.

Son 32

Gruplarında ilk dört sırayı alan 24 takım Son 32'ye kalır. Buna ek olarak, 2013-14 sezonundan başlayarak EuroLeague'de Son 16'ya kalmayı başaramayan 8 takımın da katılmasıyla 32 takım tamamlanmış olur. 4 takımlı 8 grup oluştururlar.

Sekizli final

Son 32'de gruplarında ilk iki sırayı alan 16 takım sekizli final aşamasına yükselir. Çapraz eşleşmeli, bu aşama deplasmanlı olarak oynanır ve sayı avantajı uygulanır. Kazanan takımlar Çeyrek final aşamasına kalır.

Çeyrek final

Sekizli finallerden galip ayrılan 8 takım çapraz eşleşmelerle eşleşerek, deplasmanlı ve toplam sayıya bakılan maçlar oynarlar. Son 16'da daha iyi durumda olan takımın ikinci maçı kendi evinde oynar.

Yarı final

Çeyrek final galibi 4 takım çapraz eşleşmelerle, deplasmanlı olarak birbirileriyle oynarlar. Son 16 sıralamalarında daha iyi olan takım ikinci maçı kendi evinde oynama hakkı kazanır.

Final

Sona kalan iki takım final oynar. Bu aşama da deplasmanlı olarak oynanır ve son 16 sıralamalarında daha iyi olan takım ikinci maçı kendi evinde oynama hakkı kazanır.

Finaller

SezonŞampiyonSonuçİkinciYerFinal MVP
2002-03 Valencia Basket90-78 / 78-76 Krka Novo Mesto Valensiya/ Novo Mesto Dejan Tomašević
2003-04 Hapoel Kudüs83-72 Real Madrid Charleroi Kelly McCarty
2004-05 Lietuvos Rytas78-74 Makedonikos Kozani Charleroi Robertas Javtokas
2005-06 Dinamo Moskova73-60 Aris BSA Charleroi Ruben Douglas
2006-07 Real Madrid87-75 Lietuvos Rytas Charleroi Charles Smith
2007-08 DKV Joventut79-54 Akasvayu Girona Torino Rudy Fernández
2008-09 Lietuvos Rytas 80-74 Khimki Torino Marijonas Petravičius
2009-10 Valencia Basket 67-44 ALBA Berlin Vitoria-Gasteiz Matt Nielsen
2010-11 UNICS Kazan 92-77 Sevilla Treviso Marko Popović
2011-12 Khimki77-68 Valencia Basket Himki Zoran Planinić
2012-13 Lokomotiv Kuban75-64 Bilbao Basket Charleroi Richard Hendrix
2013-14 Valencia Basket80-67 / 85-73 UNICS Kazan Valensiya/ Kazan Justin Doellman
2014-15 Khimki91-66 / 83-64 Gran Canaria Las Palmas/ Moskova Tyrese Rice
2015-16 Galatasaray62-66 / 78-67 Strasbourg Strazburg/ İstanbul Stephane Lasme
2016-17 Unicaja Málaga(68-62 / 79-71 / 58-63) Valencia Málaga/ Valensiya Alberto Díaz
2017-18 Darüşşafaka(81-78 / 67-59) Lokomotiv Kuban Krasnodar/ İstanbul Scottie Wilbekin
2018-19 Valencia Basket(89-75 / 92-95 / 89-63) ALBA Berlin Valensiya/ Berlin Will Thomas
2019-20Koronavirüs salgını nedeniyle 2019-20 sezonu çeyrek finaller öncesi iptal edildi.[3]
2020-21 AS Monaco(89-87 / 86-83) UNICS Kazan Monako/ Kazan Rob Gray
2021-22 Virtus Bologna80-67 Bursaspor Bologna Miloš Teodosić
2022-23 Gran Canaria71-67 Türk Telekom Las Palmas Jerian Grant

Takımlara göre şampiyonluklar

TakımŞampiyonİkinciŞampiyonluk yıllarıİkincilik yılları
Valencia422003, 2010, 2014, 20192012, 2017
Lietuvos Rytas212005, 20092007
Khimki212012, 20152009
UNICS Kazan1220112014, 2021
Lokomotiv Kuban1120132018
Real Madrid1120072004
Gran Canaria1120232015
Hapoel Kudüs102004
Dinamo Moskova102006
Joventut Badalona102008
Darüşşafaka102018
Galatasaray102016
Unicaja Málaga102017
AS Monaco102021
Virtus Bologna102022
ALBA Berlin022010, 2019
Krka Novo Mesto012003
Makedonikos012005
Aris012006
Girona012008
Sevilla012011
Bilbao Basket012013
Strasbourg012016
Bursaspor012022
Türk Telekom012023

Ülkelere göre şampiyonluklar

SıraÜlkeŞampiyonFinalist
1 İspanya87
2 Rusya54
3 Türkiye22
4 Litvanya21
5 Fransa11
6 İtalya1-
7 İsrail1-
8 Almanya-2
9 Yunanistan-2
10 Slovenya-1

Kaynakça

Dış bağlantılar