Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti

Nahçıvan
*Naxçıvan Muxtar Respublikası*
Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti
Nahçıvan Naxçıvan Muxtar Respublikası; Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti
	Bayrak Arma
	Millî marş; Azərbaycan marşı;
Başkent	Nahçıvan
Resmî dil(ler)	Azerice
Hükûmet	Özerk cumhuriyet
• Azerbaycan Cumhurbaşkanının yetkili temsilcisi
• Azerbaycan Cumhurbaşkanının yetkili temsilcisi	Fuad Necefli
• Meclis başkanı	Azer Zeynalov
Yasama organı	Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti Yüksek Meclisi
Özerklik
• Nahçıvan ÖSSC'nin kuruluşu
• Nahçıvan ÖSSC'nin kuruluşu	9 Şubat 1924
• Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti	17 Kasım 1990
Yüzölçümü
• Toplam	5502 km2
• Su (%)	önemsiz miktar
Nüfus
• 2020 sayımı	461.500
• Yoğunluk	84/km2
İGE (2014)	0.772; yüksek
Para birimi	Azerbaycan manatı (AZN)
Zaman dilimi	UTC+4 (AZV)
Trafik akışı	sağ
Telefon kodu	+994 36
ISO 3166 kodu	AZ

Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti (Azerice: Naxçıvan Muxtar Respublikası), Azerbaycan'a bağlı özerk bir cumhuriyet.

Coğrafya ve ulaşım

Nahçıvan'ın, kuzeyi ve doğusu Ermenistan ile, güneyi ve batısı da İran topraklarıyla çevrilmiş olup, kuzeybatısında yer alan Türkiye ile kısa bir sınırı vardır. Bu sınır bölgesi Türkiye tarafından Dilucu olarak adlandırılmakta olup, Türkiye ile Nahçıvan'ı birbirine bağlayan yol Dilucu'nda Aras Nehri üzerine inşa edilen Hasret Köprüsü'nden geçmektedir.^[3]

Coğrafi olarak kuzeyde Zengezur dağları güneyde ise Aras Nehri'yle sınırlanan ve Azerbaycan’ın yaklaşık %6,3’ünü oluşturan Nahçıvan, 5.502,73 km² yüzölçümüne sahiptir.^[1] Arazi yapısı dağlık bir nitelik gösteren Nahçıvan'da ovaların toplam araziye oranı % 20, ormanların oranı ise % 2 civarındadır. Ovaların büyük bir bölümü tarıma elverişlidir. Ülkenin zengin maden suyu, soda ve tuz kaynakları bulunmaktadır.^[1]

Azerbaycan'a bağlı olmakla birlikte, bu ülkeyle fiziki bağlantısı olmayan Nahçıvan, Türk devletleri arasında Türkiye ile kara sınırı bulunan tek toprak parçasıdır. Türkiye ile Nahçıvan arasında 17 km'lik bir sınır bulunmaktadır. Nahçıvan şehir merkezi ile Türkiye'nin Iğdır şehri arasındaki uzaklık 160 km olup, iki şehir kara yolu ile birbirlerine bağlanmıştır. İki ülke arasındaki ulaşım ve ticari ilişkiler Dilucu Sınır Kapısı'ndan gerçekleştirilmektedir.^[1]

İran ile Culfa şehrinde kara ve demir yolu için Culfa sınır kapısı bulunmaktadır. Sovyet döneminden kalan, Nahçıvan'ı Ermenistan üzerinden Azerbaycan'a bağlayan kara ve demir yolu ise, 1990'ların başlarından bu yana kullanılamamaktadır.

Tarım

Nahçıvan bağımsız olduğu 1991 ile 2000 yılları arası, Sovyet sisteminden serbest pazar ekonomisine geçişin sıkıntılarını yaşamıştır. Sovyet zamanından kalma kolhoz ve sovhozlar 2000 yılında vatandaşlara dağıtılmıştır. Sulama sistemi yenilenmiş, şahıs mülküne geçen arazilerde verim artmıştır.^[4]

Tarım arazileri 1991 ile 2014 arasında 25,079 hektardan, 60,829 hektara çıkmış, artış 2,4 kat olmuştur. Tahıl ekimine önem verilmiş, tahıl ekili araziler bu dönemde %55'ten, %63'e çıkmıştır. Üretim 30 bin tondan, 103 bin tona, verim 2,09'dan, 2,88 ton/ha yükselmiştir. Eskiden ekilen pamuk, tütün yerine ayçiçeği ve şeker pancarı ekimine başlanmıştır. Sebze ekili alanlar 10 kat, patatesin alanı 25 kat artmıştır. Baklagil verimleri yüksektir.^[4]

Ermenistan ambargosunda yakacak yapılması ve bakımsızlıktan meyve bahçeleri %29 küçülmüş fakat 1990'da 1,73 ton/ha'lık verim, 2014'te 10,17 ton/hektara yükselmiştir.^[4]

Nüfus ve idari yapı

Nüfus

1 Ocak 2018 resmî verilerine göre Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti'nin toplam nüfusu 452,800 kişidir.^[5] Nahçıvan, tarihî Nahçıvan Hanlığı gibi kendisine başkentlik yapan Nahçıvan şehrinin adı ile anılmaktadır. 1 Ocak 2013 resmî verilerine göre Şehir 93.000 kişi nüfusa sahiptir.^[5]

Etnik yapı

1 Ocak 2008 resmi verilerine göre Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti'nin nüfusu 414.900 kişidir.^[6] Etnik yapı ise 01.08.2011 resmi verilerine göre 405.900 Azerbaycanlı, 2.280 Kürt, 517 Rus, 140 Ukraynalı, 91 Tatar, 147 Ermeni, 11 Lezgi, (%0,021) ise diğer halkların temsilcileri.^[7]^[8]

İdari yapı

Nahçıvan'ın statüsü, 12 Kasım 1995 tarihinde halk oylaması ile kabul edilen Azerbaycan Cumhuriyeti Anayasası'nın 8. bölümünde düzenlenmiştir. Buna göre; Nahçıvan içişlerinde özerk, savunma ve dış politikasında ise Azerbaycan'a bağlı bir statüye sahiptir. Yasama organı 45 üyeli Ali Meclis'ten, yürütme organı ise Bakanlar Kurulu'ndan oluşan Nahçıvan'da yargı görevi bağımsız mahkemelerde bulunmaktadır.

Nahçıvan, Türkiye'nin de taraf olduğu 1921 Moskova ve Kars Antlaşmaları uyarınca özerk statüsü devam etmek kaydıyla Azerbaycan'a bırakılmıştır. Bu çerçevede Türkiye de Nahçıvan'ın statüsünün devamında dolaylı olarak bir güvence unsuru haline gelmiş ve Nahçıvan'ın toprak bütünlüğünü kabul etmiştir.

Nüfus dağılımı

Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti, Nahçıvan şehri ile buna bağlı 7 ilçeden oluşmaktadır. 1 Ocak 2018 resmî verilerine göre Nahçıvan şehri ile ilçelerinin nüfus dağılımı aşağıdaki gibidir:

Haritadaki yeri.	Rayon	Merkez	İdari birim	Alanı(km²)^[5]	Nüfus (1 Ocak 2018 nüfus sayımı)^[5]	Not
1	Babek rayonu	Babek	Rayon	828,42	75,000	Önceleri Nahçıvan olan adı 1991 yılında Babek Hürremi'nin şerefine Babek adı verilmiştir.
2	Culfa rayonu	Culfa	Rayon	926,30	46,400	Bazı kaynaklarda Cuğa olarak geçer.
3	Kengerli rayonu	Kıvrak	Rayon	704,89	32,200	2004 yılında Babek rayonu topraklarının bir bölümünden oluşturulmuştur.
4	Nahçıvan şehri	Nahçıvan şehri	şehir	191,57	93,000	1991 yılında Babek rayonundan ayrılmıştır.
5	Ordubad rayonu	Ordubad	Rayon	978,99	49,700	Sovyetleşme döneminde Culfa'dan ayrılmıştır^[9]
6	Sederek Rayonu	Haydarabad	Rayon	163,74	15,900	1990 yılında Şerur reyonundan ayrılmıştır; Ermenilerin işgalı altında olan Kerki kenti de "de jure" bu rayona bağlıdır.
7	Şahbuz Rayonu	Şahbuz	Rayon	836,58	25,100	Sovyetleşme devrinde Nahçıvan (Babek) rayonundan ayrılmıştır.^[10]
8	Şerur Rayonu	Şerur	Rayon	872,26	115,500	Sovyet devrinde Baş-Noraşen, daha sonra ise 1990 yılına kadar İliç (Vladimir İliç Leninin şerefine) olarak isimlendirilmiştir.^[11]
	Toplam			5502,75	452,800

Eğitim

Nüfusunun % 28'i şehir merkezlerinde yaşayan Nahçıvan'da 228 ilk ve orta öğretim okulu, 5 meslek lisesi ve 2 üniversite bulunmaktadır.^{[kaynak belirtilmeli]} Üniversitelerden biri Nahçıvan Devlet Üniversitesi (NDÜ) diğeri Nahçıvan Özel Üniversitesi’dir. NDÜ’nün Mimarlık, Rus Dili ve Edebiyatı ile Müzik bölümleri ÖSYM üniversite tercih kılavuzunda yer almaktadır ve Türkiye'den yaklaşık 250 öğrenci eğitim görmektedir. Üniversitede bazı bölümler için yüksek lisans ve doktora eğitim programları mevcuttur. Bölgede ayrıca, okul öncesi eğitim için resmî kreşler mevcuttur.^[12] 1999 yılı itibarıyla toplam öğrenci sayısı 80.000 olarak tespit edilmiştir.^{[kaynak belirtilmeli]}