Oğuz dil grubu

Oğuz
Oğuz
Coğrafi dağılım
Sınıflandırma	Türk dilleri Şaz Türkçesi Oğuz; ;
Alt bölümler	Doğu grubu; Batı grubu; Güney grubu; Orta grubu; Salarca;

Oğuz grubu Türkî diller dil ailesinden Şaz Türkçesinin güneybatı koludur. Bu gruba ait dillerin toplam konuşan sayısı 120 milyon civarında olup Azerice, Türkçe ve Türkmence, bu gruptaki dillerin yaklaşık %95'ini oluştururlar. Gagauzca, Balkan Gagauz Türkçesi'nden farklı bir dildir.

Oğuzcanın bir yazı dili olarak varlığını ortaya koyması oldukça geçtir. Başlangıcı, Oğuzlar'ın Anadolu'da kurdukları Anadolu Selçuklu Devleti'nin sonlarına denk gelir. Büyük Selçuklu İmparatorluğu'nun resmî dili Farsça olduğu için 13. yüzyılın ikinci yarısında yazılmış olan eserler de nitelik bakımından daha çok halka seslenen basit içerikli dinî eserlerdir. Selçukluların devamı niteliğindeki Anadolu Beylikleri döneminde ise, Oğuz Türkçesi artık çok yönlü yüzlerce telif ve tercüme eserlerle olgunluğa erişmiş bir yazı dili durumuna gelmiştir. Eski Anadolu Türkçesi veya Eski Türkiye Türkçesi diye adlandırılan bu dönem 13. ve 15. yüzyıllar arasını kaplamıştır.^[1] Azerice de yazı dili geleneğine sahip olma bakımından Türkiye Türkçesiyle hemen hemen paraleldir. Türkmen Türkçesi ve Gagavuzca'ya nispeten daha geç yazı dili olmuştur.

Sınıflandırma

Tüm Türk dillerini konuşanların sayısı, birbirini anlayabilen dillerden oluşan gruplara ayrıldığında, böyle bir paylaşım ortaya çıkmaktadır.

Karluk (%18.89)

Kıpçak (%14.46)

Ogur (%1.06)

Sibirya (%0.41)

Argu (%0.03)

Oğuz (%65.15)

Günümüzde konuşulan Oğuz dilleri bulundukları coğrafya ve sahip oldukları ortak özelliklerden yola çıkarak Doğu, Batı ve Güney kollarına ayrılmaktadır.

Ön Türkçe	Şaz Türkçesi	Oğuz	Salarca
			Batı	Türkçe Azerice^{[n 1]}^[2] Gagavuzca Balkan Gagavuzcası Ahıska Türkçesi
			Doğu	Türkmence Horasan Türkçesi
			Güney	Kaşkayca

Kırım Tatarcası ve Urumca Kıpçak grubuna ait diller olmakla birlikte Oğuz dillerinden büyük oranda etkilenmişlerdir.

Günümüzde ölü bir dil olan Peçenekçe'nin de çok büyük ihtimalle bir Oğuz dili olduğu düşünülmektedir ancak yeterli kanıt bulunamamıştır.^[3]

Özellikler

Oğuz dilleri belirli dilsel ortak özellikler gösterdiklerinden ötürü aynı dil grubu altında sınıflandırılırlar. Bu özelliklerin bazıları diğer Türki diller ile paylaşılmakla beraber kimileri de bu dil grubuna mahsustur.

Paylaşılan özellikler

Başta bulunan *h sesinin düşmesi (Halaçça dışındaki tüm Türk dillerinde bulunur)
Eski Türkçede bulunan -n vasıta ekinin düşmesi (Yakutça ve Halaçça dışındaki tüm Türk dillerinde bulunur)

Özgün özellikler

İnce ünlülerden önce duraksamaların titreşimlileşmesi (Örnek: gör- < kör)
[ɯ/u]'dan sonra gelen [q/ɣ]'nin düşmesi (Örnek: quru < quruq, "kuru", sarɯ < sarɯɣ, "sarı")
Ortaç formlarının -gandan-ana değişmesi

Konuşanların dağılımı

Dil	Konuşan sayısı	Konuşulan ülkeler ve konuşan sayısı
Türkçe	88 milyon	Türkiye, 77 milyon Balkanlar, 1.9 milyon Bulgaristan, 566.408 Kuzey Kıbrıs, 265.000 Rusya, 800.000, Almanya, 4,5 milyon Avrupa Birliği (Batı ve orta) 4.000.000 Irak, 2.500.000 Suriye, 800.000~1.800.000
Gagavuzca	140.000	Moldova, 114.000 Ukrayna, 20.000 Bulgaristan, 10.000^[4]
Azerice (Azerbaycan Türkçesi)	23 milyon^[5]	İran, 10,9 milyon^[6] Azerbaycan, 9 milyon Türkiye, 500.000 Rusya, 2 milyon^{[kaynak belirtilmeli]} Gürcistan, 500.000^[7]
Türkmence	11.2 milyon	Türkmenistan, 6,1 milyon İran, 2 milyon Afganistan, 3 milyon Özbekistan, 250.000^[8]
Horasanca	886.000	İran (Horasan)^[9]
Kaşgayca	1.500.000	İran (Fars, Huzistan)^[10]
Aynallu	7.000	İran (Merkezi, Erdebil ve Zencan)
Afşarca	30.000	Afganistan (Kabil, Herat), Kuzeydoğu-İran
Salarca	70.000	Çin, (Qinghai ve Gansu)^[11]
Toplam	~121.000.000