Polonya Ortodoks Kilisesi

Polonya Otosefal Ortodoks Kilisesi (Lehçe: Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny, Rusça: Польская православная церковь) veya bilinen adıyla Polonya Ortodoks Kilisesi, Doğu Ortodoks kiliselerinden biridir. Kilise, Polonya'nın Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra bağımsızlığını yeniden kazandığında ülkenin doğu kesimindeki Polonya kökenli Ortodoks Hristiyanları barındırmak için 1924'te kuruldu.

Polonya Otosefal Ortodoks Kilisesi
Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Polonya Otosefal Ortodoks Kilisesi Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Polonya Otosefal Ortodoks Kilisesi
Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
KurucuKiril ve Methodios
Bağımsızlık1924, 1948
TanınmaOtosefallik, 1924'te Konstantinopolis Ekümenik Patrikliği tarafından ve 1948'de Rus Ortodoks Kilisesi tarafından tanındı.
BaşpiskoposVarşova Başpiskoposu ve Tüm Polonya Metropolitanı Sawa Hrycuniak
MerkeziVarşova, Polonya
AlanPolonya
DilKilise Slavcası, Lehçe
İnananı504.400 (2016)[1]
Episkoposları12
Rahipler500

Toplamda yaklaşık 500.000 taraftarı vardır (2016). 2011 Polonya nüfus sayımında, 156.000 vatandaş kendilerinin Ortodoks Kilisesi inananları olduklarını belirttiler.[2]

Cemaatin çoğu tarihsel olarak hatırı sayılır Belaruslu ve Ukraynalı azınlıkların bulunduğu doğu sınır bölgelerinde merkezlenmiş olsa da, Vistül Operasyonu ve diğer diaspora hareketlerinin bir sonucu olarak şu anda ülke genelinde birçok cemaat bulunmaktadır. Brezilya'da, daha önce Yunanistan'ın Hakiki Ortodoks Hristiyanları Kilisesi'ne bağlı Lizbon Metropolitan Gabriel'in başkanlık ettiği hiyerarşi ile Polonya Ortodoks Kilisesi arasındaki 1989 kanonik birlikten kaynaklanan bazı taraftarlar da var.[3] Ancak Avrupalı piskoposlar 2000 yılında yetki alanı yetkisini terk ettiler ve bu da sonunda kıdemli Piskopos Chrysostom'un başpiskoposluk onuruna yükseltilmesiyle sonuçlandı. Artık Rio de Janeiro, Pernambuco ve Paraíba eyaletlerinde mahalleler ve João Pessoa'da bir manastır var.[3][4] 2003 yılında, Polonya Otosefal Ortodoks Kilisesi Piskoposları Kutsal Sobor'un kararını takiben, 1940'larda zulüm gören Yeni Chelm ve Podlasie Şehitleri kanonlaştırıldı.[5]

Kaynakça